Tip:
Highlight text to annotate it
X
[Dilini Sumanapala] [Als we de hersenen eens zouden kunnen besturen]
Het gemeenschappelijke in deze serie is de kracht van ideeën,
of ideeën die de wereld kunnen veranderen.
Als we eens verder kijken naar waar deze ideeën
en staaltjes van menselijke vernieuwing vandaan komen.
Simpel, ze komen uit de hersenen.
Met 86 miljard neuronen -- je onthoudt dat getal voor altijd
-- maar 86 miljard neuronen en zo'n honderd triljoen synapsen die ze verbinden,
is het een wonder dat we de hersenen beschouwen
als het meest complexe systeem dat bekend is in ons universum?
Kan je je voorstellen hoe het zou zijn
om een voorwerp met dit soort complexiteit te besturen?
Ik ga je nu zeggen dat dat al kan,
ik bedoel, we gebruiken elke dag pillen om van alles te behandelen,
van angsten en depressiviteit tot schizofrenie.
Maar als dat niet concreet genoeg klinkt voor jullie,
dan laat ik een voorbeeld zien van hersenbesturing bij een muis.
Deze muis heeft afstandsbesturing.
Hij gaat nu tegen de klok in lopen,
totdat het blauwe lampje
uitgezet wordt in dit experiment.
En hij stopt. Hoe kan dat?
Dat kan door een geweldige techniek: optogenetica,
wat inhoudt dat de activiteiten in de cel worden beïnvloed door licht.
Bij de muis is het een glasvezel-electrode,
in zijn hersenen, die zegt dat hij tegen de klok in moet lopen,
elke keer als er een blauw signaal komt.
Waarom doen we dit? Het is nogal duur
en je wilt niet dat deze beestjes onnodig lijden.
Men denkt dat optogenetica ons helpt
de genetische afkomst te begrijpen van de Ziekte van Parkinson
tot schizofrenie, tot drugsverslaving.
Als je eenmaal de erfelijke factoren vindt,
is behandeling de volgende stap.
Nu kan je er tegen zijn dat we dat doen op muizen en knaagdieren.
Ik begon met statistieken op menselijke hersenen,
maar ondertussen praat ik stiekem over hersenen van knaagdieren.
Als je nog sceptisch bent, ga ik je nu twee soorten hersenstimulaties zien
die op mensen worden toegepast in ons huidige onderzoek.
Links zie je Transcraniële Magnetische Stimulatie, of TMS.
En rechts zie je Transcraniële Direct Current Stimulatie, of TDCS.
Links stimuleer je de hersenen met zwakke magnetische pulsjes
en rechts doe je ook zoiets,
maar dan met elektrische stroom,
een heel zwakke stroom.
Denk daar eens heel even over na.
Je zapt door de hersenen voor onderzoek.
TMS, de linker methode, kan worden gebruikt voor verlichting
van de symptomen van depressie van sommige mensen.
Het werkt niet voor iedereen maar het is veelbelovend
bij behandeling van gedragsstoornissen zoals klinische depressie.
Het blijkt ook te helpen bij het beoordelen van de ernst van verlammingsverschijnselen,
of van verlies van motoriek na dingen als
hersenletsel of zelfs hersenaandoeningen.
TDCS, dat is de elektrische stroommethode rechts,
TDCS wordt voor ongeveer hetzelfde gebruikt.
De toepassing waar ik het nu over wil hebben, is nogal eng.
Ze is militair van aard.
We zitten in een tijdperk waarbij de technologische capaciteit in oorlogen
de menselijke capaciteiten te boven gaat.
We kennen onze lichamelijke beperkingen als het gaat om snelheid en nauwkeurigheid.
Dat is een probleem voor militairen over de hele wereld.
Dus is het een probleem voor het Amerikaanse leger,
ze gaan niet zitten wachten,
ze gaan TDCS gebruiken om de soldaten te trainen.
Wat zijn ze van plan?
Ze laten de soldaten TDCS-elektroden dragen
en ze gaan nauwkeurigheid en reactiesnelheid trainen,
en het blijkt dat ze sneller leren.
Hun nauwkeurigheid en reactiesnelheid verbeteren sneller
dan ze doen zonder die hersenstimulatie.
Dat is naar mijn mening een verschrikkelijk eng idee.
Ik wil besluiten met jullie te zeggen dat
onze liefde voor oorlogvoeren
de huidige technologie zover heeft gebracht.
Dankzij de vele oorlogen
staat de technologie nu zover.
En nu, in de 21-ste eeuw, in het jaar 2012,
proberen wij, mensen, de technologie die we hebben gemaakt, in te halen,
en dat is ongelooflijk onwerkelijk.
De enige manier om dat te doen,
de enige manier om onze menselijke capaciteiten te vergroten
is door onze kennis van het menselijk brein te verdiepen,
Dank je wel.
(Applaus)