Tip:
Highlight text to annotate it
X
Simply ReleaseS Toppers
Simply the Best
Proudly Presents
Shutter Island
Vertaald door Simply ReleaseS Toppers
Jesprulin, Biteme, Tokke en Suurtje
Verman jezelf, Teddy.
Verman jezelf.
Het is maar water.
Wel veel water.
Veel...
Kom op.
Gaat het, baas?
Jawel. Ik ben alleen een beetje zeeziek.
Ben jij mijn nieuwe partner?
- Dat klopt.
Niet de beste omstandigheden om elkaar te
leren kennen, nu ik zo ziek ben.
Dat komt inderdaad niet overeen met
de legende Teddy Daniels.
Legende?
Wat roken jullie daar in Portland?
Ik kom van het kantoor in Seattle.
Hoe lang ben je al marshal?
- Vier jaar.
Dus je weet hoe klein dat wereldje is?
En jij? Heb je een vriendin?
Ben je getrouwd?
Ik was getrouwd.
Ze is overleden.
Jezus, ik...
- Geeft niks.
Er brak brand uit in ons appartement
terwijl ik op mijn werk was.
Vier mensen zijn er omgekomen.
Gestikt door de rook, niet door het vuur...
dat is belangrijk.
- Het spijt me.
Waar heb ik mijn sigaretten?
- Neem er een van mij.
Ik zou zweren dat ze in mijn jas zaten.
Overheidsmedewerkers.
Beroven je waar je bijstaat.
Dank je.
Heb je instructies gekregen voordat je wegging?
Ik weet alleen dat het een
psychiatrische inrichting is.
Voor strafrechtelijk gestoorden.
Als ze alleen stemmen zouden horen, en achter
vlinders aanzaten, zouden wij niet nodig zijn.
Gaan we daarheen?
Aan de andere kant van het eiland
zijn alleen steile rotsen...
helemaal tot aan het water.
Het dok is de enige manier om
op of van het eiland te komen.
Wij vertrekken weer zodra jullie van boord
zijn. Ik hoop dat jullie een beetje tempo maken.
Hoezo?
- Er komt een storm opzetten.
Ik heb nog nooit een insigne
van een marshal gezien.
Ik ben hoofdbewaker McPherson.
Welkom op Shutter Island.
Ik breng jullie naar Ashcliffe.
Je mannen zien er gespannen uit, McPherson.
Dat zijn we op het ogenblik allemaal.
ZIEKENHUIS KERKHOF.
HERINNER ONS, OOK WIJ HEBBEN GELEEFD,
LIEF GEHAD EN GELACHEN.
Hekwerk voorzien van stroom.
Hoe weet je dat?
- Heb ik eerder gezien.
Open de poort!
Jullie kunnen alle hulp krijgen
die jullie willen...
maar gedurende jullie verblijf houden
jullie je aan het protocol. Begrepen?
Absoluut.
Het gebouw rechts is blok A.
De mannenafdeling.
Blok B, de vrouwenafdeling,
ligt aan de linkerzijde.
Blok C is dat gebouw op de rotsen.
Een oud fort uit de burgeroorlog.
Daar zitten de gevaarlijkste patiënten.
Toegang tot blok C is verboden, zonder
schriftelijke toestemming, en aanwezigheid...
van zowel mij als Dr Cawley.
Is dat begrepen?
Je doet net alsof krankzinnigheid
besmettelijk is.
Jullie zullen ook je wapens in moeten leveren.
We zijn toegewijde marshals, we dienen ons
wapen ten aller tijden bij ons te dragen.
Volgens paraaf 319 van de wet
op het gevangeniswezen...
bepalen de bewakers van het
desbetreffende instituut het gezag.
Met wapens komt u er niet in.
Zullen we Dr Cawley gaan zoeken
nu het officiële gedeelte erop zit?
Wanneer is de gevangene ontsnapt?
Dr Cawley zal u bijpraten.
Protocol.
Bewakers in een psychiatrische inrichting.
Een vreemd gezicht, als ik dat mag zeggen.
De enige faciliteit in de V.S.
Ter wereld zelfs.
We huisvesten alleen de gevaarlijkste patiënten,
die andere instellingen niet aankunnen.
En dat allemaal dankzij Dr Cawley.
Hij heeft iets unieks neergezet.
Een ziekenhuis voor mensen die niet
in de maatschappij passen...
Identiteitsbewijzen, heren.
Laat jullie insignes zien.
Dr Cawley is al meerdere malen geconsulteerd.
Door Scotland Yard, MI5, OSS...
Waarom?
- Wat bedoel je?
Waarom zouden agentschappen een
psychiater willen consulteren?
Dat moet je hem zelf vragen.
Marshal Daniels.
Marshal Aule.
Dank je, dat is alles.
Ja, meneer.
Het was me een genoegen, heren.
Hij wist veel over u te vertellen.
McPherson is een goed mens.
Hij gelooft in het werk wat we doen.
En wat mag dat zijn?
Een morele fusie tussen de wet
en klinische behandeling.
Pardon? Een wat tussen wat en wat?
Die schilderijen benaderen de realiteit.
Vroeger werden de patiënten geketend,
en in hun eigen uitwerpselen achtergelaten.
Ze werden geslagen,
alsof dat de psychose zou verdrijven...
we draaiden schroeven in hun schedels, duwden
ze onder water tot ze het bewustzijn verloren...
of zelfs verdronken.
En tegenwoordig?
- Behandelen we ze...
en proberen we ze te genezen.
En als we daar niet in slagen,
brengen we in elk geval rust in hun leven.
Het zijn toch allemaal zware criminelen?
Ze hebben mensen iets aangedaan.
In sommige gevallen zelfs vermoord.
In bijna alle gevallen, inderdaad.
Dus persoonlijk geef ik er niets om
of ze de rust kunnen vinden.
Ik ben hier om de patiënten te behandelen,
niet de slachtoffers. Ik ben geen rechter.
Dus deze vrouwelijke gevangene...
- Patiënte.
Pardon, patiënte.
Ene Rachel Solando...
is in de afgelopen 24 uur ontsnapt.
- Gisteravond, tussen tien uur en middernacht.
Is ze gevaarlijk?
- Dat kun je wel zeggen.
Ze heeft alle drie haar kinderen vermoord.
Ze heeft ze verdronken in een meer
achter haar huis.
Ze nam ze een voor een mee, en hield
hun hoofd onder water tot ze dood waren.
Daarna heeft ze hen aan de keukentafel gezet.
Ze heeft nog gegeten voordat de buren langskwamen.
En haar man?
- Overleden op het strand van Normandie.
Ze is een oorlogsweduwe.
Ze was uitgehongerd toen ze hier kwam.
Ze wist zeker dat haar kinderen niet dood waren.
Heeft u toevallig een aspirine?
- Last van hoofdpijn?
Soms, maar vandaag ben ik zeeziek.
- Uitdroging.
Gaat het, baas?
- Ja.
In dat geval heeft u gelijk.
Hoe simpeler hoe beter.
Dank u zeer.
Rachel gelooft dat haar kinderen nog leven.
En ze gelooft ook dat dit haar huis is.
- Dat meent u niet.
Ze heeft nooit toegegeven dat ze in een
instituut zit. Ze denkt dat wij bezorgers zijn.
Ze leeft in de waan dat haar kinderen niet dood zijn.
Ze heeft een gedetailleerde structuur gecreëerd...
en heeft ons allen een rol toebedeeld
die deel uitmaken van die waan.
Heeft u de omgeving al afgezocht?
De bewakers hebben het eiland uitgekamd,
geen spoor te bekennen.
Wat erger is, we weten niet
hoe ze uit haar kamer ontsnapt is.
Het slot zat aan de buitenkant,
en voor het raam zitten tralies.
Alsof ze via de muren verdampt is.
Na groepstherapie heb ik teruggebracht,
en de deur op slot gedaan.
En toen ik mijn ronde maakte,
bleek ze weg te zijn.
Hoe kan het dat ze de waarheid
niet onder ogen ziet?
Dat zou toch moeten opvallen in
een psychiatrische inrichting?
