Tip:
Highlight text to annotate it
X
Teddy!
Luister naar me!
Luister! Ik wil hier niet weg, begrepen?
Waarom zou iemand dat willen?
Wij horen hier ook dingen.
Over de buitenwereld.
Over atols...
en waterstofbom tests.
Weet je hoe een
waterstofbom werkt?
Met waterstof?
- Dat is grappig.
Andere bommen ontploffen.
Maar een waterstofbom niet.
Die implodeert.
Een explosie, die miljoen keer
verwoestender is.
Snap je het?
Echtwaar?
- Ik snap het!
Laat hem los!
Wat doe je?
Jezus nog aan toe, Teddy.
Heb je Billings?
Wat mankeert jullie?
Je moet ze pakken, niet vermoorden!
Hij besprong ons.
Help me even. Hij moet
naar de ziekenzaal. Verdomme.
Nee, niet jij.
Wegwezen.
Kom op!
Hiervoor krijg ik van Cawley
op m'n lazer.
Laeddis.
Laeddis.
Alsjeblieft..
Hou me tegen.
Voordat ik er meer vermoord!
Alsjeblieft..
Laeddis.
Je zei dat je me hier uit zou halen.
Dat heb je beloofd.
Je loog.
Laeddis?
Laeddis?
Dat is verdomd grappig.
Je stem.
Herken je het niet?
Na al onze gesprekken.
Na alle leugens die je me vertelde.
Laat me je gezicht zien.
Ze zeggen dat ik van hun ben.
Dat ik nooit meer wegkom.
Je lucifer is bijna opgebrand.
Laat me je gezicht zien!
Waarom?
Zodat je nog meer kan liegen?
Dit gaat niet om de waarheid!
- Wel waar.
Over de waarheid onthullen.
- Dit gaat om jou!
En Laeddis.
Daar is het steeds over gegaan.
Ik was een bijkomstigheid.
Een manier om binnen te geraken.
George?
George Noyce?
Nee, dat is niet mogelijk.
Jij kan hier niet zijn.
Vind je het mooi?
Wie heeft dat gedaan, George?
Jij!
Wat bedoel je?
Al je mooie praatjes.
En ik zit weer hier dankzij jou!
George, hoe hebben ze je
uit Dedham gekregen?
Ik vind wel een manier om
dit te regelen. Begrijp je?
Ik kom hier nooit meer uit.
Ik ben één keer weggekomen,
maar twee keer lukt niet. Nooit.
Vertel me hoe ze je hierheen kregen.
- Ze wisten het!
Snap je dat niet?
Alles wat je van plan was.
Je hele plan.
Dit is een spel. Dit allemaal...
is voor jou.
Je onderzoekt niets.
Je bent een rat in een doolhof.
George...
je hebt het mis.
Echtwaar?
Veel alleen geweest sinds je hier bent?
Met m'n partner samen.
Je hebt nog nooit
met hem samenwerkt, hé?
Hij is een...
federale marshal uit Seattle.
Je hebt nog nooit
met hem samenwerkt, hé?
George, luister...
ik ken mensen.
Ik vertrouw hem.
Dan hebben ze al gewonnen.
Verdomme!
Ze gaan me naar...
de vuurtoren brengen.
Ze gaan in m'n hersens snijden.
En ik zit hier vanwege jou!
George, ik haal je hier weg.
Je gaat niet naar de vuurtoren.
Je kunt niet de waarheid onthullen
en tegelijk Laeddis vermoorden.
Je moet kiezen.
Dat snap je toch?
Ik ben hier niet om iemand te vermoorden.
Leugenaar!
- Ik ga hem niet vermoorden. Dat zweer ik!
Ze is dood.
Laat haar los.
Laat haar los.
Vertel het hem, Teddy.
Vertel hem waarom.
Je moet het doen.
Er is geen ander manier.
Laat haar los..
- Vertel hem van toen je mijn medaillon bracht...
