Tip:
Highlight text to annotate it
X
Simply ReleaseS Toppers
Simply The Best
Proudly Presents
THE CROODS
Vertaald door Simply ReleaseS Toppers
Watchman, Markow87 en Tokke.
sub downloaded from: Subscene,
Resync: MMR
Bij elke zon hoort een nieuwe dag.
Een nieuw begin.
Een hoop dat dingen beter gaan dan gisteren.
Maar niet voor mij.
Mijn naam is Eep.
En dit is mijn familie.
De Croods.
Mocht je je afvragen waarom we
dierenhuiden dragen en zo'n voorhoofd hebben....
We zijn holbewoners.
De meeste dagen brengen we door in onze grot.
In het donker.
Nacht na nacht,
dag na dag.
Oost west, thuis best.
Als we wel naar buiten gaan, zijn we op zoek
naar voedsel, in een vijandelijke wereld.
En ik probeer mijn familie
in leven te houden.
We zijn de laatste in hun soort.
We hadden ooit wel buren.
De Gords, verplettert door een Meremeth.
De Horks, opgegeten door een zandslang.
De Derps, een muskietenbeet.
De Rogs, gewone verkoudheid.
En de Croods, dat zijn wij.
De Croods hebben het overleefd,
door mijn vader.
Hij was sterk,
en volgde de regels.
De regels die op de muren zijn geschilderd.
Alles wat nieuw was, was slecht,
nieuwsgierigheid was slecht...
's nachts naar buiten gaan was slecht.
Alles wat leuk was, was slecht.
Welkom in mijn wereld.
Maar dit verhaal gaat over
hoe dat allemaal zo plots veranderde.
Omdat we niet wisten...
was dat onze wereld
op het punt stond te vergaan.
En er waren geen regels, op de wanden
van de grot, om ons daar op voor te bereiden.
Je moet op mijn teken wachten, Eep.
We zijn al een eeuwigheid in deze grot.
- Drie dagen is geen eeuwigheid.
Wel in deze familie.
- Wil je alsjeblieft naar beneden komen?
Je doet zo dramatisch.
Nee, Sandy, kom terug.
Wacht op het teken.
Brave meiden wachten op het teken.
Zodra ik Sandy heb ga ik weer naar binnen,
dan kun jij het teken geven.
Jullie gaan allemaal al naar buiten.
- Ik wacht wel op het teken, papa.
Het maakt niks meer uit,
kom maar gewoon naar buiten.
Als je het teken niet geeft,
hoe weet ik dan dat je mijn vader bent?
Daar draait het teken niet om.
Het gaat erom dat je dan weet dat ik
niet opgegeten ben door een dier.
Waarom is dat teken een dierengeluid?
Is dat allemaal niet verwarrend?
Ik blijf gewoon op het teken wachten.
Mama, ik ben klaar om weg te gaan.
Ik leef nog steeds.
- Te vroeg.
En jij bent nog steeds dik.
In ontbijt formatie.
Ik wil echte holbewoners aan het werk zien.
We doen dit snel,
we doen dit luidruchtig...
we doen dit als een familie.
En wees nooit niet ***.
Ontbijt.
Wie is er aan de beurt?
We tossen er wel om.
Maak je keuze als ze vliegt.
Hoofd.
Munt.
Thunk is.
In positie.
Kom op, Thunk.
Goed gedaan.
Breng hem naar de grot.
Laat de baby los.
Pak hem, Sandy.
Grijp ze, mama.
Oude vrouw neer.
Eep, wreek me.
Dank je wel.
Hier komt ie.
Goed zo, papa.
Mogen we nu eten?
Wacht tot we thuis zijn.
Eep, remmen.
Wie heeft er honger?
Goed gedaan, papa.
- Hier, Thunk, drink maar op.
Sorry, papa.
- Dat wordt vloeibaar eten vanavond.
Dat is alles.
Ik heb vorige week al gegeten.
Duisternis waarschuwing.
Opschieten.
Duisternis brengt dood.
Het is volle maan.
Vleermuizen nacht.
Ren voor je leven.
- Jij ook, mama.
Ik wil m'n bescherming niet kwijt.
- Verdorie, mama.
Zie je wel?
Sandy maakt geen problemen.
Is ze daar nog buiten?
