Tip:
Highlight text to annotate it
X
Mijn naam is Charles Bronson.
Mijn ganse leven wil ik al een beroemdheid zijn.
Ik wist al die tijd dat ik er
was om betere dingen te doen?
Ik heb het hem verteld.
Ik weet nog steeds niet waarom dat zo is.
Hij wil me niet zien.
Ik ben mentaal gestoord.
Het soort van man die
weinig keuze heeft... enkel.
Liefste, het gaat traag
zal de laatste oproep komen...
er bestaat geen hel... nee...
liefste, het gaat traag...
wanneer de laatste oproep komt
dan is er geen hel... nee...
Dit dringt door tot de geest van de ziel vannacht
en door de duisternis die valt...
en schreeuwt, jullie smeerlappen
zullen me willen vermoorden...
en me vermoorden... en me vermoorden...
als ik enkel de hel wil...
sterf je in je dromen...
en als ik enkel de aanleiding ben,
enkel de aanleiding...
dan daag je me uit, meer en meer...
Deze film is gebaseerd op een waar verhaal.
Hoe moet ik het anders verklaren?
Ik was geen verwaarloosd kind.
Mijn ouders waren,
vredevolle gerespecteerde leden in de gemeenschap.
Ik ging naar school.
Ik wou hen niet teleurstellen.
En zoals vele kinderen had
ik wel eens wat narigheden.
Daar hield ik zelfs van.
Ach, Michael.
Mrs. Peterson, ik moet je dringend
spreken over het gedrag van uw zoon...
Ik was geen slecht kind.
Ik bedoel misdadig slecht.
En ik heb nog steeds mijn principes.
Ik aanvaardde de eerst job
die ik maar kon krijgen...
Neem even rust, Peterson.
Ik denk dat de ploegbaas
niet eens zo slecht was.
Mrs. Peterson?
- We willen eens praten met uw zoon.
Michael!
Michael Peterson?
Wat? Ach ja, voor dat ik het vergeet.
Ik ben geboren onder de naam Michael Peterson,
Maar ik stel me voor onder mijn Vechtersnaam?
Charlie Bronson.
Want dat is mijn "kenmerk."
Het jaar 1974.
Een harde tijd voor jonge mensen in Engeland.
Er waren weinig normale leef-
mogelijkheden aanwezig.
Desondanks... gaat het leven verder.
Irene en ik bleven verbonden met elkaar.
Het was oké.
We hadden het niet zo slecht
voor een koppel uit de afhaalfrituur.
Maar die geven je niet het verlangen naar
beroemdheid, uit "niet zo slecht," nietwaar?
Michael! Wat is dat lawaai?
Dit is het postkantoor dat ik overviel,
en hiermee ging ik aan de haal.
En dit kreeg ik van hen in de plaats...
- Zeven jaar!
Geen nood mijn zoon. Je moet ze niet alle
zeven uitzitten, je ben na vier jaar al vrij.
Ik had jullie beet.
Vooruit, laat je gaan!
Ik heb mezelf altijd al als komiek gezien.
Maar zeven jaar...
is een lange tijd.
Nu ga ik hier blijven staan
terwijl ik jullie vertel... jullie dus...
Dat de gevangenis geen pretje is.
Nee!
Daarmee zou ik mezelf in een slecht daglicht
zetten en daarvan heb reeds ik genoeg. Nietwaar?
Nee.
Ik zie een cel niet als een kooi of een doos.
Voor mij was het een hotelkamer.
Begrijp me niet verkeerd. Voor de
meeste mensen...
is de gevangenis hard.
Een eentonige nachtmerrie...
24 uren per dag...
zeven dagen in de week.
365 dagen in een jaar
puur onvervalst leven.
Ademen in de hel.
Maar voor mij...
Was de gevangenis uiteindelijk
een plaats waar ik mij kon aanscherpen,
en mijn vaardigheid uitvoeren.
Het leek net op een slagveld, nietwaar?
Het was een gekregen kans.
In een plaats waar elke bewoner
zeer vlug mijn naam zou leren kennen.
Wat is er, Charlie?
Wil je dit werk weer niet doen?
- Nee?
Ik werk niet voor de zaken uit de buitenwereld.
- Het is speciale oefening.
Zodat je een job kan krijgen waneer...
- Lazer op!
Wat is jouw probleem, Peterson?
- Probleem?
Ik zei: Wat is het probleem, Peterson?
Ik weet het niet? Ik heb geen probleem.