Je moet het doen.
En ik je vertelde dat mijn hart aan
het breken was. En je vroeg me waarom.
Ze klooit met je hoofd.
En ik zei dat het van blijdschap was...
Ze wordt je dood.
Wil je de waarheid ontdekken?
Dan moet je het loslaten.
Dat kan ik niet.
- Je moet het loslaten!
Dat kan ik niet!
Dan kom je nooit van dit eiland af.
Dolores?
Hij zit niet op deze afdeling.
Hij is overgeplaatst...
ergens anders heen.
Als hij niet in Afdeling A zit...
dan is er maar één plek waar
hij zijn kan.
De vuurtoren.
Moge God je helpen.
Baas, we hebben problemen.
Cawley en McPherson zijn in het gebouw.
Ze hoorden dat een broeder een patiënt
aan het afrossen was.
Ze zoeken overal.
Ze zijn op weg naar het dak.
Wegwezen hier.
Hierheen.
Doorlopen.
Wij horen hier.
Wat is er met jou gebeurd?
- Hoe bedoel je?
Waar zat je?
Nadat we die kerel naar de
ziekenzaal hadden gebracht...
heb ik een omweg genomen
via de patiëntendossiers.
Heb je Laeddis gevonden?
Nee, niet gevonden.
- Ik heb het tweede beste ding gevonden.
Zijn intakeformulier.
Meer staat er niet in zijn dossier..
geen foto, alleen dat.
Heel vreemd.
Kijk maar.
Dat doe ik straks wel.
Wat is er, baas?
Ik kijk er straks wel naar.
Ashecliffe is die kant op.
Ik ga niet naar Ashecliffe.
Ik ga naar de vuurtoren.
Ik wil weten wat er op dit eiland gebeurt.
Daar is 't.
Verdomme!
We zijn te ver zuid.
We moeten terug.
We komen zo nooit
over die rotsen heen.
We kunnen misschien achter die
bomen langs, via een pad...
achter de rotsen
die naar de vuurtoren leiden.
Wat zijn we aan het doen?
We hebben het intakeformulier.
We hebben bewijs dat er een 67ste
patiënt is, die zogenaamd niet bestaat.
Ik ga naar de vuurtoren. Begrepen?
Wat kan ik zeggen
om je tegen te houden.
Waarom zou je dat doen, Chuck?
Omdat daar in het donker naar beneden
klimmen zelfmoord is.
Goed dan.
Ga dan maar niet mee.
Jij hebt me hierbij betrokken.
En nu zitten we hier vast.
Op dit eiland.
We kunnen alleen op elkaar vertrouwen,
en nu gedraag je je als een...
Als wat?
Hoe gedraag ik me?
Wat is er in die cellen gebeurd, Ted?
Hoe is het weer in Portland, Chuck?
- Ik kom uit Seattle.
Seattle?
Ik ga verder... alleen.
Ik ga met je mee.
Ik zei, alleen.
Prima.
Verdomme!
Verdomme!
Ik wist dat het niet lang zou duren.
Maar het was hoog tij.
Chuck!
Kom op!
Chuck!
Waar zit je!
Wie ben jij?
Teddy Daniels.
Een politieagent.
Jij bent de marshal.
Dat klopt.
Wil jij...
je hand van achter je rug
vandaan halen?
Waarom?
Waarom?
Om zeker te weten, dat wat je vasthoudt
mij niet zal verwonden.
Ik hou deze vast...
als je het niet erg vindt.
Prima.
Jij bent Rachel Solando.
De echte.
Heb jij je kinderen vermoord?
Ik heb nooit kinderen gehad.
Ik ben nooit getrouwd geweest.
En voordat ik patiënt was in Ashecliff,
werkte ik hier.
Was je verpleegster?
Ik was een dokter, Marshal.
Denk je dat ik gek ben?
Nee, ik...