- Je weet toch dat ze de grot haat?
Kom alsjeblieft terug morgen.
Hoezo vindt ze de grot niet leuk?
Het is hier zo knus.
Het is een beetje donker.
- Zo donker is het nou ook weer niet.
Kom op nou,
ik wil de grot afsluiten.
Eep, kom naar beneden.
Dat was op het nippertje.
- Ik zag het wel. Ik was in orde.
Wat deed je daar?
Waar was je naar op zoek?
Niks.
- Waarom ging je daar dan heen?
Ik weet het niet.
- Waarom weet je dat niet?
Hou op met zoeken naar dingen.
Angst houdt ons in leven, Eep.
Wees nooit niet ***.
Wat maakt het nou allemaal uit?
Wat zei je?
- Waarom zijn we hier?
Waarom doen we dit?
Niemand zei dat overleven leuk was.
- Niks is leuk.
Kom naar beneden, Eep.
Ik probeer...
Ik snap gewoon niet
waarom ze haar eigen richel heeft.
Ze moet iets verwerken,
ze heeft haar eigen plekje nodig.
Hoelang gaat dat duren?
Ze wil niet eens naar me luisteren.
- Zie je wel, ze luistert wel.
Als ze wil overleven
zal ze onze regels moeten volgen.
Vertel een verhaaltje,
daar houdt Eep van.
Wat dacht je van een verhaaltje?
- Ja, vertel ons een verhaaltje.
Mag ik dat even lenen?
Je favoriete.
- Daar heb ik al jaren niet mee gespeeld.
Vandaag het verhaaltje van
Crispy de Beer.
Heel lang geleden
leefde dit beertje.
Ze leefde omdat ze
naar haar vader luisterde...
en omdat ze haar leven volgende de regels leefde
in de duisternis en kwaad.
Dus ze was blij.
Maar Crispy had een afschuwelijk probleem.
Ze was gevuld met nieuwsgierigheid.
En op een dag,
toen ze in een boom zat...
wilde het nieuwsgierige beertje
naar boven klimmen.
En toen ze bijna boven was
zag ze iets nieuws...
en ging ze dood.
Zo opeens?
Haar laatste moment van angst
zijn nog te zien op haar gezicht.
Hetzelfde einde als altijd.
- Ik zal nooit iets nieuws proberen.
Goed zo, jongen.
Slijp allemaal je tanden,
dan stapelen we ons op.
Je kunt praten.
- Ik ben een persoon, net als jou.
Bijna, zoals jou.
Wil je dat niet doen?
Dat kietelt.
Ik mag hier niet buiten zijn.
Eep is weg.
- Wat?
Blijf in de grot.
Jij bent sterk.
Nee, het is van mij.
Ik heb het gevonden.
- Het gaat dood.
Alsjeblieft, ik haat het donker.
Doet het wat je zegt?
- Ja, eigenlijk wel.
Een zon?
- Nee, vuur.
Hallo, vuur.
Het leeft niet.
- Je zei dat het dood ging.
Komt het van de plek waar jij ook vandaan komt?
- Nee, ik maak het zelf.
Maak nog wat voor mij.
- Het komt niet zomaar uit me.
Maak meer.
- Je doet dit vaak.
Ben je dood?
Mag ik dan je vuur hebben?
Die zijn koud.
Denk je?
Luisterschelpen. Activeer.
Begrepen, meneer.
Tijgermeisje, we moeten onmiddellijk weg.
Ik ken je niet eens.
Ik ben Guy en dit is Belt.
Een kok, gesprekspartner en navigator.
En hij houdt m'n broek omhoog.
Je broek omhoog?
- Wie ben jij?
Eep.
- Eep, de wereld vergaat.
Wat?
- Ik noem het: 'Het Einde'.
Hoe weet je dat?
- Ik heb het gezien. Het komt hierheen.
Eerst gaat de grond trillen,
en dan breekt alles open.
Dan komt er allemaal vuur en lava.
Ik wil niet dramatisch overkomen, maar...
Geloof me, waar we nu op staan,
alles hier zal weg zijn.
We moeten naar hoger gelegen gebied.
Ik weet een berg. Die kant op.
Het is onze enige kans.
Kom met me mee.
Ik kan niet.
Hier.