Laat me los!
Daar is onze, maat...
Ze roepen mijn naam...
Charlie, Charlie...
Wil je een kopje thee?
- Bedankt, Mickey, eentje dan.
Melk en suiker?
- Als het kan.
Hoeveel klontjes?
- Twee. - Twee...
Just you up on my knee
Tea for two, and two for the tea
Just me for you and you for me...
Alleen...
Wil jij ook een kopje thee, vriend?
Niet kan mijn hartje meer
begeren dan een kopje Britse charme.
Melk en suiker?
- Nee liever puur donker.
Dat zijn een indrukwekkend paar wapens
die je daar hebt, die komen wel van pas.
Bam! Bam! en knock-out... de gong.
Heel mooi.
De tijd was over voor die sukkels,
dames en heren. Mijn tijd was in aantocht.
Parool!
En dat juist toen ik naam begon te maken.
Ja, als wat!
- Als wat?
Jij wil zeker niet samen met
mij opgesloten zitten, watje.
Daarbinnen wil je dat
niemand met je dolt, begrepen?
Ik ben Charlie Bronson.
Ik ben de meest gevreesde Britse gevangene.
De gevangenis was...
bijna... briljant!
Persoonlijk hield ik ervan...
ik aanbad het, verdomme.
Het was daar zo opwindend en mettertijd
was het betoverende gewoon het allerbeste!
GEEN CONTROLE MEER.
- CHAOS IN DE GEVANGENIS!
IK WOU ALTIJD AL BEROEMD WORDEN.
Het probleem was wanneer je het comfortabel
kreeg, of zelfs reeds daarvoor pestten ze je...
opnieuw en opnieuw, om je steeds van gevangenis
te laten veranderen. En dat haatte ik.
Ik kwam terecht in PARKHURST,
God zegene die plaats.
De omstandigheden waren best goed,
al zeg ik het zelf.
Je eigen bed... een toilet en wastafeltje.
Het eten was van uitstekende kwaliteit...
Ja, Parkhurst was best prima.
Een goede gevangenis omgeving,
wat kan ik nog meer toevoegen?
Geen betere plaats om te bezoeken,
en het personeel maakte je verblijf
zo aangenaam mogelijk als maar kon.
Ik hield enorm van die plaats.
Vrij? Ik zal nooit meer buitenkomen...
Omdat ik niet van jullie hou!
Op het eind deed niemand iets fout.
Wat feitelijk wel fout was...
was mij hier naartoe sturen.
Het gekkenhuis.
Naar welke zinloze plek
brengen jullie me nu weer?
Oké, Peterson, nu had je de tijd om wat
te kalmeren, en leg ik je de reglementen uit.
Regel één: Je doet wat je gezegd word.
En regel twee?
- Dit is geen gevangenis.
We hebben hier limieten.
Oké, neem nu deze medicijnen.
- Steek ze maar in je verdomde kont.
Regels... ik ga naar bed.
- Ja, regels.
Naar de hel met hun verdomde rommel hier.
Wat moet je verdomme nu weer?
Hou hem vast...
Verdomde smeerlap... jij verdomde smeerlap!
Het feit is...
Ik begrijp het niet.
Ik zal het nooit begrijpen.
Celmaat.
Dus hebben je toch gedrogeerd?
Wat gaat dat nu veranderen?
- Weet ik niet.
Ze willen je van binnen veranderen.
- Dat lukt ze nooit.
Er komt niets uit de waarheid.
Ik bedoel het niet slecht, dat weet je toch?
Zij doen het allemaal om tot je door te dringen.
Jij.
Ik.
Een negenjarig oud meisje.
Het is een onstabiliteit.
Ik wil zo niet worden...
Als ik terugkijk op mijn leven...
is het altijd met een beetje schaamte
ik was altijd de schuldige
bij alles wat ik wou doen
het maakt niet uit, waar, wanneer, of wie
maar één ding er altijd uit
het is een, het is een, het een
het is een zonde
het is een zonde
alles wat ik deed of doe
waar dat moment ook is,
overal waar ik naartoe ga
het is een zonde
op school wou men mij ook al niet
ook al waren de woorden en daden zo grof
ze lukten nooit helemaal
want alles wat ik ook wou doen
ongeacht waar, wanneer en wie
het kwam altijd op hetzelfde neer
het is een, het is een, het een
het is een zonde
het is een zonde
alles wat ik doe....
God!
Verdomde gekken, ze waren ver weg, maar...