- Als ik zeg dat ik niet gek ben...
dan helpt dat niet veel, nietwaar?
Dat is de Kafkaiaanse genialiteit ervan.
Ze zeggen dat je gek bent...
en al je protesten...
bevestigd wat zij beweren.
Ik kan je niet volgen. Sorry.
Als je eenmaal krankzinnig
wordt verklaard...
dan maakt alles wat je doet
deel uit van die waanzin.
Je redelijke protesten,
noemen ze ontkenning.
Gegronde angsten. Paranoia.
Overlevingsinstincten zijn...
Verdedigingsmechanisme.
Je bent slimmer dan je eruit ziet, Marshal.
Dat is niet best.
Vertel eens...
wat is er met je gebeurd?
Ik begon vragen te stellen
over grote zendingen sodium amytal.
Een op *** gebaseerde hallucinogeen.
- Psychotropische medicijnen.
Ik vroeg ze ook over de operaties.
Ooit van transorbitale lobotomie gehoord?
Ze geven patiënten elektroshocks...
en gaan dan met een ijspriem
door het oog heen...
en verwijderen zenuwvezels.
Daar wordt de patiënt gehoorzamer door.
Handelbaarder.
Het is barbaars.
Onredelijk.
Weet u hoe pijn het lichaam
binnenkomt, Marshal?
Dat ligt aan waar de pijn zit.
Het heeft niets met de huid te maken.
De hersens controleren de pijn.
De hersens controleren angst, empathie,
slaap, woede, honger...alles.
Stel dat je het kan controleren?
De hersens?
Een man herschapen...
zodat hij geen pijn voelt.
Of liefde, of medelijden.
Een man die niet ondervraagd kan worden
omdat hij geen herinneringen heeft.
Je kan niet al zijn herinneringen wegnemen.
Nooit.
Marshal, de Noord Koreanen gebruikten
Amerikaanse oorlogsgevangenen....
tijdens hersenspoeling experimenten.
Ze maakten van soldaten overlopers.
Dat doen ze hier ook.
Ze creëren spoken om de wereld in te
sturen om dingen te doen...
die normale mensen nooit zouden doen.
- Daar hebben wij de kennis niet voor.
Zoiets duurt jaren.
Jaren van onderzoek en honderden
patiënten om op te experimenteren.
Over 50 jaar zullen mensen
terugkijken...
naar dit plek en zeggen
dat het hier allemaal begon.
Nazi's gebruikten Joden,
de Russen...
de gevangenen van de goelags,
en wij...
hebben patiënten getest....
op Shutter Island.
Nee, dat doen ze niet...
U begrijpt toch...
dat u niet van ze mag vertrekken.
Ik ben een federale marshal.
Ze kunnen mij niet tegenhouden.
Ik was een vooraanstaand psychiater...
uit een gerespecteerde familie.
Het maakte niets uit.
Een vraagje...
heb je in het verleden
trauma's meegemaakt?
Waarom is dat van belang?
Omdat ze naar een gebeurtenis
in je verleden kunnen wijzen...
en zeggen dat dat de reden is
waardoor je krankzinnig bent geworden.
Zodat als je hier opgenomen wordt...
je vrienden en collega’s zullen zeggen,
natuurlijk is hij in elkaar gestort.
Wie niet, na wat hij heeft doorgemaakt.
Dat kunnen ze over iedereen zeggen.
Maar ze zullen dat over jou zeggen.
Hoe is het met je hoofd?
Mijn hoofd?
- Onlangs nog rare dromen gehad?
Slaap problemen, hoofdpijn.
Ik lijd aan migraine.
Je hebt toch geen pillen ingenomen?
Ook geen aspirine?
- Aspirine.
En je at het eten uit de kantine
en dronk de koffie die ze je gaven.
Zeg dan tenminste dat je je
eigen sigaretten gerookt hebt.
Dat heb ik niet gedaan.
