Tip:
Highlight text to annotate it
X
Vertaald door: Rik Delaet Nagekeken door: Els De Keyser
Je zou denken dat er veel dingen zijn die ik niet kan doen
omdat ik niet kan zien.
Dat is grotendeels waar.
Eigenlijk had ik wat hulp nodig
om op het podium te geraken.
Maar er is ook veel dat ik wel kan.
Hier ben ik voor de eerste keer aan het rotsklimmen.
Ik hou van sport en ik kan veel sporten beoefenen:
zwemmen, skiën, schaatsen, duiken, hardlopen en ga zo maar door.
Maar er is één beperking:
ik heb iemand nodig om me te helpen.
Ik wil onafhankelijk zijn.
14 jaar oud verloor ik mijn ogen bij een zwembadongeval.
Ik was een actieve, onafhankelijke tiener
en plotseling werd ik blind.
Het moeilijkste was mijn onafhankelijkheid te verliezen.
Dingen die tot dan toe eenvoudig leken, werden bijna onmogelijk om alleen te doen.
Een van mijn uitdagingen waren schoolboeken.
Destijds waren er geen personal computers,
geen internet, geen smartphones.
Dus moest ik mijn twee broers vragen om mij schoolboeken voor te lezen,
en moest ik mijn eigen boeken in braille maken.
Kan je het je voorstellen?
Natuurlijk waren mijn broers daar niet blij mee.
Ik merkte algauw dat ze er niet waren wanneer ik ze nodig had.
(Gelach)
Ik denk dat ze probeerden weg te blijven.
Ik kan het ze niet kwalijk nemen.
Ik wilde echt loskomen van iemand nodig te hebben.
Daarom wilde ik innovatie.
Snel doorspoelen naar het midden van de jaren 80.
Ik leerde de allernieuwste technologie kennen
en dacht bij mezelf:
waarom is er geen computertechnologie
om boeken in braille te schrijven?
Deze verbazingwekkende technologieën moeten toch
mensen met beperkingen zoals ikzelf kunnen helpen.
Daar begon mijn innovatiereis.
Ik begonnen met de ontwikkeling van digitale boektechnologie,
zoals een digitale braillebewerker, een digitaal braillewoordenboek
en een digitaal bibliotheeknetwerk voor braille.
Vandaag de dag kan iedere student
met een visuele handicap schoolboeken lezen,
met behulp van personal computers en mobiele apparaten,
in braille of met stem.
Dit zal jullie niet verbazen,
want iedereen heeft nu in 2015 digitale boeken in zijn tablets.
Maar braille werd vele jaren vóór digitale boeken al digitaal,
al in de late jaren 80, nu bijna 30 jaar geleden.
Sterke en specifieke behoeften van blinden
maakten van deze mogelijkheid gebruik om toen al digitale boeken te maken.
Dit is eigenlijk niet de eerste keer dat dit gebeurde,
want de geschiedenis leert ons
dat toegankelijkheid de motor is voor innovatie.
De telefoon werd uitgevonden bij het ontwikkelen
van een communicatie-instrument voor slechthorenden.
Ook werden bepaalde toetsenborden uitgevonden
om mensen met een handicap te helpen.
Nu ga ik jullie een voorbeeld geven uit mijn eigen leven.
In de jaren 90 gingen mensen om me heen praten over het internet
en surfen op het web.
Ik herinner me de eerste keer dat ik op het web surfte.
Ik was verbaasd.
Ik kon op elk moment en elke dag kranten bekijken.
Ik kon zelf zoeken naar alle informatie.
Ik wilde blinde mensen wanhopig helpen om toegang tot het internet te hebben
en ik vond manieren om het web een synthetische stem te geven.
Dat vereenvoudigde de gebruikersinterface drastisch.
Daardoor kon ik in 1997 de Home Page Reader ontwikkelen,
eerst in het Japans en later vertaald in 11 talen.