Wel...
Het zijn toch verdomde gekken, nietwaar?
Ik moest daar hoe dan ook weg.
Dit was geen hotel waar
ik nog langer wou blijven.
Ik moest daar nog een jaar blijven,
maar ik moest daar weg...
En ik had een goed plan hoe ik het zou doen.
Ik zal nu reconstrueren, goed zichtbaar...
Wat er gebeurt er als een moord fout gaat.
Wanneer ga ik terug?
Nee, nee, Mr. Peterson.
We gaan die scene weer niet opvoeren, nietwaar?
Luister, verplegertje.
Ik wil enkel weten wanneer mijn proces begint...
En wanneer ik terug de cel in mag, begrepen?
Fout! Mr. Peterson.
Laten we geen spelletjes spelen. Of ik
moet je opsluiten met mijn speciale remedies.
Wanneer begint mijn proces?
Nee...
Mr. White heef een deal gesloten.
Er komt geen proces.
Dat is toch fantastisch?
Niettemin, word je verplaatst.
Waar naartoe?
Raad eens, Mr. Peterson. Je bent
ingeschreven bij het krankzinnigen gesticht.
Ik verdiende toch de gevangenis
voor mijn daad, nietwaar?
Ik wil mijn hotelkamer terug!
Ik verzeker je, dat je voor jezelf
wel enige afzondering zal vinden.
En toen kreeg ik... 26 jaar.
26 jaar in afzondering heb ik gezeten.
En ik had niemand vermoord.
Dit is geen grap. Niemand niet!
Nooit!
Wel...ondanks alles.
Gaan jullie me nu onrechtvaardig behandelen?
Ik toon jullie nu het ultieme
van onrechtvaardige vernederingen...
Dit... is wat ik noem Charlie tegen onzin.
Wanneer ster was...
toen ik ster was...
toen ik was ik de grote ster...
wanneer ik de ster was...
wanneer ik de ster was...
wanneer ik de ster was...
Niemand vertelde het me.
De waarheid moet gezegd worden.
Ze wilden me daar toch niet meer binnen.
Kennelijk kostte ik het systeem
tientallen miljoenen ponden schade.
En Hare Majesteit, wou zich niet graag
belasten met de duurste Britse gevangene.
Ik weet niet, dat was niet de
monarchie waar ik naar zocht.
Maar wat moesten dan doen? Ze konden
een gek toch niet vrij laten rondlopen.
Hier, de smerige truc die ik uitvoerde.
Ze konden me alleen voor
gek verklaren, nietwaar?
Dus, voordat ik het nog maar wist,
stond ik terug op straat.
Maar Charlie was geen zacht gekookt eitje.
Zeker niet.
Dus was het tijd om de vrije lucht in te ademen,
en te bekijken wat wereld mij te bieden had.
Heel leuk, mannen.
Het was me een genoegen...
Zoon.
Zoon...
Kom binnen zoon.
Dat is goed zo, ik toon je je kamer en daarna
drinken we een lekker kopje thee.
Kom maar mee zoon. Het is goed zo.
Ben ik dat?
Ik was zeer klein.
Waar zijn al mijn spullen?
Die kon ik allemaal niet meebrengen, Michael.
Dat was in Luton.
Alles?
- We behielden wat...
Waar is mijn bed?
Nee, dit niet.
Het andere dat ik had toen ik nog een kind was?
We konden niet alles behouden Michael.
Daar hebben we geen plaats genoeg voor.
Is mijn bed dan nog Luton?
Luton.
Het verandert nooit, nietwaar?
Mijn moeder zei altijd: Blijf bij wat je kent.
En ik kende twee dingen.
Ik kende Luton en... ik kende mijn oom Jack.
En die kende iedereen.
En wie hij niet kende, was het ook niet waard.
Op vakantie?
- ja.
Dat klinkt beter dan er een
naam voor te zoeken.
Wie ga je daar ontmoeten?
- Ik gok op de Koningin.
Ga je naar Londen dan?
- Nee.
Naar Luton.
Wel, allemachtig hoe is het mogelijk?
Kom binnen mijn beste jongen,
je bent net op tijd voor de cocktails.
Luton roept je...
Dames en heren op jacht naar dames.
Mag ik je voorstellen aan mijn favoriete neef...
pas vrijgelaten op gratie van Hare Majesteit.
Mickey Peterson.
Ga toch zitten, mijn beste jongen.