Het duurt ongeveer 42 uur voordat
neuroleptisch narcotische middelen...
je bloedbaan bereiken en gaan werken.
Als eerste gaan je handen trillen.
Eerst de vingertoppen
en daarna de hele hand.
De laatste tijd nog
wandelende nachtmerries gezien?
Zeg me wat er in de vuurtoren plaatsvindt.
Zeg het me.
Hersenoperaties.
"Laten we de schedel openmaken en
kijken wat er gebeurt als we hieraan trekken."
Ze hebben het van de Nazi's geleerd.
Dat is waar ze de spoken creëren.
Wie is er nog meer van
op de hoogte?
Op het eiland. Wie?
Iedereen.
Toe nou. De verpleegsters?
De broeders?
Ze kunnen onmogelijk...
- Iedereen.
Je kunt hier niet langer blijven.
Ze denken dat ik verdronken ben.
Als ze je komen zoeken, dan vinden ze mij.
Sorry, maar je moet gaan.
Ik kom voor je terug.
Dan ben ik er niet.
Ik verplaats me elke dag.
Maar ik kan je helpen
van het eiland af te komen.
Heb je niet gehoord wat ik zei?
De enige weg van het eiland is met
de veerboot, en die controleren ze.
Je geraakt hier nooit vandaan.
Ik had een vriend.
We waren gisteren samen,
maar we zijn gescheiden.
Heb jij 'm gezien?
Marshal...
je hebt geen vrienden.
Daar ben je dus.
We vroegen ons al af
wanneer je op zou komen dagen.
Ga zitten.
Kom op.
Lekkere wandeling gehad?
Ik keek even rond.
Heb je genoten van Gods
laatste cadeautjes?
De cadeaus van God.
Het geweld.
Toen ik thuis naar beneden kwam...
en een boom in mijn woonkamer zag,
die naar me uitreikte...
met een goddelijke hand.
God houdt van geweld.
Dat was me niet opgevallen.
- Natuurlijk wel.
Waarom is er anders zoveel geweld?
Het zit in ons.
Zo zijn we.
Wij voeren oorlog, verbranden offers,
plunderen...
en verscheuren het vlees
van onze medemensen.
En waarom? Omdat God ons geweld
gaf om Hem te eren.
Ik dacht dat God
ons morele waarden gaf.
Er is geen morele waarde
zo puur als deze storm.
Het bestaat helemaal niet.
Alleen dit bestaat. Kan mijn geweld
die van jou overwinnen?
Ik ben niet gewelddadig.
- Jawel.
Je bent net zo gewelddadig
als ieder ander.
Dat weet ik,
want ik ben het zelf ook.
Als de verplichtingen van de maatschappij
zouden vervallen...
en ik in de weg zou staan tussen
jou en een maaltijd...
dan zou je mijn schedel inslaan
en mijn vlees opeten.
Of niet soms?
Cawley denkt dat je ongevaarlijk bent,
en gecontroleerd kan worden, maar ik weet beter.
Je kent mij niet.
- Welwaar.
Wij kennen elkaar al eeuwen.
Als ik nu mijn tanden in
je ogen zou zetten...
zou je me dan tegen kunnen houden
voordat je blind wordt?
Probeer het maar eens.
Zo *** ik het graag.
Waar heb jij gezeten?
Wezen wandelen.
Je eiland bewonderd.
Dat is waar ook, je gaat weg,
nu Rachel gevonden is.
Inderdaad.
Belangrijke vergadering?
Ja...
Het blijkt dat er gisteren een onbekende
man op Afdeling C was.
Hij heeft een zeer
gevaarlijke patiënt overmeesterd.
Is dat zo?
Het blijkt dat hij een lang gesprek
gevoerd heeft met George Noyce.
U zei dat hij Noyce heette.
heeft hij waanideeën?
Buitengewoon verontrustend.
Twee weken werd een
patiënt zó opgewonden...
van zijn verhalen,
dat hij hem in elkaar sloeg.