Hoeveel paar schoenen krijgen de patiënten?
- Twee paar.
Rationalisme is geen keuze.
Je kunt niet kiezen om beter te worden.
Is ze op blote voeten ontsnapt?
Op dit terrein kom je blootsvoets
nog geen tien meter ver.
Marshal?
DE WET VAN 4.
WIE IS 67?
Dat is Rachels handschrift.
Ik heb geen idee wat de wet van 4 is.
Geen psychiatrische term?
- Ik ben *** van niet.
Wie is 67?
Ik zou het niet weten.
Dat komt redelijk overeen met mijn conclusie.
Dus het is zomaar wat gekrabbel?
Helemaal niet. Rachel is slim.
Briljant zelfs.
Dat papiertje kan belangrijk zijn.
- Sorry, maar dit houden wij.
Dus ze moest hier doorheen?
Als de lampen uit zijn,
kaarten de begeleiders hier.
Gisteravond zaten er zeven mannen
aan die tafel te pokeren.
En toch wist Rachel er langs te glippen.
Hoe? Werd ze onzichtbaar?
We willen toegang tot de dossiers
van alle personeelsleden...
de zusters, bewakers, iedereen die hier werkt.
- Ik zal er over nadenken.
Het is geen verzoek.
Dit is een Federale faciliteit,
en een gevaarlijke gevangene...
patiënt is ontsnapt. U werkt mee, of...
- Ik zal zien wat ik kan doen.
We moeten het personeel spreken,
begrijpt u dat?
Ik zal ze na het eten bijeen roepen.
Als u nog vragen heeft,
kunt u ze aan de hoofdbewaker stellen.
Het is 13 kilometer tot de kust,
en het water is ijskoud.
En de stroming was gisteren sterk,
en de vloed kwam opzetten.
Als ze verdronken zou zijn,
zou haar lichaam de rotsen op zijn geslagen.
Heb je in die grotten gekeken?
Daar kun je niet komen.
De rotsen zitten vol met giftige planten.
Met doornen zo groot als mijn lul.
Ga je gang.
Ze is blootsvoets.
Laten we de andere kant controleren.
Wat is dat voor een toren.
- Een oude vuurtoren.
Die hebben de bewakers al doorzocht.
Zitten daar nog meer patiënten?
- De rioolzuiveringsinstallatie.
Het wordt zo donker. We stoppen ermee.
We gaan, mannen!
Jij had dienst?
Niemand kon erin of eruit
zonder dat ik het zou zien.
Langs wie moest Rachel Solando nog meer?
Langs mij. Glen Miga.
Ik heb niets gezien.
En je was de hele nacht op je post?
- Ja, maar ik heb niets gezien.
Glen.
Glen?
Vertel me de waarheid.
Ik ben misschien even naar het toilet geweest.
- Wat? Dat is schending van het protocol.
Ik ben nog geen minuut weggeweest.
Laten we een stap terug gaan.
Ze is naar haar kamer gebracht.
Weet iemand wat ze daarvoor heeft gedaan?
lemand? Kom op.
Ze had groepstherapie.
Is daar iets vreemds voorgevallen?
- Definieer vreemd.
Pardon?
- Dit is een psychiatrische inrichting...
hier is vreemd niet zo vreemd.
Laat ik het anders formuleren.
Is er tijdens die groepstherapie iets gebeurd,
wat anders was dan, laten we zeggen...
Normaal?
- Precies.
Nee, het spijt me.
- Heeft ze wel iets gezegd?
Ze maakte zich zorgen om het weer.
En ze vond het eten verschrikkelijk.
Ze liep constant te klagen.
Was haar dokter er ook bij?
Dr Sheehan leidde de sessie.
Dr Sheehan?
- Ja, hij leidde de sessie.
Hij is haar behandelend arts.
Ik wil Dr Sheehan spreken.
- Dat is heelaas niet mogelijk.
Hij is vanmorgen met de veerboot meegegaan.
Zijn vakantie stond al heel lang vast.
U sluit alles af...
een gevaarlijke patiënte is ontsnapt, en u laat
haar behandelend arts op vakantie gaan?
Natuurlijk, het is een arts.
Heeft u een telefoonnummer waar ik
hem kan bereiken?
Hallo?
Hallo, is er iemand?
Alle lijnen zijn dood.
Dat komt vast door de storm.
Waarschuw me als ie het weer doet.
De marshals moeten dringend bellen.
Ja, meneer.
Ik moet mijn ronde gaan doen,
maar rond 21:00 ben ik wel thuis...
voor het geval u langs wilt komen.
- Mooi, dan kunnen we praten.
Dat hebben we toch al gedaan?
Volgens mij heb ik het verkeerde
beroep gekozen.
Het is ietwat overweldigend.
Het is gebouwd tijdens de burgeroorlog...
tegelijk met het fort wat nu blok C is.
Dit is het officiële commandocentrum.
Betaald door de staat.
De leiding moest voor de krijgsraad verschijnen.
- Dat kan ik begrijpen.
Mooie muziek.
Wie is het? Brahms?
Nee.
Mahler.
- U heeft gelijk.
Vergeef me, dit is mijn collega
Dr Jeremiah Naehring.
Kwartet voor piano en strijkers.
In A-mineur.
Wat wilt u drinken?
- Whisky, als u heeft.
lets fris met ijs.
- U drinkt geen alcohol?
Dat verrast me.
Het is toch normaal in uw beroep
dat men drinkt?
Redelijk normaal.
En bij u?
Pardon?
Uw beroep.
Psychiatrie.
Ik heb gehoord dat drankgebruik
een normale zaak is.
Niet dat ik weet.
Drinkt u nu dan ijsthee?
Geweldig, marshal.
U bezit een prima afweersysteem.
U zult wel graag verhoren afnemen.
Mannen zoals u zijn mijn specialiteit.
Mannen van geweld.
- Dat is een gedurfde speculatie.
Helemaal geen speculatie. U begrijpt me
verkeerd. U bent mannen van geweld...
ik zeg niet dat u gewelddadig bent.
Dat is heel iets anders.
Doceer ons, dokter.
U heeft beiden in het buitenland gediend?
Dat wil nog niets zeggen.
Misschien deden we administratie wel.
Nee, jullie niet.
Volgens mij zijn jullie nooit
fysiek contact uit de weg gegaan.
Niet omdat jullie daar een kick van krijgen,
maar omdat weglopen geen optie is.
We zijn niet opgevoed om te vluchten.
- Opgevoed. Juist ja.
En door wie bent u opgevoed?
- Ik? Door wolven.
Indrukwekkend afweersysteem.
Gelooft u in God?
Ik meen het.
Dat geloof ik graag.
Heeft u ooit wel eens een dodenkamp gezien?
Een concentratiekamp.
Ik was bij de bevrijding van Dachau.
Uw Engels is zeer goed.
Nagenoeg perfect.
Zijn Engels is zeer goed.
Alleen raakt hij de medeklinkers nog te hard.
Bent u een Duitser?
Is immigratie een misdaad?
- Zegt u dat maar.
Ik heb de dossiers van Sheehan
en de rest van het personeel nodig.
Persoonlijke dossiers worden niet vrijgegeven.
Ik moet ze hebben.
- Geen sprake van.
Gelul!
Wie is hier trouwens de baas?
Dr Naehring heeft uw verzoek tot inzage
ingediend, maar dat is geweigerd.
Daar hebben ze de bevoegdheid niet voor,
en u ook niet.
Ga verder met uw onderzoek,
en we doen alles om u te helpen.
Dit onderzoek is klaar.
We maken rapport op,
en geven het aan Hoover's mannen.
Morgenvroeg nemen we de veerboot terug.
Prettige avond.
U slaapt in het verblijf
van de begeleiders.
Gaan we echt weg, baas?
Hoezo?
- Ik heb nog nooit opgegeven.
We hebben nog geen een keer
de waarheid gehoord.
Rachel Solana kan niet blootsvoets
ontsnapt zijn, zonder hulp van buitenaf.
Volgens mij had ze voldoende hulp.