Als je het overleeft,
bel me dan.
Dank je wel.
Papa.
- Ben je gewond?
Wat heeft je meegenomen?
- Niks.
Ik ben zelf weggegaan.
- Wat heb je gedaan?
Papa, ik kan het uitleggen.
Je laat me nooit wat uitleggen.
- Je hebt huisarrest.
Wat is er gebeurd?
- Ik ben zo woest nu...
dat ik niet met haar kan praten.
Dit geloof je niet.
Ik heb iets nieuws gevonden.
Nieuws?
Iets nieuws is een groot probleem.
Blijf in de familie-moord-cirkel.
- Het was niets slechts.
Iets nieuws is altijd slecht.
- Nee, hij was aardig.
Pardon?
Hij?
Ik dacht dat hij een wild zwijn was,
maar het bleek een jongen te zijn.
Vreemd.
Meestal is het omgekeerd.
Eep heeft een zwijnen jongen.
Er was een jongen.
Ik ga hem bellen.
Wat is er met jullie?
- Het was iets gevaarlijks.
Het was prachtig.
Wil je iets gevaarlijks zien?
Hier.
Dat is genoeg, Eep.
We gaan terug naar de grot...
en jij blijft daar, totdat jij ouder bent dan...
Je weet wel.
- Wat?
Je kan me niet voor eeuwig binnenhouden.
Hij zei al dat dit zou gebeuren.
Naar de grot.
Kijk uit.
Stop.
Is iedereen in orde?
Grug, de grot.
Hij is weg.
Dit moeten jullie zien.
We moeten erheen.
- Nee, iedereen blijft hier.
Wat zei die jongen nog meer?
Rennen.
Ga, snel.
Eén, twee, drie, vier, vijf.
Zes.
Waar zijn we?
- Ik weet het niet zeker.
Beneden.
In een lager gebied.
Eén ding is zeker, we kunnen niet terug
zoals we hier zijn gekomen.
Sandy, wat is er?
Wacht, kom terug Sandy.
We moeten uit het zicht.
We hebben een grot nodig.
Loop waar ik loop.
Wees stil, hopelijk weet
niks groots dat we hier zijn.
Wacht.
Papa, ben je op zoek
naar precies dezelfde grot?
Als ik het voor het zeggen had
en ik zou de grot kiezen...
dan zou ik voor een kleinere grot kiezen.
Wacht.
Papa?
- Ik regel dit wel even.
Goed zo, papa.
Pak hem.
Dit is geweldig.
Ik snap het al, je moet niet meer
tegen hun vuisten aanlopen.
Als je klaar bent
moeten we weer verder.
Zo is dat,
hier kun je niet omheen.
Klimmen.
Kom op, schiet op.
De grot heeft een tong, geweldig.
Dat is één, twee, drie vier, vijf, zes...
- En zeven.
Als we Junkie, de doodskat, meetellen.
Hij is *** voor het donker.
Wacht eens.
We zijn ook *** voor het donker.
Moordcirkel.
Hollies.
Holbewoners.
Het zijn gewoon dieren.
Zie je die voorhoofden?
Ze zijn enorm.
Primitieve tanden.
Het overtollige haar.
Die heeft een staart.
Doe je ogen dicht,
ik moet ze het leven ontnemen.
Dat helpt niet, het is mijn familie.
- Wat?
Hij heeft de zon in zijn handen.
- Nee, het is vuur.
Waar komt dat vandaan?
- Dat heeft hij gemaakt.
Maak wat voor mij.
- Het komt niet uit hem.
Je lijkt veel op je dochter.
- Mooi, nu is hij stuk.
Een kleine zon.
- Terug.
We weten niet wat het wilt.
We gaan allemaal hier zitten...
en wachten totdat de zon weer terugkomt.
En morgen zoeken we een nieuwe grot...
en dan doen we net alsof er niets gebeurd is.
Is dat niet leuk?
Eep, raak hem niet aan.
Je weet niet waar hij allemaal geweest is.
Sandy doet het vuur pijn.
- Sandy, het vuur is geen speelkameraadje.
Wat een leuk kleine jongen.
- Ga achteruit.
Nee, wacht.
Het vindt me leuk.
Het bijt me.
Probeer je te verstoppen in het gras.