Sigaret?
Nee, dank je.
Ik ben gestopt.
Dus, je neemt de veerboot?
Absoluut.
Ik denk dat we alles hebben
waarvoor we kwamen.
"Wij," Marshal?
Nu we het daar over hebben...
heeft u hem gezien, Dokter?
- Wie?
Mijn partner, Chuck.
U hebt geen partner, Marshal.
U bent alleen gekomen.
Weet je, ik heb hier iets
waardevols opgebouwd.
En waardevolle dingen worden in hun
eigen tijd verkeerd begrepen.
Iedereen wil gauw beter worden.
Dat is altijd zo geweest.
Ik doe iets wat mensen, inclusief uzelf,
niet begrijpen...
en dat geef ik niet zonder
gevecht op.
Dat zie ik.
Vertel me nog eens
over uw partner.
Welk partner?
Marshal.
Gaat u ergens heen?
Nee.
Ik ben op weg naar de veerboot.
Dat is de andere kant op.
Als u even wacht...
dan zoek ik iemand die u
naar de kade kan brengen.
Wat is dit, Dokter?
Een kalmeringsmiddel.
Een voorzorg.
- Een voorzorg.
Wat ga je doen?
Mij vermoorden?
Vind je dat je het verdient?
Waarom?
Omdat ik je provoceer?
Vergeef me, maar wat
provoceert u niet?
Opmerkingen?
Woorden?
- Nazi's.
Dat ook.
En natuurlijk herinneringen, dromen...
wist je dat het woord "trauma"
komt van het Griekse woord "wond"?
En wat is het Duitser woord voor
droom: "Traum".
Ein Traum.
Wonden creëren geen monsters.
En u bent gewond, Marshal.
Vindt u ook niet,
dat als je een monster ziet...
je het tegen moet houden.
Daar ben ik het mee eens.
Wat doe je, schatje?
Je moet naar de veerboot toe.
Als ze denken dat Chuck dood is,
dan is hij perfect voor hun experimenten.
Er is maar één plek
waar ze hem heen zouden brengen.
Als je daarheen gaat,
dan zul je sterven.
Hij is m'n partner. Als ze hem tegen z'n
wil vasthouden, Dan moet ik hem bevrijden.
Ik mag niemand meer kwijtraken.
Ga niet, Teddy.
Doe het alsjeblieft niet.
Het spijt me, schatje.
Ik hou van dit ding
omdat je het aan mij gaf.
Maar eerlijk gezegd...
is het een ontzettend lelijk stropdas.
Niet bewegen!
Ga je me doodschieten?
Nee. Dat doe ik niet.
Waarom ben je nat, schatje?
Wat zei je?
- Je weet precies wat ik zei.
Het geweer is niet geladen, trouwens.
Neem plaats.
Droog jezelf af, anders vat je kou.
Goed dan.
Hoe erg heb je de bewaker verwond?
Ik weet niet waar je het over hebt.
Ja, hij is hier.
Laat Dr. Sheehan naar hem kijken
voordat je hem stuurt.
Dus, Dr. Sheehan...
is vanmorgen met de veerboot gekomen.
Niet precies.
Je blies m'n auto op.
Ik hield veel van die auto.
Het spijt me dat te horen.
Je trilt behoorlijk.
Hoe gaat het met de hallucinaties?
Ga weg, Teddy.
Dit plek wordt je ondergang.
Het gaat wel.
- Het zal erger worden.
Dat weet ik.
Dr. Solando...
vertelde me over de neuroleptica.
Is dat zo?
Wanneer was dat?
Ik vond haar in een grot bij de klif.
Maar je geraakt niet bij haar.
Dat geloof ik graag...
aangezien ze niet bestaat.
Je waanideeën zijn erger
dan ik dacht.
Je gebruikt geen neuroleptica.
Je gebruikt zelfs helemaal
geen medicijnen.