Misschien zit Cawley nu zijn
zonden te overdenken...
en is hij morgenvroeg...
- Was je aan het bluffen?
Dat zei ik niet.
Ik heb een heleboel flessen gevonden.
Ben je nog wel 'ns nuchter?
Ik heb tijdens de oorlog veel mensen vermoord.
Is dat de reden dat je drinkt?
Ben je echt?
- Nee.
Ze is nog steeds hier.
- Wie?
Rachel?
- Ze is nooit weggeweest.
Weet je nog dat we in de zomer
in ons zomerhuis woonden?
We waren zo gelukkig.
Ze is hier.
Je mag niet weggaan.
Ik ga niet weg.
Ik hou zo veel van je.
Ik ben maar een stel botten in een kist.
- Nee.
Dat ben ik wel.
Je moet wakker worden.
Ik ga niet weg.
Jij bent hier.
Niet waar.
Dat moet je onder ogen zien.
Maar zij wel.
En hij ook.
Wie?
Laeddis.
Ik moet gaan.
- Nee, alsjeblieft.
Ik wil je nog even vasthouden.
Je moet me loslaten.
Dat kan ik niet.
Met dit weer komt de veerboot niet.
Dokter!
We willen de patiënten verhoren die
groepstherapie met Rachel hadden.
Ik dacht dat het onderzoek voorbij was.
- Alsof we nu de veerboot kunnen nemen.
Kreeg Rachel nog andere behandelingen?
Weet u hoe de psychische gezondheidszorg
er tegenwoordig voorstaat?
Geen idee.
- Op voet van oorlog.
De oudere generatie gelooft in
chirurgisch ingrijpen. Psycho-chirurgie.
Ingrepen zoals een prefrontale hersenoperatie.
Sommigen zeggen dat de patiënten er beter van
worden, sommigen zeggen dat het zombies worden.
En de nieuwe generatie?
- Psychofarmacologie.
Er is een nieuw medicijn, thorazine genaamd.
Die brengt psychotische patiënten tot rust.
En van welke generatie bent u?
Ik heb het radicale idee dat als je een
patiënt met respect behandeld, en luistert...
en probeert te begrijpen,
je misschien wel tot ze doordringt.
Deze patiënten?
De laatste mogelijkheid wordt nu als eerste
aangegrepen. Geef ze een pil, en sluit ze op.
Rachel nam medicijnen tegen agressiviteit...
maar dat hielp maar sporadisch.
Het grootste obstakel was haar
ontkenning wat ze gedaan had.
Was? Is er een reden dat u in
verleden tijd over uw patiënt spreekt?
Kijk naar buiten.
Wat denkt u zelf?
De volgende is Peter Breene viel zijn
vaders verpleegster aan met gebroken glas.
Ze overleefde.
Haar gezicht was permanent beschadigd.
Ik kan niet wachten.
- Ze lachte naar mij. Ze is zo lief.
Je kon het in haar ogen zien. Ze vond het lekker
naakt te zijn, om te pijpen.
Goed Mr Breene.
Toen vroeg ze om een glas water.
Alleen in de keuken. Je zou haast denken?
Waarom zou je iets denken?
- Het was duidelijk.
Ze wilde dat ik mijn ding er uithaalde,
zodat ze er om kon lachen.
We moeten u wat vragen stellen.
Toen ik haar stak schreeuwde ze.
Ze maakte me ***.
Wat had ze verwacht.
Interessant. We moeten het
over Rachel Solando hebben.
Die heeft haar eigen kinderen verdronken.
Dit is een zieke verrotte wereld.
Ze zouden vergast moeten worden.
Allemaal. De zwakzinnigen,
de moordenaars, de negers.
Vermoorde je je eigen kind,
aan het gas dan.
Hou op daarmee.
Die verpleegster...
- Hou daar alsjeblieft mee op.
Misschien had die verpleegster kinderen.
Een man.
Die probeerde rond te komen.
Die een normaal leven leiden.
In jouw dossier staat, dat jij
haar gezicht verminkte.
Gefeliciteerd. Voor haar
wordt het nooit meer normaal.
Weet jij waar zij *** voor was?
Jij.
- Kunt u daarmee ophouden?
Hou op daarmee.
Ken je een patiënt, Andrew Laeddis?
- Nee.
Ik wil terug.
Ik kom hier nooit meer uit.
Ik weet ook niet of dat zou moeten.
Sorry dat ik dit moet zeggen, Miss Kearns.
- Mrs.
U lijkt vrij normaal vergeleken
bij de andere patiënten.
Ik heb mijn slechte dagen.
Dat heeft iedereen.
Het verschil is, dat de meeste mensen
hun man niet met een bijl vermoorden.
Ik denk zelf wel als een man je slaat,
en met de meeste vrouwen neukt...
en niemand wil je dan helpen, is hem met
een bijl om zeep helpen wel begrijpelijk.
Misschien moet u hier niet uitkomen.
Wat zou ik doen als dat wel gebeurt?
Ik ken de wereld niet meer.
Ze zeggen dat er bommen zijn, die
een hele stad in de as kunnen leggen.
En televisies. Stemmen en gezichten
die uit een doos komen.
Ik *** al genoeg stemmen.
Wat kunt u ons over Rachel vertellen?
Niet veel. Ze is nogal op haar zelf.
Ze geloofde dat haar kinderen leefde.
Ze dacht dat ze nog in de Berkshires woonde.
Dat we allemaal haar buren waren.
De melkboer, de postbode...
- De leveranciers.
Was Dr Sheehan er ook die avond?
- Ja, hij sprak over woede.
Vertel wat over hem.
Hoe was hij?
Hij is wel aardig.
Geen koude ogen zoals mijn moeder zou zeggen.
Probeerde hij jou te versieren?
- Nee.
Mag ik een glas water?
- Natuurlijk.
Dank u.
Ik heb nog één vraag voor u.
Heeft u ooit een patiënt ontmoet,
Andrew Laeddis?
Nee, nooit van gehoord.
Het was haar gezegd. Ze gebruikte bijna
dezelfde woorden als Cawley en de verpleegster.
Alsof men verteld had wat ze moest zeggen.
- Wie is Andrew Laeddis?
Jij hebt elke patiënt er over ondervraagd.
Wie is hij?
Verdomme, ik ben jouw partner.
- We hebben elkaar net ontmoet.
Je bent al lang bezig. Je hebt
plichten, een carrière, wat ik doe...
is niet echt legaal.
Dat kan me niet schelen, ik wil
weten wat er aan de hand is.
Deze zaak kwam per telegram.
Ik heb er zelf om gevraagd.
Waarom?
Andrew Laeddis was een onderhoudsman
in het gebouw van mijn vrouw en mij.
Hij was ook een pyromaan.
Andrew Laeddis stak de lucifer aan.
Die de brand veroorzaakte en
waarbij mijn vrouw omkwam.
Laat hem eruit.
Wat is er met Laeddis gebeurd?
- Hij kwam er mee weg.
Laeddis verdween.
Een jaar geleden sloeg ik de krant open
en daar was hij.
Lelijke klootzak. Groot litteken van
zijn rechter slaap tot aan zijn linker lip.
Verschillende kleur ogen, een gezicht
dat je niet vergeet.
Hij stak een school in de brand.
Vermoorde twee mensen.
Zei dat stemmen hem dat verteld hadden.
Eerst ging hij de gevangenis in, toen
is hij hier naar toe overgebracht.
En toen?
- Niets.
Hij verdween of hij niet had bestaan.
Geen dossiers, niets.
Ik weet zeker dat hij niet in afdeling B
is, dat laat alleen afdeling C over.
Of hij is dood.
- Rachel Solando ook misschien.
Heel veel plaatsen waar je lichamen
kunt begraven.
Er is maar één plek waar men niets van weet.
Die patiënt, Bridget Kearns, toen ik water
moest halen voor haar zei ze iets tegen jou.
Nee.
- Kom op.
Ze schreef het op.
Vlucht.
We moeten naar binnen.
Het wordt noodweer.
Wacht even.
- Nee, kom op.
Kijk uit.
Kom op.