Alsjeblieft, ik ben maar negen.
Het bijt me.
Vuurbaby's..
Hallo.
- Je vader probeerde me te vermoorden.
Ja, maar dat sta ik niet toe.
Kom maar op, baby's.
Ik heb gewonnen.
Ze zijn niet zo eng als je ze eenmaal kent.
Wie zijn jullie?
- Het spijt me, we zijn de Croods.
En jij bent?
Het ziet eruit als magie.
En het ruikt naar fruit.
Niet opeten, het is iets nieuws.
Nog steeds in leven.
Waar is Guy?
Ga je ergens naartoe?
De berg, hoger land, het einde
van de wereld. Weet je nog?
Dat is al gebeurd.
Het heeft onze grot vernietigd.
Nee, dat was slechts het begin van het einde.
Het einde van het einde moet nog komen.
Eep, neerleggen.
We kunnen hem niet laten gaan.
Wat als we geen grot voor zonsondergang vinden?
Wat als het even gaat duren?
Wat als de vogels terug komen?
We hebben een spin nodig, dommerik.
Goed, je blijft bij ons
totdat we een grot gevonden hebben.
Echt niet. Betrek mij er niet in.
Blijf hier als je wilt, maar laat mij gaan.
Ik heb een droom, een missie...
een reden om te leven.
- Nu niet meer.
Ik heb een idee.
Laten we naar die berg gaan.
Het is te ver.
- Papa wil eerst graag een grot vinden.
Er zijn grotten op die berg.
- Ben je daar geweest?
Het is een berg.
Bergen zijn veilig.
Bergen hebben grotten,
water en stokken.
Mam, heb je dat gehoord?
Hij geeft ons stokken.
Ja, stokken en grotten.
Gekke stokken. Laten we gaan.
Zwijg.
Dat ding is vreemd.
Het is al goed, Sandy.
Dat is Belt maar.
Ik heb een beslissing genomen.
We gaan naar die berg.
Vraag me niet waarom. Een voorgevoel.
Het voelt gewoon goed.
Ik weet het niet, Grug.
We zijn nooit echt zover geweest.
Ik denk niet dat m'n voeten dat aankunnen.
- Ik leef niet lang genoeg om daar te komen.
Laten we het doen.
Kom op nou, denk na.
Onze hele familie samen op een
lange langzame reis door het land.
Dagen en nachten met alleen ons samen.
We vertellen verhalen en lachen.
We komen dichterbij elkaar als een familie.
Ga van me af.
Als je niet klaar bent voor een
uitdaging, daag haar dan niet uit.
Hou die grote armen van je bij je.
Is dit niet leuk?
We hebben samen onze eerste reis.
Stop daarmee. Anders haal ik je tong eruit.
- Wil je dat ik deze familie laat omkeren?
Wil je dat? Want ik laat deze
familie zo snel weer omkeren...
Pap, ik moet nodig.
- Hou het maar op.
Wil je dat uit je mond halen?
Stop daarmee, nu.
Nee?
- Ik kan dit de hele dag volhouden.
Nee is nee.
- Ik ga niet dood met een lege maag.
We zijn allemaal best moe.
- We eten als we er zijn.
Het duurt te lang.
Ik pak een snack.
Niet doen. Hij zal je steken.
Het is geen eten, het is m'n huisdier.
Wat is een huisdier?
- Een dier die je niet opeet.
Die noemen wij kinderen.
Niemand zou een huisdier
mogen hebben, dat is verkeerd.
Het is...
- Voedsel.
Nee alsjeblieft.
- Niet dat maar dat.
Voedsel maakt alles goed.
Laat me jouw jagers gezicht zien.
Jij niet.
Jij hebt nog steeds straf.
Mijn voeten doen pijn.
Je ziet er gespannen uit.
- Ben ik niet.
Het boze meisje wil doen
wat zij aan het doen zijn.
Ik was niet klaar.
Hou vol, Thunk, ik kom eraan.
- Waarom doe je dit?
Wat zijn ze aan het doen?
- Jagen.
Serieus, wat zijn ze aan het doen?
Je hebt een heleboel eieren.
Maak er nog maar één.
Ja, wrijf het er maar in.
Zo. Wie heeft er zin in schorpioen?
Wat is er gebeurd met het ei en de vogel?