Wat is dit dan?
Ontwenning.
Ontwenning?
Waarvan? Sinds ik hier ben
heb ik niets gedronken.
Van de Chlorpromazine.
Ik ben niet dol op farmocologie,
maar in jouw geval...
Clorpro...wat?
- Chlorpromazine.
Hetzelfde medicijn dat we je
de laatste 24 maanden geven.
Dus je hebt de afgelopen twee jaar...
iemand mij in Boston
medicijnen laten toedienen.
Niet in Boston.
Hier.
Je bent hier al twee jaar.
Als patiënt in dit gesticht.
Na alles wat ik hier gezien heb, Dokter...
denk je echt mij te kunnen overtuigen
dat ik gek ben?
Weet je met welke mensen ik dagelijks
te maken heb? Ik ben een marshal.
Dat was je.
Hier is een kopie van het intakeformulier.
Je hebt ingebroken bij Afdeling C.
Bewijs van de 67ste patiënt.
Als je het vasteland had kunnen bereiken
dan had je boel hier laten klappen.
Maar op de een of ander manier...
had je geen tijd om het te lezen.
Lees het nu maar.
Ga je gang.
De patiënt is zeer intelligent,
met ernstige waanideeën.
Onderscheiden oorlogsveteraan.
Was aanwezig bij de bevrijding
van Dachau.
Voormalig VS Marshal.
Heeft een neiging tot geweld.
Geen berouw voor zijn daden,
omdat hij ze ontkent.
Patiënt heeft een reeks fantastische
verhalen verzonnen...
die hem beletten de waarheid
van zijn daden onder ogen te zien.
Ik ben dit gelul zat.
Waar is m'n partner?
Waar is Chuck?
Laten we dit op een ander manier
proberen.
Het meisjesnaam van je vrouw
was Chanal, nietwaar?
Waag het niet over haar te praten!
- Ik ben *** dat dat moet.
Wat hebben deze vier namen gemeen?
Dat is je wet van 4.
Andrew, wat zie je?
- Als je iets met mijn partner gedaan hebt..
dan is dat een overtreding...
- Concentreer je. Wat zie je?
Da namen, hebben dezelfde letters.
Edward Daniels heeft precies dezelfde
13 letters...
als Andrew Laeddis, Rachel Solando...
en Dolores Chanal.
De namen zijn anagrammen.
- Tactiek.
Dat lukt bij mij niet.
Je kwam hierheen voor de waarheid.
Dit is 't.
Je naam is Andrew Laeddis.
De 67ste patiënt in Ashecliffe
ben jij, Andrew.
Gelul.
Je bent 24 maanden geleden door
de rechter hierheen gestuurd.
De misdaad die je pleegde is vreselijk.
En waarvoor jij jezelf niet kunt vergeven.
Dus verzon je een andere ego.
Laten we de feiten doornemen.
Jij hebt een verhaal bedacht waarbij
je niet de moordenaar bent maar de held.
En nog steeds marshal bent.
Je bent hier in Ashecliffe
vanwege een zaak...
en je hebt een samenzwering ontdekt.
Dus alles wat wij tegen je zeggen,
wie je bent en wat je gedaan hebt...
verwerp je als zijnde leugens, Andrew.
Ik heet Edward Daniels.
Ik *** deze fantasie van je al twee
jaar. Ik weet elke detail.
Patient 67. De storm.
Rachel Solando.
Je partner die vermist wordt.
De dromen die je elke nacht hebt.
Je was in Dachau, maar je hebt
waarschijnlijk geen bewakers vermoord.
Ik wou dat ik je in je
fantasie wereld kon laten leven.
Echtwaar.
Maar je bent gewelddadig, getraind, gevaarlijk.
Je bent ons meest gevaarlijke patiënt.
Je hebt broeders, bewakers
en andere patiënten verwond.
Twee weken geleden
viel je George Noyce aan.
