Tip:
Highlight text to annotate it
X
'IGF-1: grossier in kanker'
Waarom ontsnappen mensen die honderd jaar of ouder worden aan kanker?
Als we ouder worden, wordt het risico om kanker te krijgen en eraan te overlijden ieder jaar groter.
Maar als je rond de 85 of 90 jaar bent, daalt de kans de je kanker krijgt.
Dat klinkt wel logisch. Als je het dan nog niet hebt, krijgt je het waarschijnlijk nooit.
Als je zo lang leeft, is dat misschien een teken dat er iets bijzonders met je aan de hand is.
Het lijkt erop dat 100-jarigen gezegend zijn met een soort resistentie tegen kanker.
Wat is hun geheim?
Iedere dag gaan vijftig biljoen van onze cellen dood.
En iedere dag worden er vijftig biljoen geboren. Er is een evenwicht.
Anders zou ons lichaam atrofiƫren, krimpen, of te groot en overbevolkt worden.
Soms moeten we groeien, bijvoorbeeld als we een baby zijn.
Of de groeispurt rond de puberteit.
Onze cellen worden niet groter, als we opgroeien. Er komen er meer van.
De hand van een kind bestaat ongeveer uit 50 biljoen cellen
en daar komen er zo'n half triljoen bij als het kind opgroeit.
Als we eenmaal volgroeid zijn, willen we niet dat er teveel extra cellen rondzwerven.
Het is wel nodig dat onze cellen groeien en zich delen, oude eruit en nieuwe erin,
maar we willen er niet meer aanmaken dan we afvoeren.
Voor een kind geldt: hoe meer groei hoe beter.
Maar bij een volwassene, kan die extra groei een tumor betekenen.
Hoe weten onze cellen dat ze meer moeten delen en minder moeten afsterven
en wanneer ze weer in evenwicht moeten komen?
Het voornaamste signaal is IGF-1, een groeihormoon genaamd: insulinegelijkende groeifactor nummer 1.
Het niveau gaat omhoog als je een kind bent, waardoor je groeit en daarna gaat het weer naar beneden.
Maar als het niveau bij een volwassenen een beetje te hoog blijft, gaat er voortdurend een boodschap naar onze cellen:
groei, groei, groei, delen, niet doodgaan, blijft doorgaan, blijf groeien.
Dus het is geen verrassing dat hoe meer IGF-1 we in ons bloed hebben,
hoe groter het risico dat we kanker krijgen.
Meer IGF-1, meer prostaatkanker.
Meer IGF-1, meer borstkanker.
Natuurlijk is het vaak niet de eerste tumor waar je aan doodgaat;het zijn de uitzaaiingen.
IGF-1 is een groeihormoon. Het helpt dingen om te groeien.
Dus het helpt cellen om zich af te splitsen van de tumor, zich te verplaatsen naar omliggende weefsels
en de bloedbaan binnen te dringen.
Wat helpt borstkanker om in de botten te komen, denk je? IGF-1.
En de lever? IGF-1.
De longen, de hersenen, de lympheklieren? IGF-1.
Om te beginnen helpt het normale cellen om in kankercellen te transformeren.
En daarna om te overleven, zich te vermenigvuldigen, zich te vernieuwen, te groeien en zich te verplaatsen,
binnen te dringen, nieuwe tumoren te vormen
en zelfs de bloedvoorziening naar nieuwe tumoren aan te leggen.
IGF-1 is een groeihormoon dat dingen laat groeien. Dat is wat het hoort te doen.
Maar teveel groei als we al volgroeid zijn, kan leiden tot kanker.
In het volgende filmpje gaan we kijken hoe we dit allemaal kunnen voorkomen.