Deze schoonheid hier zal je
een cocktail brengen.
Michael
Het is zeer opwindend
om kennis met je te maken.
Jackie zei dat je een grote
beroemdheid bent in de gevangenis.
Bedankt.
Je bent volledig afgeknapt.
Uw gezicht is stuk.
Zou het kussen niet grappig zijn.
Dat is een uitstekende reeks opmerkingen.
Ik bewonder je toewijding.
Ik heb altijd geweten dat
je een artistieke curve had.
Hé, grote jongen...
Wat houdt de toekomst
in voor Michael Peterson?
Ambitie is de deugdzaamheid
van alle grote mannen.
Hij gaat hier bij ons blijven.
Is bij mij thuis goed?
Reden te meer om met je te trouwen.
Dat is het enige wat ze wil.
Dat is zeer sterk spul.
Prachtig.
Oom Jack deed nooit moeilijk
tegenover de onderwereld...
en het bleek dat er nog een
oude celmaat van me in Luton verbleef ook.
Peterson.
- Ken je me nog?
Ja.
- Hoe lang is het geleden?
Tien jaar
- Allemachtig, verdomme.
Kan ik je en kop thee aanbieden, asjeblieft?
Laten we gaan neuken.
Dus?
Heb je interesse?
- Natuurlijk heb ik dat.
Je ziet er goed uit, Mickey.
Fit, sterk...
Machtig.
Je kan wat geld verdienen.
Goed geld...
Je hebt enkel een naam nodig.
Is Mickey niet goed dan?
- Nee, je weet wel.
Een vechtersnaam.
Zoals een filmster.
Charlton Heston.
Luister, liefste... Iedereen heeft het
op Charlton Heston, dat is een nicht.
Jij bent meer het type van Charles Bronson.
Charles Bronson...
- Ja.
"Death Wish" Dat past perfect bij je.
De verdomde Charlie Bronson.
Waarnaar kijk je?
*** je me niet, kijk naar me, Charlie?
Moet ik je nu betalen misschien?
- Nee!
Waar komt dat vandaan?
- Van een gevecht.
Kon je hem aan?
- Prima.
Prima.
Jij hebt veel spieren, nietwaar?
Laat me eens voelen?
Doe je arm eens omhoog?
Mijn God.
Het is enorm.
Je zou...
- Wat?
Je zou niet...
- Wat, liefste?
Jij zou niet alle mannen
aan je moeten laten zitten.
Is dat zo?
Het gaat verdomme om geld, nietwaar?
- Oh, ja!
Klaar!
Waar is het verdomde geld nu?
Ik sla je verrot.
Hier.
Twintig pond? Je belazert me toch niet?
Geen moeite met die Oliver Twist routine.
Wees blij dat je rekeningen betaald zijn.
Ik gaf je daar verdomde magie!
- Magie?
Je piste net op een
zigeuner in het verdomde niemandsland.
Ik dacht dat je de strafste
gast van de stad was, liefje.
Wie is de volgende?
Laat hem verdomme los,
laat hem maar komen?
Ik hou van je.
Wat?
Ik hou van je.
Het is leuk geweest.
Maar ik hou van Brian.
Wie is Brian?
Mijn verloofde.
Hij moest zijn motorfiets gaan herstellen.
Brian.
Kan ik je voorthelpen?
- Ja...
Ik wil een ring zoals die daar.
- Dat is een ring van 1.000 pond, mijnheer.
Rot op!
Geen beweging!
Of ik vermoord je.
Oké?
Geen beweging!
En bel geen politie,
binnen de eerste tien minuten.
Vijftien minuten.
Geef hem een kussen.
Ik dacht zo...
- Je bent een heel lieve man, Charlie.
Over jou.
Maar je hebt geen ambities.
Weet je wat dat betekent?
Kijk eens?
Bedankt.
Brian en ik gaan trouwen.
Oké, dan...
Wel...
Proficiat. Hé.
Vaarwel, Charlie.
Verdomd charmant...
Loze woorden...
Waarom, wou ik zeggen...
Alles gebeurt om een reden, nietwaar?
Hier is het, de magie.
Het bleek dat die lieve dame van de juweliers-
zaak juist vijftien minuten gewacht had.
Maar het duurde voor hen geen
vijftien minuten om me te vinden.
We verwachtten hem al.
Wel, wel, wel...
Charles Bronson, nietwaar?
Een zeer rijke Amerikaanse popster.
- Een filmster, mijnheer.