Nee, ik heb je door, Dokter!
Jij hebt Noyce af laten tuigen.
- Natuurlijk niet.
Geef me één reden waarom ik
zoiets zou doen?
Omdat hij je Laeddis noemde.
En je doet alles om hem niet te zijn.
Ik heb een afschrift van het gesprek
dat je gisteren met Noyce had.
Dit gaat over jou en Laeddis.
Dat is steeds zo geweest.
Je zegt dat dit over Laeddis
en mij gaat.
Toen je hem vroeg wat er met
zijn gezicht gebeurd was...
zei hij, en ik citeer weer,
"Dat heb jij gedaan."
Hij bedoelde dat het mijn schuld...
- Je vermoordde hem bijna.
De Warden en Raad van Bestuur hebben
besloten dat er iets moet gebeuren.
Dat als we je nu niet geestelijk
gezond maken...
maatregelen genomen zullen worden
zoddat je niemand meer verwond.
Ze zullen je lobotomiseren, Andrew.
Begrijp je?
Ja, dat begrijp ik.
Ik begrijp het heel goed.
Als ik niet meespeel...
dan zal Dr. Naehring mij in een
van zijn spoken doen veranderen.
Hoe zit het met m'n partner?
Ga je tegen het Marshals Bureau
zeggen dat hij een afweermechanisme is?
Hallo, Baas.
Wat is hier aan de hand?
Werk je voor hem?
Sorry, maar het kon niet anders.
Iemand moest je beschermen.
Je bedoelt, mij in de gaten houden?
Elk moment.
Wie ben je?
Wie ben je?
Zeg het me.
Herken je me niet, Andrew?
Ik was de afgelopen twee jaar
jouw psychiater.
Ik ben Lester Sheehan.
Ik vertelde je me over m'n vrouw...
Dat weet ik.
- Ik klom de rots af om je te redden.
Ik vertrouwde je. Ik heb alles op
het spel gezet om hier te komen!
Dat weet ik, Baas.
We hebben niet veel tijd meer, Andrew.
Ik heb voor de Raad van bestuur
gezworen dat ik...
de meest radicale, moderne rollenspel
zou toepassen...
ooit geprobeerd in de psychiatrie
om je terug te brengen.
Ik dacht, dat als we dit
zouden uitspelen...
wij je konden laten zien
hoe onwaar en onmogelijk het is.
Je hebt twee dagen lang je zin gehad.
Zeg me, waar zijn de Nazi experimenten?
De demonische operatiekamers?
Andrew, luister naar me…
als wij falen met jou...
dan wordt alles wat hij hier
gedaan hebben in diskrediet gebracht.
Alles.
Wij zitten in de frontlinie...
en nu, komt het op jou aan.
Staan blijven!
Andrew! Nee!
- Ik heet Edward Daniels.
Deze is geladen.
Ik voel het aan het gewicht.
En dat is je wapen, Marshal?
Weet je het zeker?
Mijn initialen staan aan de zijkant.
Op de loop zit een deuk...
toen Phillip Stacks me neerschoot.
Je gaat nu niet met m'n verstand klooien.
Schiet dan maar. Want dat is de enige
manier dat je van het eiland afkomt.
Andrew, niet doen, alsjeblieft.
Mijn pistool.
Wat heb je met mijn pistool gedaan?
Het is speelgoed, Andrew.
We vertellen je de waarheid.
Dolores was krankzinnig.
Manisch depressief. Suïcidaal.
Jij dronk. Kwam niet thuis.
Je negeerde alles wat iedereen zei.
Jij verhuisde naar je huis
op het meer...
toen zij bewust je appartement
in brand had gestoken.
Andrew, hou op!!
Jullie vertellen alleen maar leugens!
Dit zijn je kinderen.
Simon...
Henry ...
- Ik heb geen kinderen.
Je vrouw heeft ze verdronken...
bij het huis aan het meer.