Ga naar binnen.
Alles goed?
- Ja.
Als Laeddis hier is, wat ga je
er dan aan doen?
Ik ga Laeddis niet vermoorden.
Als het mijn vrouw was geweest zou ik
hem vermoorden. Twee keer.
Toen we bij de poorten van Dachau kwamen
had de SS zich overgegeven.
De commandant probeerde zelfmoord te plegen
voordat wij aankwamen, maar...
Hij verpeste het.
Het duurde een uur voordat hij stierf.
Toen ik naar buiten ging zag ik
de lichamen op de grond.
Te veel om te tellen.
Te veel om je dat voor te stellen.
We hadden...
de bewakers overmeesterd, pakten hun geweer
af, en stelden hen in een rij op.
Het was geen oorlog voeren,
het was moord.
Dat wil ik niet meer.
Waar gaat dit dan allemaal om?
Nadat Laeddis verdween...
ben ik wat onderzoek gaan doen
naar Ashcliffe.
ledereen kent het, maar niemand
wil er over praten. Alsof ze *** zijn.
Ze hebben hier een speciale toelage
voor gekregen.
Door de HUAC.
En hoe vechten we tegen de Communisten
vanaf een eiland in Boston Harbour?
Door experimenten op hun hersenen
te doen.
Dat gebeurt hier?
- Niemand wilde toch praten?
Tot ik iemand vond die hier een patiënt
is geweest. George Noyce.
Leuk kind van de hoge school. Een socialist.
Hij krijgt wat geld voor een psychologisch
onderzoek, en wat onderzoeken ze?
Tandpasta.
- Hij begint overal draken te zien.
Slaat zijn professor bijna dood.
En komt dan hier in Ashcliffe.
Afdeling C.
Na één jaar laten ze hem vrij.
Twee weken later op het vaste land loopt
hij een bar in, steekt drie mensen dood.
Zijn advocaat gaat voor niet toerekeningsvatbaar
maar Noyce staat op in de rechtszaal...
hij smeekt de rechter om de elektrische stoel.
Alles behalve een psychiatrische inrichting.
De rechter geeft hem levenslange
in de Dedham gevangenis.
En jij hebt hem gevonden?
- Ik heb hem gevonden.
Hij is een wrak. Maar uit wat hij zegt
is het duidelijk voor mij.
Ze experimenteren hier op mensen.
Ik weet het niet.
Moet je een gek geloven?
Dat is het mooie. Idioten zijn de perfecte
objecten. Ze praten, niemand luistert.
Ik stond daar in Dachau, we zagen wat
menselijke wezens elkaar aan kunnen doen.
We hebben oorlog gevoerd om hen tegen te
houden, en nu gebeurt het hier. Op onze grond?
Wat doe je hier nu echt?
Ik krijg het bewijs. Ik ga terug
en ik laat alles in de openbaarheid komen.
Dat is alles.
- Wacht even.
Je begon vragen te stellen over Ashcliffe.
Je wachtte op een kans om hier te komen.
En opeens hebben ze een US Marshal nodig?
Ik had geluk. Er was een patiënt ontsnapt.
Het was het perfecte excuus.
Zo werkt het niet.
Zo werkt de wereld niet. Ze hebben een
elektrisch hek om een rioolzuivering.
Afdeling C zit binnen in een fort
uit de burgeroorlog?
Een stafchef die connecties heeft met de OSS?
Financiën van HUAC?
Alles ruikt hier naar overheidszaken.
Als ze nu willen dat je hier bent?
Onzin.
- Je stelde vragen.
We kwamen hier voor Rachel Solana. Is er
enig bewijs dat ze ooit bestaan heeft?
Ze konden niet weten dat ik
deze zaak zou krijgen.
Jij deed onderzoek naar hen,
en zij naar jou.
Ze deden het voorkomen als een
ontsnappingspoging, nu zijn we allebei hier.
Marshal, als jij er bent,
geef dan antwoord.
Ze hebben ons gevonden.
- Het is een eiland. Ze vinden ons altijd.
Ik weet dat je er bent.
We komen van dit eiland af.
Kom op.
Kom op.
Droog je af, Dr. Cawley wil nu met je praten.
Schiet op, dit gaat een orkaan worden.
Ik heb die pakken afgegeven om te reinigen.
Ze moeten morgen klaar zijn.
Als we zelf niet eerst wegspoelen.
Jullie sigaretten zijn weg.
Neem deze maar.
We hebben niet veel keus.
Ik heb nog wel iets in de kleuren
gevangenisgrijs, als je dit niets vindt.
Deze zijn wel goed.
Daarom dring ik er op aan, dat alle C patiënten
vastgebonden worden.
Als er een overstroming komt
dan verdrinken ze. Dat weet je toch?
Daar is wel een grote overstroming voor nodig.
- We zijn op een eiland in de oceaan...
te midden van een orkaan.
Een overstroming is absoluut mogelijk.
Het is een gok.
Als de stoom nu uitvalt?
Er is een nood generator.
- Als die nu ook uitvalt.
Dan zullen de deuren van de cellen opengaan.
Waar kunnen ze naar toe?
Ze kunnen geen veerboot naar het vaste land
nemen, en daar een verwoesting aanrichten.
Het is waarschijnlijker dat ze hun woede
op ons gaan botvieren.
Als ze aan de vloer vastgeketend zitten
zullen ze sterven.
24 menselijke wezens. Kun je daar mee leven?
Als het aan mij lag zouden alle 42 van
A en B ook vastgebonden worden.
Sorry. Ik heb een snelle vraag.
- Ik kom zo bij u.
Vanmorgen hadden we het over
Rachel Solando's aantekeningen.
'De wet van vier'. Geweldig.
- U wist niet wat die tweede regel betekende.
'Wie is 67'. Dat begrijp ik nog steeds niet.
Wij geen van allen.
Er komt niets bij u op?
Niets?
U zei net dat er 24 patiënten op afdeling C
zijn. En 42 patiënten op A en B.
Dat zijn 66 patiënten.
Dat klopt.
Rachel Solando suggereerde
dat u een 67ste patiënt had.
Die hebben we niet.
- Dit is idioot. Wat doet u hier?
Ons werk.
- Heeft McPherson het goede nieuws niet verteld?
Wat is het goede nieuws?
- Rachel is gevonden.
Ze is hier.
Veilig en wel.
Ze heeft niets.
Wie zijn die mannen?
Wat doen ze in mijn huis?
- Politieagenten. Ze hebben wat vragen.
Er is een bekende communist waargenomen,
die literatuur uitdeelde.
Hier?
In deze buurt?
- Ik ben *** van wel.
Als u kunt vertellen waar u gisteren was,
helpt dat onze zoektocht beperken.
Ja...
ik heb ontbijt gemaakt
voor Jim en de kinderen.
Toen heb ik Jim's lunch ingepakt
en hij is weggegaan.
Ik heb de kinderen naar school gebracht.
En toen...
toen heb ik lang in het meer gezwommen.
Ik begrijp het.
En daarna?
Daarna...
dacht ik aan jou.
Ik weet niet waar u het over heeft.
Weet je niet hoe eenzaam ik ben
geweest, Jim?
Jij bent weg.
Jij bent dood.
Ik huil iedere nacht.
Hoe moet ik overleven?
Het komt wel goed.
Het spijt me zo.
Maar alles komt wel goed.
Ik heb jou begraven.
Ik heb een lege kist begraven, jouw lichaam
was in stukken...
in de zee gestort, en opgegeten
door haaien.
Mijn Jim is dood.
Wie ben jij verdomme?
Wie ben jij verdomme?
Het spijt mij, ik wilde niet onderbreken.
Ik dacht dat zij misschien iets zou vertellen.
We hebben haar bij de vuurtoren gevonden.
Ze gooide steentjes in het water.
We weten niet hoe ze er uit is gekomen,
ga nu maar naar de kelder...
daar is eten, water, bedden.
De veiligste plek als de orkaan toeslaat.
Is alles goed? Je ziet bleek.
- Prima, alleen...
Baas, alles goed?
- Het is zo verdomde helder.