Die zijn we kwijt geraakt. Maar toen de vogel
mij aanviel en mij in de grond stampte...
pakte de schorpioen mij, en van het een
kwam het ander, en nu eten we hem.
Dus een win-win situatie.
- Niet genoeg, ik heb meer nodig.
Ik heb meer nodig.
Ze eet mij toch niet op, toch?
- Jij bent te mager.
Als ze iemand zou opeten dan zou het...
Blijf bij me uit de buurt, monster.
Doe de stok tussen haar tanden.
Hou haar stil.
Waarom rol je weg?
- Ik wil gewoon iets te eten hebben.
Je krijgt graan als diner.
Heel veel graan.
Alsjeblieft.
Je mag mij helpen met jagen.
- Echt?
Help me. Haal ze van me af.
Vertel mijn verhaal verder.
Hoe noem je dit?
- Een val.
Wat doet het?
Hoelang ben jij alleen geweest?
Wat moeten wij doen?
- Kun je goed acteren?
Jij bent hier goed in.
Dat is mijn arm.
- Jij moet...
Moest hij niet in je val ding stappen?
- Ja, dat weet ik.
Waar is Eep?
Ze is geweldig.
Pap, nee.
Het is een lawine van smaak.
Hier, vang.
Ziet er naar uit dat
er geen restjes over blijven.
Wat zijn restjes?
Als je eet,
en dat er wat over blijft.
Zoveel hebben wij nooit.
Grug, vertel ons eens een verhaal.
- Dat is een goed idee.
Wat dacht je van een verhaal?
- Ja, vertel ons een verhaal.
Er was eens een kleine tijger.
Die in haar grot leefde met haar familie.
Er waren veel regels.
Maar de simpelste was:
Verlaat nooit 's nachts de grot.
En de deur was zo zwaar dat je zou denken
dat het gemakkelijk te onthouden was.
Zo gemakkelijk om te onthouden.
- Ik weet het.
Maar toen iedereen sliep,
ging ze toch weg.
Nee.
- Ja.
En ze wist wat ze gedaan had.
De grot was verwoest en...
iedereen moest op die lange stomme reis,
met een rare gozer die ze ontmoeten.
En gingen dood.
Einde.
Die wending zag ik niet aankomen op het eind.
Mijn verhalen eindigen nooit zo.
- Twee verhalen op één avond.
Het zal niet zo goed zijn als die van Grug.
Er was eens een mooie tijger.
Ze woonde met de rest
van haar familie in een grot.
Haar ouders vertelden haar dat ze overal
mocht komen, behalve bij de klif...
waar je af zou kunnen vallen.
- En dood gaan. Goed verhaal.
Maar toen niemand oplette...
ging ze naar de klif toe.
En hoe dichter ze bij de rand kwam,
hoe meer ze kon horen.
Hoe meer ze kon zien.
Hoe meer ze kon voelen.
En toen ze helemaal
aan de rand stond, zag ze licht.
Ze reikte uit om het te pakken.
Maar ze gleed uit...
- En ze viel.
En ze vloog.
Waar is ze heen gevlogen?
- Naar morgen.
Naar morgen?
Een plek met meer zonnen in
de lucht dan je kan tellen.
Het zal zo licht zijn.
- Een plek niet zoals vandaag, of gisteren.
Een plek waar de dingen beter zijn.
Morgen is geen plek.
Je kan het niet zien.
Jawel ***.
Ik heb het gezien.
Dat is waar ik heen ga.
Wij gaan onze ogen sluiten
en we gaan slapen.
En als we wakker worden gaan we een plek zoeken
die ons alles geeft wat we wensen.
Morgen?
- Een grot.
Dat scheelde niet veel.
Het had ons bijna te pakken.
Ik lette op. We zijn in orde.
- We moeten sneller gaan.
Jullie mensen kennen geen andere
snelheid dan wandelen.
Nu ga ik schuifelen.
Heb je eventjes?
Hoe heeft de tijger kunnen vliegen?
Ik deel alleen als ik uit de boomstam ben.
Dan ben ik grappiger.
Laat dat maar aan mij over.
Thunk, je hebt vuur op je gezicht zitten.
Hij is ontsnapt.
Trap niet op die rare puntige rotsen.