En deze, het meisje waarvan je....
elke nacht droomt.
Ik had geen dochter.
Die voortdurend zegt
dat je haar had moeten redden.
Ze allemaal had moeten redden.
Je dochter.
Ze heet Rachel. Ga je ontkennen
dat zij ooit geleefd heeft?
Doe je dat, Andrew?
Het spijt me, lieverd.
Ik zei dat je niet hierheen moest komen.
Ik zei...
dat dit je ondergang wordt.
Ik ben thuis!
We hebben ze...
net buiten Oklahoma gepakt.
We zijn zeker in tien plaatsen gestopt...
tussen hier en Tulsa.
Ik zou een week kunnen slapen.
Dolores?
Schatje...
waarom ben je nat?
Ik heb je gemist.
Ik wil naar huis.
Je bent thuis.
Waar zijn de kinderen?
Op school.
Het is zaterdag, lieverd.
Zaterdags is er geen school.
Mijn school wel.
O, mijn God!
Mijn God, nee!
Kom op!
Alsjeblieft, God! Nee!
Laten we ze in de keuken zetten, Andrew.
Dan drogen we ze af.
Ze droge kleren aantrekken.
Onze levende poppen.
Morgen gaan we met ze picknicken.
Als je ooit van me hebt gehouden, Dolores...
hou dan op met praten.
Ik hou van je.
Laat me gaan.
Schatje...
We doen ze in bad.
Ik hou zoveel van je.
Andrew...
Andrew, *** je me?
Rachel!
Rachel wie?
Rachel Laeddis.
Mijn dochter.
Waarom ben je hier?
Omdat ik mijn vrouw heb vermoord.
Waarom deed je dat?
Omdat ze onze kinderen vermoord had.
Ze zei dat ik haar moest laten gaan.
Wie is Teddy Daniels?
- Hij bestaat niet.
Rachel Solando ook niet.
Ik heb ze verzonnen.
Waarom?
We willen het je horen zeggen.
Na haar eerste zelfmoordpoging...
vertelde Dolores me, dat ze...
een insect had...
die in haar hersens woonde.
Ze voelde het...
in haar schedel rondlopen...
die voor de gein aan de draadjes trok.
Dat vertelde ze me.
Dat vertelde ze,
en ik luisterde niet.
Ik hield zoveel van haar.
Waarom heb je ze verzonnen?
Omdat ik niet kan accepteren
dat Dolores onze kinderen vermoordde.
Ik heb ze vermoord,
omdat ik geen hulp voor haar zocht.
Ik heb ze vermoord.
Dit is mijn theorie, Andrew.
We hadden al een keer een doorbraak...
negen maanden geleden,
maar je kreeg een terugval.
Dat weet ik niet meer.
- Dat weet ik.
Je hebt jezelf gereset, Andrew.
Als een bandje...
die continu afspeelt
in een eindeloze lus.
Ik hoop dat wat we gedaan hebben,
voorkomt dat het ooit weer gebeurt.
Maar ik moet weten...
of je de realiteit accepteert.
U kwam voor mij, hé, Doctor?
Je probeerde me te helpen
toen niemand anders het wilde.
Ik heet Andrew Laeddis...
en ik vermoordde mijn vrouw
in de lente van 1952.
Hoe gaat het vanochtend?
Prima. En jij?
Ik mag niet klagen.
Wat is onze volgende stap?
Zeg jij het maar.
We moeten van het eiland af,
Chuck.
Terug naar het vasteland.
Er gebeuren hier slechte dingen.
Maak je geen zorgen, partner.
Ons pakken ze niet.
Inderdaad.
We zijn te slim voor ze.
Ja, dat zijn we inderdaad, nietwaar?
Weet je, door dit plek
vraag ik me iets af.
O, ja? Wat is dat dan, Baas?
Wat is erger?
Leven als een monster...
of sterven als een fatsoenlijk mens.
Teddy?