Lichtgevoelig, soms hoofdpijn,
heb je migraine?
Het komt wel goed.
Wat is er?
- Neem deze.
Dan ben je zo weer in orde.
- Wat is er met hem?
Migraine. Bedenk dat iemand je hoofd
open zaagt, het vult met scheermesjes...
en het dan zo hard mogelijk schudt.
Neem de pillen.
Ik wil geen pillen.
- Dat stopt de pijn. Neem de pillen.
Hij moet liggen.
Ik maak me zorgen om hem.
Wie is dat?
- Hij?
Dat is de gevangenisdirecteur.
Maak je maar geen zorgen over hem.
Hij lijkt op een ex-militair.
- Ik spreek je niet tegen.
Je had mij moeten redden.
Je had ons allemaal moeten redden.
Maatje.
Laeddis.
- Ja.
Leuk.
Mooi.
Geen rancune?
Geen rancune.
lets voor straks.
Ik weet hoe erg jij dat nodig hebt.
De klok tikt mijn vriend.
Jouw tijd raakt op.
Help mij eens even.
Ik kan problemen krijgen.
Ik ben dood.
- Het spijt mij zo.
Waarom heb je mij niet gered?
- Dat heb ik geprobeerd.
Dat wilde ik. Maar tegen de tijd dat ik
daar kwam was het al te laat.
Zie je?
Zijn ze niet mooi?
Waarom ben je helemaal nat?
Laeddis is niet dood.
Hij is niet weg.
Hij is nog steeds hier.
Dat weet ik.
- We moeten hem vinden, dan vermoord jij hem.
Het is goed.
Afdeling A, begrepen.
Alles goed, baas?
Migraine.
- De generator doet het niet.
Ze zijn allemaal gek.
Wat wil je dat ik doe?
Christus.
- Nee, leg het nu neer.
Goed.
We moeten hem vinden. Hij moet hier zijn.
Is het hele elektrische systeem kapot?
- Dat is zeker een mogelijkheid.
Het elektronische beveiligingscircuit,
de hekken, de poorten, de deuren.
Leuke dag voor een wandelingetje toch?
Naar de C afdeling bijvoorbeeld.
Kom op.
- Misschien komen we Andrew Laeddis tegen.
De jongen waar ik over vertelde,
George Noyce...
die zei mij, dat hier de zwaarste
gevallen zitten.
Daar zijn zelfs de andere gevangenen
*** voor.
Had Noyce nog iets nuttigs te melden?
- Niet echt.
Hij wist alleen dat mensen dag en nacht
uit de ramen schreeuwde.
En overal ijzeren tralies.
Eerste keer op de C afdeling zeker?
We hebben verhalen gehoord.
- Jij hebt nog niets gehoord.
De meeste zijn nu opgesloten maar
sommigen lopen nog rond.
Als je er één ziet, probeer hem niet zelf
te grijpen, ze zullen je vermoorden.
Duidelijk? Schiet dan maar op.
Hij is hier.
Laeddis. Ik kan hem voelen.
Dikkige... jij bent'm.
Ted!
Luister naar mij.
Ik wil hier niet weg.
Waarom zou iemand dat willen?
We horen hier dingen over de buitenwereld.
Over atollen en H-bommen testen.
Je weet toch hoe een waterstofbom werkt?
Met waterstof.
- Dat is grappig.
Baas?
- Andere bommen exploderen, toch?
Maar de waterstof bom niet.
Die implodeert.
Die creëert een explosie van duizenden
miljoenen graden.
Begrijp je dat?
- Ik begrijp het.
Wat doe je?
Wat is er met jullie aan de hand?
Hen vangen, niet vermoorden.
- Hij besprong ons.
Help mij met hem.
Hij moet naar de ziekenzaal.
Jij niet. Ga een wandelingetje maken.
Kom op. Hier krijg ik op mijn lazer
voor van Cawley.
Hij hoefde niet te sterven,
ik heb het gezien.
Alsjeblieft.
Ik ben het niet.
Laeddis.
Je zei mij dat ik bevrijd zou worden.
Je hebt het beloofd.
Je hebt gelogen.
- Laeddis?
Dat is verdomde grappig.
Jouw stem...
- Herken je die niet?
Na al die gesprekken die we hadden?
Na alle leugens die je mij vertelde?
Laat me je gezicht zien.
- Ze zeggen dat ik nu van hen ben.
Ze zeggen dat ik hier nooit meer weg ga.
Je lucifer gaat zo uit.
Laat me nu je gezicht zien.
- Waarom?
Zodat je nog meer tegen me kunt liegen?
Dit gaat niet over de waarheid.
- Jawel.
Het gaat over de waarheid blootleggen.
- Het gaat over jou.
En Laeddis.
Daar ging het altijd over.
Ik was een bijkomstigheid.
Een manier om binnen te komen.
George Noyce?
Dat kan niet. Je kunt hier niet zijn.
- Vind je dat leuk?
Wat bedoel je?
- Door jouw praatjes zit ik hier weer.
Hoe hebben ze jou uit Denham gekregen?
Ik maak het wel in orde.
Ik kom er nu nooit meer uit.
Eén keer wel, nooit twee keer.
Hoe ben jij hier terechtgekomen?
- Ze wisten het.
Alles wat je van plan was.
Het hele plan.
Dit is een spel.
Allemaal voor jou.
Jij onderzoekt niets.
Je bent een rat in een doolhof.
Je hebt het verkeerd.
Echt? Ben je veel alleen geweest
sinds je hier kwam?
Ik was met mijn partner.
- Daar heb je toch nog nooit mee gewerkt?
Hij is een US Marshal.
- Je hebt nog nooit met hem gewerkt toch?
Ik ken mensen.
Ik vertrouw deze man.
Dan hebben ze al gewonnen.
Ze gaan me meenemen naar de vuurtoren.
Ze gaan in mijn hersenen snijden. En ik
zit hier alleen maar door jou.
Ik haal je hier uit, je gaat niet
naar de vuurtoren.
Je kunt de waarheid niet onthullen en
tegelijkertijd Laeddis vermoorden.
Je moet een keuze maken.
Dat begrijp je toch wel?
Ik ben hier niet om iemand te vermoorden.
- Leugenaar.
Ik ga ze niet vermoorden.
Dat zweer ik.
Ze is dood.
Laat haar gaan.
Laat haar gaan.
- Vertel het hem, Teddy.
Vertel hem waarom.
Je moet het doen.
Er is geen andere manier.
Laat het gaan.
- Vertel hem over de dag dat je mij geluk bracht.
Je moet het doen.
Ik zei je dat mijn hart brak en
jij vroeg mij waarom.
Ze kloten met je hoofd.
En ik zei dat het van geluk was.
- Ze gaat je vermoorden.
Wil je de waarheid onthullen?
Dan moet je haar laten gaan.
Dat kan ik niet.
- Je moet haar laten gaan.
Dat kan ik niet.
Dan zul je dit eiland nooit verlaten.
Hij is niet op deze afdeling.
Hij is overgeplaatst.
Als hij niet op afdeling A is, kan
hij maar op één plek zijn.
De vuurtoren.
Er zijn problemen.
McPherson en Cawley zijn in het gebouw.
Hij hoorde dat een broeder een patiënt
molesteerde.
Ze zoeken hem overal.
Ze zijn nu naar het dak toe.
Laten we maken dat we hier wegkomen.
Loop door. We horen hier.
Wat is er met jou gebeurd?
- Wat bedoel je?
Waar was je?
Nadat we die kerel naar de ziekenzaal
hadden gebracht maakte ik een omweg.
Naar de dossiers van de patiënten.
Heb jij Laeddis gevonden?
Ik heb hem nooit gevonden.
Ik heb het één na beste.
Zijn opnameformulier.
Er zaten geen aantekeningen in, geen
rapporten van incidenten...
geen foto's. Alleen dit.
Dat is vreemd.
Kijk maar eens.
- Ik kijk er later wel naar.
Wat is er aan de hand.
- Niets. Ik kijk er later wel naar.
Ashcliffe is die kant op.