- Bedoel je deze?
Stap niet op die rotsen.
- Opzij, meisje.
Niemand luistert.
Je kan daar niet op lopen.
Kom terug.
Daar gaat onze kans op overleven.
- En onze boomstam.
Springen helpt ook niet.
Het wordt er niet beter op.
Ugga, loop daar niet overheen.
Ik kan jullie helpen. Maar dan moeten we
een paar veranderingen doorvoeren.
Maar gevangenneming is voorbij.
Gooi de boomstam weg.
Schop het nu weg.
Verder.
Echt?
Goed, Slimme Guy, wat nu?
Braaf visje.
Nu mag je kijken.
Ik vind ze geweldig. Waar zijn mijn voeten?
- Ze zijn er nog.
Je bent zwaar.
- Echt? Dank je.
Wacht.
Alles goed met ons.
Alles goed met mij.
Geweldig, waar heb je deze ideeën vandaan?
Ik noem dit een brein. Ik weet bijna
zeker dat daar ideeën vandaan komen.
Pap, ik heb geen brein.
Tot nu toe hebben we het
ook gered zonder brein.
Holbewoners hebben geen brein nodig.
We hebben deze.
Dat bedoel ik nu.
Ideeën zijn voor zwakkelingen.
Laten we nu naar die berg toe gaan.
Ik vind ze geweldig.
- Doe m'n voeten geen pijn.
Hoe vloog de tijger nou?
Ze sprong naar de zon,
zo de morgen in.
Hallo, papa.
Dag, papa.
Jullie hebben wel eens regen gezien, toch?
- We komen niet veel buiten.
Eep, dat ziet er gevaarlijk uit.
Pap, dat zeg je overal over.
- Voorzichtig.
Wat?
Niet tof.
Dus de beer zei: Jouw grot?
Ik dump m'n botten hier al een week.
Dat is een grappig verhaal.
- Het is geen verhaal.
Het is een grap.
- Wat is een grap?
Je weet wel, iets verzinnen
om je te laten lachen.
Alsjeblieft, één voor jou.
- Bedankt.
Eén voor jou.
En deze is voor jou.
Zo is het genoeg.
Waarom moeten ze hun eigen schelp hebben?
Als iemand problemen heeft
kan die de anderen roepen.
Bedoel je dat we op moeten splitsen?
Dan kunnen we meer routes bekijken.
Dat is de snelste manier.
Croods blijven bij elkaar.
Jouw manier is niet veilig.
Ze kunnen het wel aan.
- We redden het wel, pap.
Nee, het is mijn werk om
jullie veilig te houden.
Ik ben nog steeds de baas
en we splitsen niet op.
Behalve jullie twee.
En dat is definitief.
Is iedereen ongedeerd?
- We zijn in orde, Grug.
Papa, ik krijg de kriebels.
Wat moet ik doen?
Blijf waar je bent. Ik vind je wel.
- Nee, te langzaam.
Iedereen, blijf voorwaarts gaan
en we komen er wel uit.
Pap?
Onthoud, nooit niet *** zijn.
Je kan het.
Ik ga flauwvallen.
Geef me er nog één.
Je hebt deze laten vallen.
Ga met me mee.
Hier, jongen.
Pak.
Mama?
Ik haal 'm wel.
Brave jongen.
Jij bent m'n brave jongen.
Ik ga je een naam geven.
Douglas.
Ken je trucjes?
Vooruit, rollen.
Ik was ooit eens verliefd.
Hij 'n jager en ik een verzamelaar.
Het was nogal een schandaal.
We gaven elkaar bessen.
We dansten met elkaar.
Toen sloeg m'n vader hem met
een steen en gaf me aan je opa.
Croods, kom naar beneden.
- Ze zijn in orde.
Guy is bij hen.
- O, gelukkig dan.
Bedankt om me die interessante
Guy update te geven.
Ik ga naar boven en volg jij
maar als je niet meer zo flauw doet.
Een slaaphoop?
Of een verhaaltje?
Iemand?
En toen zei Turac:
Weet het, ik tekende het.
Ik weet dat het moeilijk was
om ons mee te nemen, maar...
ze hadden de leukste dag
uit hun leven.
Bedankt daarvoor.
Ik wil jullie iets tonen.
