Diagnose van een zombie : Hersenen en gedrag - Tim Verstynen & Bradley Voytek

(Zombiegeluid) Dokter 1: Ziezo, hier zijn we weer. Ik heb hierover nagedacht. Waarom is dit ding zo kwaad? Dokter 2: Misschien heeft het gewoon honger. D1: (Lacht) Ik ga niet naar binnen om het te voederen. Nee, dit lijkt heel primitief te zijn. D2: Dit is een moeilijk geval, omdat er niet echt biologische bepalingen zijn voor emoties zoals woede. Studies van beelden van het brein tonen aan dat sommige delen actiever zijn bij woede, maar eerder een correlatie (en geen oorzaak). Wanneer het buiten warmer is, draagt men minder kleding, maar loop ik in adamskostuum rond, dan gaat de zon nog niet schijnen. D1: (Lacht) Alsof je iemand doet rennen op een loopband en je zegt: "Kijk hoeveel sneller zijn armen bewegen, wanneer hij sneller rent! De armen staan in voor het rennen." D2: Vandaar dat werken met mensen met hersenletsels zo belangrijk is voor de neurowetenschap. Het legt een causaal verband tussen een deel van de hersenen en een gedrag. Hetzelfde geldt voor studies van hersenstimulaties. Als het stimuleren van een deel van de hersenen, een gedrag veroorzaakt, dan bewijst dit dat het hersendeel betrokken is bij dat gedrag. Studies met katten in de jaren vijftig toonden aan dat de stimulatie van een amandelvormig deeltje diep in het brein, de amygdala, leidt tot agressief of roofzuchtig gedrag. Deze wezens lijken mij vrij agressief te zijn. D1: Klopt. Maar andere studies toonden aan dat de stimulatie van verschillende delen van de amygdala roofzuchtig gedrag juist kan onderdrukken. Het is dus een vrij complexe structuur in de hersenen. D2: En fMRI studies hebben aangetoond dat de amygdala actief is bij gewelddadige criminelen. D1: Ho,ho, ho. Pas op. Het is niet omdat bij criminelen dezelfde hersendelen actief zijn als bij kwade mensen, dat ze inherent agressief zijn. Alsof omdat ik met dezelfde opening zowel kus als een boertje laat, deze twee met elkaar verbonden zijn. Die mag je niet gelijkstellen. D2: Zo had ik het nog nooit bekeken. Je hebt gelijk. D1: De amygdala maakt deel uit van het circuit van Papez. Het werd ontdekt door James Papez, die het rabiesvirus gebruikte om de hersenen van de kat te beschadigen. Hij ontdekte dat de amygdala fysiek verbonden was met een ander deel, de hippocampus-- die heeft de vorm van een zeepaardje en zet het kortetermijngeheugen om naar lange termijn. Men denkt dat de verbinding tussen de amygdala en de hippocampus emoties met het geheugen verbindt. Hierdoor onthoud je emotionele dingen beter dan saaie dagdagelijkse dingen. D2: In de jaren vijftig verwijderden chirurgen zowel de linkse als de rechtse hippocampus bij patiënt H.M. om zijn epilepsie te behandelen. Na de ingreep kon hij nieuwe informatie niet langer dan enkele minuten onthouden. Zombies zien er vrij vergeetachtig uit, lijkt het je ook niet? D1: (Lacht) Inderdaad. Dankzij de agressie verbonden met de amygdala en de geheugenstoornissen verbonden met de hippocampus kan Papez per ongeluk de eerste zombiekat hebben geschapen. D2: Laten we niet te hard van stapel lopen. Maar nu hebben we wel enkele hypotheses die we kunnen testen. Ik wed dat agressie en geheugenstoornissen gelinkt zijn aan onregelmatigheden in respectievelijk de amygdala en de hippocampus. D1: Super! Nu moeten we enkel uitvissen hoe we dit kunnen testen. Denk je dat het ons zijn brein zal laten onderzoeken om onze hypothese te toetsen? D2: Daar wil ik het antwoord liever niet op weten. D1: Hmm. Misschien kan een student dit voor ons doen?