- Ik ga niet naar Ashcliffe.
Ik ga naar die vuurtoren. Kijken wat
er aan de hand is op dit eiland.
Daar is het.
We zijn te ver naar het Zuiden.
We moeten terug.
We komen die rotsen nooit over.
Er kan een weg achter die bomen zijn, misschien
een pad om de rotsen heen naar de vuurtoren toe.
Kom op.
- Waarom? We hebben het opnameformulier.
Dat is het bewijs dat er 67ste patiënt is.
Wat zij herhaaldelijk zeiden bestaat niet.
Ik ga naar die vuurtoren.
Begrijp je dat?
Hoe kan ik je tegenhouden?
- Waarom zou je dat willen?
Omdat naar beneden klimmen in het donker
zelfmoord is.
Goed, blijf jij dan maar zitten.
Jij hebt mij hier ingebracht.
En nu zitten we vast op deze rots.
Op dit eiland. We kunnen alleen
elkaar maar vertrouwen.
En nu doe je alsof...
- Als wat?
Hoe doe ik?
Wat is er gebeurd in die cellen?
Hoe zou het weer in Portland zijn?
Ik kom uit Seattle.
Seattle?
Ik ga door. Alleen.
Ik ga met je mee.
- Ik zei, alleen.
Goed.
Ik wist dat het niet lang zou duren.
Maar het was vloed.
Kom op.
Waar ben je?
Wie ben jij?
- Ik ben Teddy Daniels.
Ik ben een agent.
- Jij bent de Marshal.
Dat klopt.
Wil jij je hand achter je rug weghalen?
- Waarom?
Waarom?
Ik wil zeker weten dat wat jij vasthoudt
mij geen pijn zal doen.
Ik hou dit, als jij dat niet erg vindt.
Prima.
Jij bent Rachel Solando.
De echte.
Heb jij je kinderen vermoord?
Ik heb nooit kinderen gehad.
Ik ben nooit getrouwd geweest.
Voordat ik een patiënt was in Ashcliffe
heb ik hier gewerkt.
Was jij een verpleegster?
Ik was een dokter.
Denk jij dat ik gek ben?
- Nee.
Als ik zeg dat ik niet gek ben,
helpt dat niet veel, of wel?
Dat is de absurde genialiteit ervan.
Mensen zeggen tegen de wereld
dat je gek bent.
En al jouw protesten voor het
tegenovergestelde bevestigd hen alleen maar.
Ik volg je niet.
- Als je gek wordt verklaard...
en alles wat je doet, gedeelte van
die waanzin genoemd wordt...
redelijke protesten, of ontkenning,
logische angsten, paranoia.
Overlevingsinstincten zijn
overlevingsmechanismen.
Jij bent slimmer dan je er uitziet.
Dat is waarschijnlijk niet iets goeds.
Vertel mij eens iets.
- Ja.
Wat is er met jou gebeurd?
Ik begon vragen te stellen over
die grote ladingen Sodium Amytal.
Een op *** gebaseerd hallucinogeen.
- Psychotropische drugs.
Ik stelde ook vragen over de operaties.
Heb je ooit gehoord over
prefrontale hersenoperatie'?
Ze geven de patiënt een elektroshock,
dan gaan ze door het oog...
met een punthouweel.
Halen er wat zenuwcellen uit.
Maakt een patiënt veel gehoorzamer.
Handelbaar.
Het is barbaars. Gewetenloos.
Weet jij hoe pijn het lichaam binnenkomt?
Dat hangt er van af waar je gewond bent.
- Nee.
Het heeft niets met vlees te maken.
De hersenen beheersen de pijn.
De hersenen beheersen angst.
Empathie, slaap, honger, boosheid, alles.
Als je dat zou kunnen beheersen?
De hersenen?
- Een man opnieuw creëren.
Zodat hij geen pijn meer voelt.
Of liefde, of sympathie.
Een man die niet verhoord kan worden, omdat
hij geen herinnering heeft om te bekennen.
Je kunt nooit al iemands
herinneringen wegnemen. Nooit.
De Noord Koreanen gebruikten Amerikaanse
krijgsgevangenen tijdens hun hersenspoeling...
experimenten ze veranderde soldaten
in verraders, dat doen ze hier.
Ze creëren geesten om de wereld
in te gaan en...
die doen dan dingen die normale
mannen nooit zouden doen.
Dat soort kennis,
dat duurt jaren.
Jaren van research, honderden patiënten
om op te experimenteren.
Over 50 jaar zeggen de mensen,
'hier is het allemaal begonnen'.
De Nazi's gebruikten de Joden,
de Russen de gevangenen...
en wij hebben patiënten getest.
Op Shutter Island.
Dat doen ze niet.
Jij begrijpt het toch,
dat ze jou niet kunnen laten gaan.
Ik ben een Federaal Marshal,
ze kunnen mij niet tegenhouden.
Ik was een vooraanstaande psychiater,
uit een vooraanstaande familie.
Dat maakte niet uit.
Zijn er trauma's in jouw verleden?
Ja.
Waarom zou dat iets uitmaken?
Omdat ze verwijzen naar een gebeurtenis
uit jouw verleden...
en dan zeggen ze dat is de reden
dat jij je verstand verloor.
Zodat, als ze jou hier opnemen,
dat jouw vrienden en collega's...
zullen zeggen,
'natuurlijk is hij geknapt'.
Logisch na wat hij doorgemaakt heeft.
- Dat kunnen ze over iedereen zeggen.
Wie dan ook.
- Ze zullen het over jou zeggen.
Hoe is het met je hoofd?
- Mijn hoofd?
Vreemde dromen de laatste tijd?
Slaap problemen?
Hoofdpijn?
- Migraine.
Je hebt toch geen pillen geslikt?
Aspirine?
Ja, aspirine.
Je at het eten uit het restaurant
en dronk de koffie die zij je gaven...
heb je tenminste je eigen sigaretten gerookt?
Nee, dat heb ik niet.
Het duurt 36 á 48 uur voordat
narcoleptische narcotica...
effect heeft in de bloedbaan.
Je raakt eerst verlamd.
Eerst je vingertoppen, en uiteindelijk
je hele hand.
Heb je nachtmerries gehad?
Wat gebeurt er in die vuurtoren?
Vertel het mij.
Hersenschirurgie.
Ze hebben dat van de Nazi's geleerd.
Daar creëren ze de geesten.
Wie op dit eiland weet hier over?
Iedereen.
- De verpleegsters, de broeders?
Die weten dat echt niet.
- Iedereen.
Je kunt hier niet blijven.
Ze denken dat ik dood ben. Als ze jou
gaan zoeken vinden ze mij misschien ook.
Je moet weggaan.
Ik kom terug voor je.
- Dan ben ik er niet. Elke avond een andere plek.
Ik kan je van dit eiland halen.
- Heb je nu niets gehoord?
Je kunt alleen met een veerboot van dit
eiland af, en zij beheren die.
Je zult hier nooit weggaan.
Ik had een vriend, gisteren was ik bij hem
maar we werden gescheiden.
Heb jij hem gezien?
- Marshal...
je hebt geen vrienden.
Daar ben je.
We vroegen ons al af wanneer je
op zou komen dagen.
Ga zitten. Stap in.
Was je aan het wandelen?
Ik was wat aan het rondkijken.
Was je aan het genieten
van Gods nieuwste gift?
Wat?
- Gods gift.
Het geweld.
Toen ik thuis naar beneden ging en die boom
zag in mijn woonkamer...
die naar mij reikte als een Goddelijke hand...
God houdt van geweld.
Dat had ik nog niet opgemerkt.
- Natuurlijk wel.
Waarom is daar anders zo veel van?
Het zit in ons. Dat is wat we zijn.
We leiden oorlogen, we verbranden offers,
we roven en plunderen...
en scheuren aan het vlees van onze broeders.
Waarom? Omdat God ons geweld heeft gegeven...
om te leiden ter ere van Hem.
Ik dacht dat God ons morele opdrachten gaf.
Er is geen morele opdracht zo puur
als deze storm.
Er is helemaal geen morele opdracht.