Meer zonnen dan je kan tellen.
Elke zon die hier passeert rust daar.
Morgen.
- Daar zullen we veilig zijn.
Ik ga met Guy mee.
Nee, niet m'n meisje.
Kom met ons mee.
Ik kan niet zonder Grug.
- Dan ben je de enige.
Ik ga mee.
- Serieus, ma?
Grug kan ons niet beschermen.
Hij heeft geen enkel idee.
Nee, dat is niet waar.
Zoals die ene keer toen hij...
Als hij echt eens
een eigen idee zou hebben...
zou ik een hartaanval krijgen
en sterven.
Papa.
Hoe kan zo'n grote vent
zo plots verdwijnen?
Laten we die lelijke dame vragen
of ze papa gezien heeft.
Niet gezien.
Waar ben je mee bezig?
- Met al m'n ideeën kon ik niet slapen.
Is dat een slang?
- 'n Nieuwe en verbeterde riem.
Het spant automatisch bij.
Wat is dat op je hoofd?
- Dat noemt men wanhoop.
Ik noem het een deken.
Dat rijmt op Grug.
Dit noem ik een rit.
Dat rijmt op Grug.
Dat rijmt niet.
- Sneller dan schoenen.
Probeer me bij te houden.
Had ik maar een rit.
Verven is verleden tijd.
Dit noem ik 'n snapshot.
Nog eens, volgens mij waren
mijn ogen dicht.
Ik noem ze gordijnen.
- De zon doet m'n ogen geen pijn meer.
Vanwaar haal je deze geweldige ideeën?
Aangezien ik geen hersenen heb,
komen ze vanuit mijn maag.
Van onder naar m'n hoofd.
We moeten voortmaken.
Ik heb ideeën en gedachten.
Zoals dit:
Een mobilehome.
Is dat niet iets?
Deze noem ik een hefboom.
- Mama?
Ik weet dat 't erg is.
Ik heb bijna medelijden met hem.
Toch niet.
Ik dacht dat als ik ideeën had,
dat ze dan naar me zou luisteren.
Misschien zou ze dan niet
met Guy mee willen gaan.
Draait het daar om?
En ik dacht ook dat 't je moeder zou doden.
Win-win situatie.
- We zijn er.
Grot. Iedereen naar binnen. Vlug.
Vooruit.
Nee.
Geen grotten meer.
- Wat?
We gaan op de zon springen
richting Morgen met Guy.
Wacht, gaan jullie dit allemaal doen?
Sorry, pa.
Stop met je zorgen te maken.
- Dat moet ik net doen.
Ik moet de regels volgen.
- Die werken hier niet.
Ze hielden ons in leven.
- Dat was geen leven.
Dat was gewoon niet sterven.
Er is een verschil.
Jullie moeten luisteren.
- Dan waren we al dood.
We moeten nu Guy volgen.
Guy, vlucht.
We verliezen te veel tijd zo.
Je bent irrationeel.
Grote woorden maken me boos.
Blijf praten.
Tegenaanval.
Weet je nog hoe je vanmorgen was?
Je was veranderd. Ideeënman.
Ik ben een grotman.
- Wacht.
Nee, welk spul houdt m'n slagen tegen?
Teer.
- Nee, ik moet terug.
Stop met tegenstribbelen.
- Nee.
Grug, hou op.
Niemand geraakt hier uit.
Geloof me, ik kan het weten.
Jouw...
- Familie. Ja.
Sorry.
Ik was jong toen het gebeurde.
Het laatste wat m'n ouders
me zeiden was: Verberg je niet.
Leef.
Volg de zon.
Je komt wel bij Morgen.
Jij volgt het licht.
M'n dochter lijkt veel op jou.
- Nee.
Op jou.
Ze houdt van jou,
maar vergeet 't te zeggen.
Net zoals jij het haar vergeet te zeggen.
Ik had 't vast gewoon te druk
om hen in leven te houden.
Het geeft niet.
Dat is wat vaders doen.
Dat is juist.
Maar dat kan niet van hieruit.
We hebben 'n idee van jou nodig.
Komaan, je kan het.
Ideeën verzinnen bij noodgevallen activeren.
Ja, ik weet 't.
Hij doet z'n best.
We gaan.
Daar is hij.