"Death Wish." goed, moest het waar zijn.
- Natuurlijk, bedankt.
69 dagen, nietwaar?
69 dagen, helemaal voor jezelf.
Weer één van je gevangenis records gebroken.
Zeg me eens, Charles Bronson.
Wat deed je zoal precies in die 69 dagen?
Ik bouwde een rijk op.
Jij bent belachelijk.
Hallo, Charlie. Wil je iets te lezen hebben?
We hebben iets van Judy Cooper.
Het enige wat ik hier kan doen is lezen.
Hou je verdomde mond dicht!
Geen woord meer, nicht.
Cipier!
Ik heb hier een bibliothecaris!
En hij is grote moeilijkheden.
Zou je niet iemand sturen om hem te bevrijden?
Ga zitten.
Niet daar, jij verdomde nicht!
Wat is dat?
Ik weet het niet.
Als ze niemand sturen,
dan moeten we maar afwachten.
Ik kan de ganse dag wachten,
ik ga niet roepen. Ik kan wachten.
Hallo.
- Hallo, Charlie.
Kan je me horen?
- Natuurlijk *** ik je, verdomme.
Ik ben geen debiel, jij verdomde nicht.
Wat is er, Charlie?
- Wat is er, Charlie!
Ik stuur je...
Wat is je naam?
- Love. - Love!
Andy Love.
- Ach, Andy Love.
Ik zit hier met Andy Love...
En ik breek zijn verdomde nek en duw zijn kop
in zijn kont, als ik niet krijg wat ik wil!
Wat wil je dan?
Wat wil ik?
Wat heb je voor me?
Dat hangt helemaal van jou af.
Nietwaar?
We zijn klaar, jij smeerlap.
Andy Love...
Ben jij een familieman?
Ja.
- Ja.
Ik heb twee kinderen.
- Twee kinderen?
Wat ga je doen?
- Wat denk je?
Ik ga zien of je me aankan?
Nee, laten we praten.
- Ik heb genoeg gepraat. het is zinloos.
Wacht.
- Waarop?
Dat is het dan.
- Wat ga je nu doen? - Wat wij gaan doen?
Ik ga de bullebak uithangen, dat ga ik doen.
Ik ga mijn lichaam inwrijven.
Hier gaan we dan. Dat is klaar.
Wrijf jij mijn rug in, nicht.
Mijn rug nu, heen en weer!
Wrijf hem in, zoals in de koude dagen.
Mijn rug niet meer, nu meer mijn benen.
Wrijf ze goed in. Alsof ik een vis was.
Mijn kont nu.
Niet in mijn kont, erop! Snel.
Sneller! Sneller! Sneller! Sneller!...
Rot op, ga zitten! in de hoek.
En beweeg niet, nicht!
Nu wil ik je vingers... voelen binnen
glippen als een verdomde haring.
Charlie Bronson.
Ik kom direct te zake.
We hebben de laatste tijd genoeg
over het hoofd gezien van je Rocky gedrag.
Ik heb toegelaten dat je bij
onze speciale eenheid terecht kwam.
We willen dat je stopt met
dat gedoe van gijzelaars te nemen.
Met het aanvallen van mijn officieren.
- Wij kunnen deze smeerlap wel aan, mijnheer.
Webber, doe die kettingen nu maar uit,
het is zo genoeg geweest.
Kom morgenvroeg om 6:15 naar
mijn kantoor, en hou hem proper. - Ja Mijnheer.
Luister, ik ben niet gewoon om
deals te sluiten met gevangenen.
Voor je eigen moedwillige dwaze streken,
zal je opnieuw gestraft worden. Afzondering.
Als je absoluut helemaal
geen zelfinteresse hebt,
dan laat je ons aan ons lot over.
We weten niet meer wat we met je moeten doen.
Wat wil je van ons,
wat moeten we doen, Charlie Bronson?
Rot op!
Je bent zielig.
Dat weet je best.
Ik kan je dit beloven:
Als je verder doet met je wangedrag, en je niet
laat behandelen door een specialist ter zake...
dan zal je hierbinnen sterven.
1, 4, 5...
Ben je bezig met kunst?
Wat is dat?
Een schilderij.
- Goed zo. Wat stelt het voor?
Zon, zee en zand. donker...
- Perfect.
Wie is dit?
Hé, wie is dit?
Zeg maar, dat is geen misdaad...
Veel van onze gasten zijn vrijwel nieuw.
Heel interessant, Charlie.