Alleen dit.
Kan mijn geweld die van jou overwinnen?
Ik ben niet gewelddadig.
- Ja, dat ben je wel.
Jij bent zo gewelddadig als wat.
Dat weet ik, omdat ik zo gewelddadig
ben als wat.
Als de dwang van de maatschappij
opgeheven was...
en als ik het enige was dat er stond tussen
een maaltijd...
zou jij mijn kop met een steen inslaan
en mijn vlezige delen eten.
Ja toch?
Cawley denk dat jij naïef bent, dat jij
gecontroleerd kunt worden, maar ik weet beter.
Je kent mij niet.
- Ik ken jou.
Wij kennen elkaar al eeuwen.
Als ik mijn tanden nu
in jouw oog zou zetten...
zou jij mij dan kunnen tegenhouden
voordat ik jou blind zou maken?
Dat zou ik proberen.
Zo mag ik het horen.
Waar heb jij gezeten?
Ronddwalen.
Je vertrekt morgen
nu Rachel gevonden is.
Natuurlijk.
Grote bijeenkomst?
- Ja.
Blijkbaar was er een ongeïdentificeerde
man in afdeling C gisteren.
Hij overmeesterde een zeer gevaarlijke patiënt.
- Is dat zo?
Hij had gesprek met een schizofreen,
George Noyce.
Die Noyce, zoals je hem noemde,
heeft waanvoorstellingen?
Erg extreem. Vrij ontstellend.
Eigenlijk werd twee weken geleden
een patiënt zo gek van een verhaal van hem...
dat hij hem in elkaar sloeg.
Sigaret?
Nee, ik ben gestopt.
Dus, je neemt de veerboot?
We hebben alles waarvoor we kwamen.
We?
Daarover gesproken...
heeft u hem gezien, dokter?
Wie?
M'n partner Chuck.
Je bent verkeerd,
je kwam hier alleen.
Ik heb hier iets waardevols gecreëerd.
En zo iets wordt meestal verkeerd begrepen...
iedereen wil altijd al even snel herstellen.
Ik moest iets doen dat mensen niet
begrepen en ik geef niet op zonder gevecht.
Dat merk ik.
Vertel me nog eens over je partner.
Wat voor partner?
Marshal.
Gaan we ergens heen?
Ik ga gewoon naar de veerboot.
Dat is de andere kant op.
Als je even wacht,
dan laat ik iemand je brengen.
Wat is dit, dokter?
Enkel een kalmerend middel.
Als voorzorgsmaatregel.
Als voorzorgsmaatregel?
Wat ga je doen?
Me vermoorden?
Denk je dat je het verdient?
- Waarvoor?
Je uitdagen? Sorry,
wat daagt jou niet uit?
Opmerkingen, woorden...
- Nazi's.
Nou, dat ook.
En natuurlijk herinneringen, dromen.
Wist je dat het woord trauma
uit het Grieks stamt?
En wat is het Duitse woord
voor 'droom'?
Traum.
De wonden halen het meeste uit jou.
Jij bent gewond.
En ga je niet akkoord,
als je een monster ziet...
je het moet stoppen?
Ja, ik ga akkoord.
- Ja.
Ik dacht dat we een uur geleden
al gedaan hadden?
Ze zeiden dat we naar de eerste moeten.
- Hoelang ben je al bezig?
Achttien uur aan één stuk.
- Mooi salaris.
Wat doe je, schat?
Je moet naar de veerboot.
- Nee.
Als de wereld denkt dat Chuck dood is...
dan is hij een project
voor hun experimenten.
Er is maar één plek waar
ze hem heen kunnen brengen.
Als je daar gaat, sterf je.
Hij was m'n partner,
ik moet hem gaan bevrijden.
Ik kan niemand meer verliezen.
Ga niet, Teddy.
Doe dit alsjeblieft niet.
Het spijt me, lieverd.
Ik hou van dit ding omdat
jij het me gaf.
Maar de waarheid is...
dat het een verdomd lelijke das is.
Nee.
Niet bewegen! Blijf waar je bent.
Ga je me vermoorden?
Nee, dat doe ik niet.
Waarom ben je nat, schatje?
Wat zei je?
- Dat heb je wel gehoord.
Het geweer is trouwens leeg.
Ga zitten.
Droog jezelf in Godsnaam,
zo word je nog verkouden.
Juist.
Hoe erg heb jij de bewaker verwond?
Ik weet niet waar je
het over hebt.
Ja, hij is hier.
Laat Dr Sheehan naar je man kijken,
voordat je hem naar huis stuurt.
Dus hij kwam met de veerboot, deze morgen?
Niet precies.
Je hebt m'n auto vernield.
Ik was er echt aan gehecht.
Dan spijt het me zeer.
Het trauma wordt erger.
Heb je hallucinaties?
Ik hou van je, Teddy.
Deze plek wordt je einde.
Ik ben niet gek.
- Het wordt erger.
Weet ik.
Dr Solando...
vertelde me over de antipsychotica.
- Is dat zo?
Wanneer dan?
- Ik vond haar in een grot...
maar je kan nooit bij haar.
- Dat betwijfel ik niet...
want ze bestaat niet.
Je waanvoorstellingen zijn erger
dan ik dacht.
En je zit niet aan antipsychotica.
Je neemt niets in, eigenlijk.
Wat is dit dan, verdorie?
- Afkicken.
Van wat? Ik heb niets gedronken
sinds ik op dit eiland ben.
Chlorepramazine.
Ik hou niet zo van farmacologie,
maar ik in jouw geval...
Chlorpra... wat?
- Chlorpramazine.
Hetzelfde spul dat we je de voorbije
24 maanden hebben gegeven.
Dus de voorbije twee jaar geeft
iemand me stiekem drugs in Boston?
Niet Boston. Hier.
Je bent al twee jaar hier.
Een patiënt.
Na alles wat ik hier gezien heb,
denk je dat je me krankzinnig kan maken?
Weet je wel met welk soort mensen
ik omga elke dag? US Marshal, verdorie.
Jij was een US Marshal.
Hier is een kopie van het opnameformulier.
Je brak C4 binnen,
bewijs van de 67ste patiënt hier...
als je op het platteland was geraakt,
had je alles laten ontploffen.
Wacht...
- Toen had je geen tijd, lees het nu maar.
Doe maar.
Patiënt is erg intelligent,
en heeft erge waanvoorstellingen...
een onderscheiden oorlogsveteraan.
Aanwezig bij de bevrijding van Dachau.
Voormalig US Marshal
toonde geen spijt voor z'n daden...
omdat hij ontkent. De daad vond nooit plaats.
Fantaseert veel...
daardoor ontkent hij zijn acties.
Ik heb genoeg van deze onzin.
Waar is m'n partner? Chuck.
Laten we dit anders proberen.
De meisjesnaam van je vrouw was Chanal?
Heb ik het juist?
- Praat niet over haar...
Ik moet wel, vrees ik.
Wat hebben deze vier namen gemeen?
Het is je regel van vier.
Wat zie je, Andrew?
Als je m'n partner iets aangedaan hebt,
is dat overtreding van...
Focus, Andrew. Wat zie je?
De namen.
Ze hebben dezelfde letters.
Edward Daniels heeft precies dezelfde
13 letters als Andrew Laeddis.
Dezelfde als Rachel Solando
en Dolores Chanal. Allen anagrammen.
Wat een tactiek.
Het werkt niet op mij.
Je kwam voor de waarheid,
hier is het.
Je heet Andrew Laeddis.
De 67e patiënt ben jij, Andrew.
Dat is onzin.
- Je bent hier beoordeeld 24 maanden geleden...
je misdaad is vreselijk.
Toen je jezelf niet kon vergeven...
heb je een andere zelf gecreëerd.
Laten we het op de feiten houden...
Je hebt een verhaal bedacht,
waarin jij geen moordenaar bent.
Maar een held, nog steeds een US Marshal.
Je bent in Ashcliffe alleen voor de zaak.
En je hebt een samenzwering ontdekt,
dus wat we je ook vertellen over jezelf...
kun jij wegpoetsen als leugens, Andrew.
