Tip:
Highlight text to annotate it
X
DEEL 2: HOOFDSTUK X begin van de beschaving
De Ronde Tafel al snel hoorde van de uitdaging, en natuurlijk was het een goede deal
besproken, voor zulke dingen geïnteresseerd zijn de jongens.
De koning dacht dat ik moest nu uiteengezet op zoek naar avonturen, zodat ik zou kunnen
krijgen bekendheid en worden de meer waardig Sir Sagramor voldoen wanneer het een aantal jaren moet
hebben weggerold.
Ik verontschuldigde me voor het heden, ik zei dat het zou toch me drie of vier jaar aan
dingen goed opgeknapt en gaan vlot, dan zou ik klaar zijn, alle
kansen waren dat aan het eind van die tijd
Sir Sagramor zou nog steeds uit grailing, zodat er geen kostbare tijd verloren zou gaan door de
uitstel, ik zou dan zijn geweest in het kantoor van zes of zeven jaar, en ik geloofde
mijn systeem en machines zou zo goed zijn
ontwikkeld, dat ik een vakantie te nemen zonder zijn werk geen kwaad.
Ik was behoorlijk tevreden met wat ik had al bereikt.
In verschillende rustige hoeken en gaten had ik het begin van allerlei industrieën
aan de gang - kernen van de toekomstige grote fabrieken, de ijzer-en staal missionarissen van mijn
toekomstige beschaving.
In deze werden verzameld de slimste jonge geesten die ik kon vinden, en ik
gehouden agenten uit het harken van het land naar meer, de hele tijd.
Ik was training een menigte van onwetende mensen in de deskundigen - experts in elke soort van
handwerk en wetenschappelijke roeping.
Deze kwekerijen van mij ging soepel en prive samen ongestoord in hun
obscure land retraites, want niemand mocht komen in hun kiesdistricten
zonder een speciale vergunning - want ik was *** van de Kerk.
Ik was begonnen met een leraar-fabriek en een heleboel zondag-scholen is het eerste wat, als een
resultaat, ik had nu een bewonderenswaardige systeem van gesorteerde scholen in volle gang in die
plaatsen en ook een compleet scala aan
Protestantse gemeenten alles in een welvarende en groeiende conditie.
Iedereen kon elke vorm van een christen die hij wilde zijn, er was perfect vrijheid in
wat dat betreft.
Maar ik opgesloten openbare religieuze onderwijs aan de kerken en de zondag-scholen,
toelaat niets van in mijn andere educatieve gebouwen.
Ik kon heb mijn eigen sekte de voorkeur en maakte iedereen een
Presbyterian zonder problemen, maar dat zou zijn geweest om een wet van de menselijke belediging
natuur: spirituele behoeften en instincten zijn
diverse in de menselijke familie als zijn fysieke lusten, teint, en
functies, en een man is alleen maar op zijn best, moreel, wanneer hij is uitgerust met de
religieuze kledingstuk waarvan de kleur en vorm en
grootte van de meeste mooi tegemoet zich aan de spirituele teint, hoekigheden, en
gestalte van de persoon die ze draagt, en bovendien, ik was *** voor een verenigd
Kerk, het maakt een grote kracht, de
machtigste denkbaar, en toen het door en door krijgt in zelfzuchtige handen, want het is
altijd gebonden aan doen, het betekent de dood voor de menselijke vrijheid en verlamming aan het menselijk denken.
Alle mijnen werden koninklijk bezit, en er waren een groot aantal van hen.
Ze hadden vroeger gewerkt als wilden altijd mijnen - gaten gerooid in de
aarde en het mineraal opgevoed in zakken van te verbergen door de hand, tegen het tarief van een ton een
dagen, maar ik was begonnen aan de mijnbouw op een wetenschappelijke basis zo vroeg als ik kon.
Ja, had ik behoorlijk knappe vooruitgang geboekt toen Sir Sagramor uitdaging me trof.
Vier jaren gerold door - en dan!
Nou, zou je nooit voorstellen dat het in de wereld.
Onbeperkte macht is de ideale ding als het in veilige handen.
Het despotisme van de hemel is het een absoluut perfect regering.
Een aardse despotisme zou het absoluut perfect aardse overheid, indien
de omstandigheden waren dezelfde, namelijk de despoot de perfectest individu van de
menselijk ras, en zijn tweede leven eeuwigdurend.
Maar als een vergankelijke perfecte man moet sterven, en laat zijn despotisme in de handen van een
onvolmaakte opvolger, een aards despotisme is niet alleen een slechte vorm van bestuur, het
is de ergste vorm die mogelijk is.
Mijn werken laten zien wat een despoot zou kunnen met de middelen van een koninkrijk te doen op zijn bevel.
Onvermoede door deze donkere land, ik had de beschaving van de negentiende eeuw
booming onder haar neus!
Het was omheind afstand van de openbare mening, maar daar was het, een gigantisch en
onaantastbaar feit - en om te worden gehoord uit, maar toch, als ik woonde en had geluk.
Daar was het, zo zeker een feit en als substantiële een feit als een sereen vulkaan,
staande onschuldig met zijn rookloze top in de blauwe lucht en geven geen teken van de
stijgt de hel in zijn darmen.
Mijn scholen en kerken werden kinderen van vier jaar voor, ze volwassen waren-up nu, mijn
winkels van die dag waren grote fabrieken nu, waar ik een dozijn getrainde mannen toen had, had ik
een duizend nu, waar ik had een briljante expert, dan had ik vijftig nu.