Romantiek, drama, gevoelig.
Ontroer me.
Dat is ons signaal.
Bewegen.
Hij komt niet naar hier.
Onze pop is niet *** genoeg.
***? Ik laat je *** zien.
Geef me die stokken.
Help.
Vasthouden.
Het is je gelukt.
We zijn in orde.
We zijn in orde.
Jouw beslissing.
Breng ons naar Morgen.
Haast jullie.
We halen het.
Je had gelijk.
- Daar is het. De zon.
We kunnen het.
We rijden naar Morgen.
Rennen.
Ik begrijp het niet.
De zon was er net nog.
We moeten terug naar de grot.
Haast jullie.
Blijf samen.
Vlug.
Handen vasthouden.
Blijf samen.
Wat scheelt er met je?
We sterven als we hier blijven.
Luister.
We moeten terug naar die grot.
Geen duisternis meer.
We verbergen ons niet meer.
Geen grotten meer.
Wat is het nut van dit alles?
Om het licht te volgen.
Ik kan niet veranderen.
Ik heb geen ideeën.
Maar ik heb mijn kracht.
En meer heb je nu niet nodig.
Nee, we weten niet wat daar is.
Misschien niets. Te riskant.
Het is een kans.
Ik neem die kans.
Ik heb je al weg willen gooien
toen ik je ontmoet had.
Dat is een grap, toch?
Wat is een grap?
Hij heeft het gehaald.
Hij heeft het gehaald.
Nu is het jouw beurt.
Je komt niet mee, hè?
- Als jij het haalt, dan ik ook.
Je hebt 't goed gedaan.
Papa.
Gran...
- Gooi me gewoon.
Wacht, je hebt me vandaag verrast.
Onnozelaar.
Nog steeds in leven.
Het is tijd.
- Nee, ik heb je te veel te vertellen.
Ik moet alles oplossen
en ik heb geen tijd.
Ik kan het oplossen.
Dit voelt goed.
Hoe noem je het?
- Ik wou het een knuffel noemen.
Omdat het rijmt op Grug, maar...
je mag het veranderen.
Nee, ik vind 't geweldig.
Ik hou van je.
Ik hou ook...
Ik ben ***.
- Wees nooit ***.
Ik zie hem.
Het is me gelukt.
Achteruit.
Ze zitten in de problemen.
Hou vol, ik kom er aan.
Hoe kom ik aan de andere kant?
Ik moet nadenken.
Wat zou Guy doen?
Wat zou Guy doen?
Wat zou ik doen?
Houd vast.
Ik heb...
een idee.
Rennen.
Douglas?
Ik ken hem.
Hou jullie vast.
Het is hier niet veilig.
Ik vertel het haar.
Ik heb nooit de kans gehad
het hem te zeggen.
Als je vader hier was, zou hij...
- Ga aan de kant.
Hij klinkt net zoals hem.
Ga aan de kant.
Papa.
- Het is 'm gelukt.
Hij rijdt op de zon.
Maar niet zo erg goed.
- Iedereen aan de kant.
Waar is het gevaar?
Wie riep in hun schelp?
Ik hou ook van jou.
Een, twee, drie, vier...
vijf, zes...
en zeven.
Acht.
- En een half.
En acht.
Negen.
- Douglas. Je hebt 'm gered.
Een jongen moet 'n huisdier hebben.
Ik ben blijkbaar een kattenpersoon.
Nee.
Dit moet je echt zien.
Daar moeten we heen.
Ik kom er langs.
Dit ben ik. Eep.
En dit is mijn familie de Croods.
Laat je niet bedriegen door de bruine kleur
en huisdieren. We zijn geen grotmensen meer.
Nog eens,
volgens mij waren mijn ogen dicht.
De wereld is nog steeds wreed
en gevaarlijk...
maar nu weten we dat de Croods
het zullen redden.
Want wij hebben de regels veranderd.
Die ons in de duisternis hielden.
En vanwege m'n vader die ons
leerde dat iedereen kan veranderen.
Laat de baby los.
Nou, min of meer.
Vanaf nu blijven we hier,
waar we het licht kunnen volgen.
sub downloaded from: Subscene,
Resync: MMR
Simply Releases Toppers
Vertaling: Watchman, Markow87, Tokke