Toen ik de Home Page Reader ontwikkelde,
kreeg ik veel reacties van gebruikers.
Een herinner ik me nog zeer goed:
"Voor mij is het internet een klein venster op de wereld."
Het was een revolutionair moment voor blinden.
De cyberwereld werd toegankelijk,
en deze technologie die wij voor blinden ontwikkelden, heeft vele toepassingen,
veel meer dan wat ik had gedacht.
Je kan nu tijdens het autorijden naar je e-mails luisteren
of je kan tijdens het koken een recept horen voorlezen.
Vandaag ben ik onafhankelijker,
maar het is nog steeds niet genoeg.
Zo had ik bijvoorbeeld hulp nodig om op het podium te komen.
Mijn doel is om hier zelfstandig te komen.
En niet alleen hier.
Mijn doel is om te kunnen reizen
en dingen te doen die voor jullie eenvoudig zijn.
Nu toon ik jullie de nieuwste technologieën.
Dit is een smartphone app waar we mee bezig zijn.
(Video) Elektronische Stem: 51 voet naar de deur en dan rechtdoor.
ES: Twee deuren om naar buiten te gaan. De deur is aan je rechterkant.
ES: Nick nadert. Ziet er blij uit.
Chieko Asakawa: Hoi, Nick!
(Gelach)
CA: Waar ga je heen? Je ziet er zo blij uit.
Nick: Oh, mijn paper werd aangenomen.
CA: Dat is geweldig! Gefeliciteerd.
Nick: Bedankt. Wacht --
Hoe wist je dat ik het was, en dat ik er blij uitzag?
(Chieko en Nick lachen)
Man: Hallo.
(Gelach)
CA: Oh ... Hoi.
ES: Hij praat niet tegen jou, maar op zijn telefoon.
ES: Chips.
ES: Donkere chocolade met amandelen.
ES: Je kwam sinds gisteren 2 kilo aan. Neem appel in plaats van chocolade.
(Gelach)
ES: Je bent er bijna.
ES: Je bent er.
CA: Nou ...
(Applaus)
Dank je.
De app navigeert me
door het analyseren van bakensignalen en smartphonesensoren
en laat me toe om zowel binnen als buiten te bewegen,
helemaal op mijn eentje.
Maar het computervision onderdeel dat toont wie nadert,
en in welke stemming – staat nog niet op punt.
Het herkennen van gezichtsuitdrukkingen
is voor mij heel belangrijk om sociaal te zijn.
De combinatie van technologieën is klaar om me te helpen
om de echte wereld waar te nemen.
We noemen dit cognitieve assistentie.
Het begrijpt de ons omringende wereld
en beschrijft hem mij door stem of door een trilling in mijn vingers.
Cognitieve assistentie versterkt ontbrekende of verzwakte vaardigheden --
met andere woorden, onze vijf zintuigen.
Deze techniek staat nog in de kinderschoenen
maar uiteindelijk zal ik een klaslokaal op de campus kunnen vinden,
genieten van windowshopping
of tijdens een wandeling op straat een leuk restaurant vinden.
Het zal geweldig zijn als ik je op straat kan vinden voordat jij mij ziet.
Het zal mijn en jullie beste vriend worden.
Dit is echt een geweldige uitdaging.
Maar een uitdaging waarvoor samenwerking nodig is.
Daarom creëren we een open gemeenschap
om onderzoek te versnellen.
Net deze ochtend hebben we de open-source fundamentele technologieën,
die je net in de video zag, aangekondigd.
Het grensgebied is de echte wereld.
De blindengemeenschap verkent dit technologische gebied,
als het ware als padvinders.
Ik hoop samen met jullie het nieuwe tijdperk te verkennen.
De volgende keer dat ik hier kom,
hoop ik, door middel van technologie en innovatie,
zelf in staat te zijn om helemaal alleen
op het podium te geraken.
Heel erg bedankt.
(Applaus)