Ik stond met mijn hand op de kraan, om zo te zeggen, klaar om het aan te zetten en de zondvloed
middernacht wereld met licht op elk moment.
Maar ik was niet van plan om het ding te doen in die plotselinge manier.
Het was niet mijn beleid.
De mensen konden niet gestaan hebben het, en bovendien, ik had moeten hebben van de Established
Rooms-Katholieke Kerk op mijn rug in een minuut.
Nee, had ik al voorzichtig gaan de hele tijd.
Ik had geheim agenten sijpelt door het land enige tijd, wiens kantoor
was het ridderschap te ondermijnen door onmerkbare graden, en een beetje knagen
op dit en dat en de andere
bijgeloof, en zo geleidelijk voor te bereiden de weg voor een betere orde der dingen.
Ik draaide op mijn licht een-kaars-power in een tijd, en bedoeld om te blijven doen.
Ik had verspreid enkele tak scholen geheim over het koninkrijk, en ze waren
doen het heel goed.
Ik wilde dit racket meer en meer werk, naarmate de tijd vorderde, als er niets gebeurde aan
*** me. Een van mijn diepste geheimen was mijn West
Point - mijn militaire academie.
Ik hield dat de meeste angstvallig uit het zicht, en ik deed hetzelfde met mijn Naval Academy
die ik had gevestigd op een afgelegen zeehaven.
Beiden werden voorspoedig tot mijn tevredenheid.
Clarence was tweeëntwintig nu, en was mijn hoofd executive, mijn rechterhand.
Hij was een schat, hij was gelijk aan iets, er was niets dat hij kon niet aan zijn
hand aan.
De laatste tijd had ik hem training voor de journalistiek, voor de tijd leek het over recht
voor een start in de krant lijn, niets groot, maar slechts een kleine week voor
experimentele circulatie in mijn cultuur-kwekerijen.
Hij nam om het als een eend, er was een redacteur verborgen in hem, zeker.
Hij al had verdubbeld zich op een manier, hij sprak de zesde eeuw en schreef
negentiende.
Zijn journalistieke stijl was klimmen, steeds, het was al aan de achterkant
schikking Alabama merk, en kon niet worden verteld vanuit het redactionele output van dat
regio of per dossier of smaak.
We hadden een andere grote vertrek bij de hand, ook.
Dit was een telegraaf en een telefoon, onze eerste onderneming in deze lijn.
Deze draden waren voor prive-dienst alleen, tot nu toe, en moet die geheim worden gehouden totdat er een
rijpere dag moet komen. We hadden een bende van mannen op de weg, werken
vooral 's nachts.
Ze waren bespannen grond draden; we *** waren op te zetten polen, want zij zouden
trekken te veel onderzoek.
Grond draden waren goed genoeg, in beide gevallen, voor mijn draden werden beschermd door
een isolatie van mijn eigen uitvinding die was perfect.
Mijn mannen had orders om te staken dwars door het land, het vermijden van wegen, en tot vaststelling van aansluiting
met een aanzienlijke steden waarvan de lampen verraden hun aanwezigheid, en het verlaten van
experts in rekening gebracht.
Niemand kon vertellen hoe een plaats te vinden in het koninkrijk, want niemand ooit ging
bewust naar elke plaats, maar alleen sloeg hij per ongeluk in zijn omzwervingen, en vervolgens
over het algemeen liet het zonder na te denken om te vragen wat de naam was.
Op een gegeven moment en een andere hadden we gestuurd topografische expedities naar onderzoeken en in kaart
het koninkrijk, maar de priesters had altijd bemoeid en getogen problemen.
Dus we hadden gegeven het ding op, voor de huidige, het zou slecht wijsheid te worden
tegenwerken van de kerk.
Wat betreft de algemene toestand van het land, het was als het was, toen ik
aangekomen in het, in alle opzichten en doeleinden.
Ik had veranderingen, maar ze waren per definitie gering, en ze waren niet
merkbaar.
Tot nu toe had ik zelfs niet bemoeide met de belastingen, buiten de belastingen die
op voorwaarde dat de koninklijke inkomsten.
Ik had gesystematiseerd die, en zet de service op een effectieve en rechtvaardige
basis.
Als gevolg hiervan werden deze inkomsten al verviervoudigd, en toch de last was zo veel
meer gelijkmatig verdeeld dan voorheen, dat alle het rijk een gevoel van opluchting voelde, en
de lof van mijn administratie waren stevig en algemeen.
Persoonlijk ben ik een onderbreking sloeg nu,, maar ik vond het niet erg, kon het niet hebben
gebeurde op een beter tijdstip.
Eerder had ergerde me, maar nu alles was in goede handen en zwemmen
rechts langs.
De koning had deed me denken aan een paar keer, de laatste tijd, dat het uitstel had ik gevraagd
voor, vier jaar eerder had over nu leeg.
Het was een hint dat ik zou moeten zijn begint om avonturen te zoeken en opstaan een
de reputatie van een grootte om mij waardig van de eer van het breken van een lans met Sir
Sagramor, die nog steeds uit was grailing, maar
werd gejaagd door de verschillende expedities verlichting, en kan de gevonden jaar worden,
nu.
Zo zie je maar ik was deze onderbreking verwacht, het had me niet door
verrassing.