Ik heet Edward Daniels.
Ik onderzoek je fantasie nu al twee jaar,
ik ken elk detail.
Patiënt 67, de storm, Rachel Solando
je vermiste partner.
Jouw dromen elke nacht. Jij was wel in Dachau
maar je hebt geen bewakers vermoord.
Ik zou je graag in je fantasiewereld
laten leven, heel graag zelfs.
Maar je bent gewelddadig, en getraind.
Je bent onze gevaarlijkste patiënt.
Je hebt broeders en andere patiënten verwond,
twee weken geleden...
heb je zelfs George Noyce aangevallen.
Nee, ik heb je wel in de gaten, dokter.
Jij hebt Noyce in elkaar laten slaan.
Natuurlijk niet.
- Waarom zou ik hem dan aanraken?
Omdat hij je Laeddis noemde.
En je doet alles om hem niet te zijn.
Ik heb een afschrift van het gesprek,
zo gebeurde het gisteren:
Dit gaat om jou, en Laeddis,
daar is het altijd over gegaan.
Nee. Hij zegt dat hem om
mij én Laeddis gaat.
Jij vroeg hem wat er met zijn gezicht
gebeurd was, en ik citeer...
'Jij hebt dit gedaan'.
Nee, hij bedoelde dat het...
- Je had hem bijna vermoord.
De directeur en de raad van toezicht
vragen om een beslissing.
Tenzij we jou nu weer in gezonde
geestelijke staat kunnen krijgen...
zullen er permanente maatregelen genomen worden
zodat je nooit iemand meer pijn kunt doen.
Ze zullen je hersenzenuw doorsnijden Andrew.
Ja, ik begrijp het.
Heel goed zelfs.
Als ik niet met uw spelletjes meedoe...
zal Dr. Naehring mij in
één van zijn geesten veranderen.
Maar hoe zit het met mijn partner.
Ga je tegen de regering zeggen dat hij
een verdedigingssysteem is?
Hallo, baas.
Wat is er hier aan de hand?
Werk jij voor hem?
Sorry, er was geen andere manier.
lemand moest op je letten, je behoeden.
Mij elke minuut in de gaten houden.
Wie ben jij?
Herken je mij niet, Andrew?
Ik ben je psychiater,
al 2 jaar.
Ik ben Lester Sheehan.
Ik heb je over mijn vrouw verteld.
- Ja, ik weet het.
Ik ben over een rots geklommen om
je te pakken, ik vertrouwde je.
Ik heb alles geriskeerd om
achter je aan te komen, alles.
Ik weet het.
- We hebben niet veel tijd meer.
Ik heb gezworen aan de raad van toezicht
dat ik een fantastisch rollenspel zou creëren.
Ooit vertoond in de psychiatrie,
en dat ik je terug zou halen.
Dat als we je dit uit zouden laten spelen, je
zou zien hoe onwaar en onmogelijk dit is.
Je hebt de boel twee dagen bekeken, waar
zijn de Nazi experimenten.
De satanische operatiekamers?
Andrew, luister naar me.
Als wij falen met jou, dan zal alles
hier in diskrediet gebracht worden.
We zitten hier op de front linie
van de oorlog, Edward.
Het hangt nu allemaal van jou af.
Niemand bewegen!
Andrew, nee!
- Ik heet Edward Daniels.
Deze is geladen,
dat kan ik aan het gewicht voelen.
En dat is uw wapen, Marshal.
Weet u dat zeker?
Mijn initialen zijn op de zijkant
er zit een deuk in de loop...
van de dag dat Philip Stacks op me schoot.
Dit keer verkloot je me niet, dokter.
Schiet dan maar, alleen zo
kan je van dit eiland afkomen.
Andrew, niet doen.
Mijn pistool...
Wat hebben jullie met mijn pistool gedaan?
- Het is maar speelgoed.
Wij vertellen jou de waarheid.
Dolores was gek, manisch depressief
en suïcidaal.
Jij dronk,
negeerde wat iedereen tegen je zei...
jij ging naar dat boothuis, nadat zij expres
jouw appartement in de brand had gezet.
Je kinderen.
Simon, Andrew...
- Ik heb nooit kinderen gehad.
Je vrouw heeft ze verdronken,
bij het huisje aan het meer.
En hier het kleine meisje
waar je veel over droomt, elke nacht.
Ik heb nooit een kleine meid gehad.
- Die steeds zei dat je haar moest redden.
Red ze allemaal,
je dochter...
Rachel, of wou je ook
ontkennen dat zij ooit geleefd heeft.
Nou?
Het spijt me zo, lieverd.
Ik zei toch dat je hier niet komen moest.
Ik heb het je toch gezegd
dat dit het einde van jou is.
Ik ben er weer. We hebben hem net
buiten Oklahoma gepakt.
Tien plaatsen waar ik moest stoppen tussen
hier en Tulsa, ik kan wel een week slapen.
Liefje?
Waarom ben je helemaal nat?
Ik heb je gemist.
Ik wil naar huis.
Je bent al thuis.
Waar zijn de kinderen?
Die zijn op school.
Het is zaterdag, lieverd.
Dan is er geen school.
Mijn school wel.
Laten we ze bij de tafel zetten.
Dan drogen we ze af.
We trekken hen andere kleren aan.
Ze zullen onze levende poppen zijn.
Morgen kunnen we picknicken met hen.
Heb je ooit van mij gehouden,
Dolores?
Houd dan op met praten.
Ik hou van je.
Laat mij vrij.
We geven ze wel een bad.
Lieverd.
Ik hou van je.
Andrew, kun je mij horen?
- Rachel.
Welke Rachel?
Rachel Laeddis, mijn dochter.
Waarom ben jij hier?
Omdat ik mijn vrouw vermoord heb.
- En waarom heb je dat gedaan?
Omdat zij ons kinderen vermoord heeft.
Ze zei dat ik het los moest laten.
Wie is Teddy Daniels?
- Hij bestaat niet.
Rachel Solano ook niet.
Ik heb hen verzonnen.
Waarom?
- Je moet het zeggen.
Nadat ze eerst geprobeerd had
zelfmoord te plegen...
vertelde Dolores mij dat ze een
insect had.
Die in haar hersenen zat.
Ze kon hem voelen kloppen
in haar schedel.
Voor de lol aan draadjes trekken.
Dat heeft ze mij verteld.
En ik luisterde niet.
Ik hield zo veel van haar.
- Waarom heb je hen verzonnen?
Omdat ik niet wil weten dat Dolores
onze kinderen heeft vermoord.
Ik heb ze vermoord,
omdat ik haar geen hulp geboden heb.
Ik heb ze dus vermoord.
Dit is mijn angst, Andrew.
We hadden al eerder een doorbraak.
Negen maanden geleden,
maar toen ging jij achteruit.
Dat kan ik me niet meer herinneren.
- Dat weet ik.
Je bent gereset. Net als een band die constant
maar door speelt.
Ik hoop dat wat we nu gedaan hebben,
genoeg is om het te stoppen...
maar ik moet weten of je nu
de realiteit geaccepteerd hebt.
U bent mij achterna gekomen, dokter.
U probeerde mij te helpen
toen niemand dat meer wou.
Ik heet Andrew Laeddis...
en ik heb mijn vrouw vermoord
in de lente van 1952.
Hoe gaat het met je deze morgen?
Goed! En met jou?
- Ik mag niet klagen.
Dus wat wordt onze volgende stap?
Zeg jij het maar.
Ik zal eerst van deze rots af moeten.
En terug naar het vaste land.
Wat er hier ook gaande is, het is slecht.
Maak jij je maar geen zorgen,
ze zullen jou niet krijgen.
Dat is waar, we zijn te slim voor hen.
Ja, dat zijn we, of niet soms.
Weet je wat ik me afvraag door deze plek?
- Wat is dat dan?
Wat nou erger is, leven als een monster
of sterven als een goed mens?
Teddy?
Vertaald door Simply ReleaseS Toppers
Jesprulin, Biteme, Tokke en Suurtje
Gedownload van www.simplyreleases.com