Interessant?
- Ja, het is interessant.
Wat betekent dat? - Wat interessant
wil betekenen? Dat betekent goed.
Je kan het niet neerzetten. Het lijkt verward.
Je kan dat niet in leugens je neerzetten.
- Dat maakt me echt bedroefd.
Wat een onzin?
- Kalm maar, Charlie dat is Spaans.
Oké, dan...
- Olé.
Je kan beter, Charlie. - Wat moet ik
dan nog meer tekenen, wat je wil zien?
Religie, Beenderen?
- Schaduwen.
Veel lege gaten...
- Ik herken dit. Ja.
Hier is een idee voor jou.
Zoek dat stuk van je Charles,
dat stukje dat hier niet hoort.
Rot op.
Afzondering, gevangene 1314 Bronson.
Centraal tribunaal - LONDON.
Gevangene 1314 Bronson, Mijnheer.
- Hallo, Bronson.
Mr. Danielson vertelde me dat... je het
uitstekend doet in onze creatieve afdeling.
Kampioenen van lichaamsversiering.
- Inderdaad.
Je weet dat we dat artiesten
materiaal achterhouden voor je,
Opgestuurd door je nicht, nietwaar?
Maar nu dat we meer vertrouwen hebben
in de toekomst van de faciliteiten van de kunst,
zie ik geen reden meer dat we
dat materiaal nog verder inhouden voor je.
Ik heb voeling met jouw werken.
Mr. Danielson heeft veel
vertrouwen in uw samenwerking.
Verantwoordelijkheid, betrouwbaarheid
om te werken in een groep.
Ik adviseer je ten zeerste
dat je verder deze weg op gaat.
Ik hoop om eens wat van dat werk te zien,
waarover ik al zoveel hoorde.
Goed, hij bracht nu al wat mee,
als je het eens wil bekijken. Als je wil...
Charlie...
- Nee.
Dat is voor U.
- Dank U.
Geef maar aan Webber.
Ik wil er later eens naar kijken.
Vooruit, Bronson, waar wacht je op?
Vooruit, snel geef het.
Ik zei vooruit, geef het!
Webber, dat is voor jou.
Hij is een ijdeltuit. Ik zorg ervoor dat hij
naar die tekening kijkt vriend. Geen nood.
Klaar en duidelijk nu. Het zou me niet verbazen
dat ze gaan praten over je vrijlatingdata.
Dat is enkel mijn opinie.
Niet noodzakelijk van één van de anderen maar...
Er kan één ding over mij gezegd worden.
Ik kan goed karakters beoordelen. Ja.
Ja, ja, ja, ja, ja.
Ze bellen je wel, maat. Het komt goed.
Weet je waarom?
Omdat je een briljant artiest bent. "Bueno."
Ik ben zo opgewonden, en stinkend trots.
Want jij bent een verdomde "ster" en dat is
alles wat telt. Ja, ik kan niet in je weg staan.
Hou je enkel gedeisd.
Ik weet zeker dat we dit kunnen laten lukken.
We kunnen het.
Wat bedoel je met "wij?"
Wacht, nee, ik bedoelde enkel...
nee, nee, Charlie, Charlie.
Dat is was een misverstand, vriend.
Wat ik wou zeggen is...
Jij...
Jij... gaat eindelijk krijgen
wat je altijd al wou.
Wat weet jij ervan wat ik verdomme wil?
Om het even, zeg maar wat je voelt?
Excuseer me maat, ik ben enkel
je contactpersoon, ik vergat dat bijna.
Twee voor jou.
Twee voor mij.
En dan heb ik een kopje thee.
Charlie...
Wat wil je nu weer?
Muziek.
Ik zie niet in hoe dit de
situatie kan voorthelpen.
Ik vermoord hem verdomme!
Ik zweer het je!
Bennett.
Speel nu wat musical muziek, asjeblieft.
- Jawel, baas!
Hé, Charlie.
Ik voel me momenteel niet al te best.
Oh, ja...
Dat is en verdomd onderdeel van mij...
Oké, het is genoeg,
hij heeft genoeg. Haal hem hier weg.
Kom hier, en haal hem verdomme weg.
Kom op, watje.
Geen les vanavond.
Charles Bronson is meest bekende
gevangene in Engeland.
Hij verblijft al 34 in de gevangenis,
waaronder 30 jaar in afzondering.
Hij komt nog steeds niet in
aanmerking voor vrijlating.
Vertaling Tkxervon