Tip:
Highlight text to annotate it
X
Lizzie: Hallo iedereen! Dus, wij Bennets hebben een keerpunt bereikt:
We hebben zowaar het laatste van de kalkoen voor Thanksgiving opgegeten. Ik weet het!
Het is de eerste keer in jaren dat we er in geslaagd zijn alle overschotjes op te eten voor
pap begint aan de bouw van zijn extravagante kersttrein! En we hebben het aan Jane te danken.
"Hoe kan zo’n schattig person zo veel kalkoen opeten?", vragen jullie je af? Wel, het helpt
dat je moeder je in maanden niet gezien heeft en er van overtuigd is dat je niet genoeg eet. Mijn naam is Lizzie Bennet,
en Jane gaat terug naar LA.
Lizzie: Ik bedoel, het is niet alsof ik hier niet genoeg te doen heb. Ik werk aan mijn tweede zelfstandige studie,
Dr Gardiner heeft me de toestemming gegeven om een bedrijf uit Engeland online te observeren. Engeland! Zo cool!
Pip pip!
Cheerio, mate!
En zo van die dingen.
Euh, en ze doen ook allerlei interessante zaken in verband met internationale communicatierechten.
Maar nu Charlotte bij Collins & Collins werkt, en Jane bijna weer weg is,
betekent het druk hebben niet dat je je niet eenzaam kan voelen, weet je?
Kom binnen. Jane: Hé, ga je me echt laten vertrekken
zonder afscheid te nemen?
Lizzie: Wat? Vertrek je al?
Jane: Ja, pap wacht in de auto om me naar het station te brengen.
Lizzie: Ik weet niet wat ik ga doen zonder jou.
Jane: Ik weet het, ik ga de familie erg missen.
Lizzie: Ik maak me zorgen om jou.
Jane: Waarom?
Omdat ik alleen in de grote stad ben?
Omdat ik Bing niet heb?
Lizzie: Ik denk er steeds aan dat als Darcy er niet was tussengekomen,
jullie nu gelukkig zouden zijn.
Jane: Hm, laten we de schuld bij de juiste persoon leggen.
Ja, Darcy kwam tussenbeide. Maar Bing moest niet naar hem luisteren.
Lizzie: Dames en heren, mag ik jullie voorstellen aan de nieuwe Jane! Maar
een deel van de reden dat je naar LA ging, was
zodat je met Bing kon praten.
Ben je niet een beetje ongelukkig dat het niet werkte? Jane: Zo is het leven.
Ja. Ja, ik ben ongelukkig dat het niet werkte. Ja, ik mis hem. Maar
ik leer veel dingen door in LA te zijn.
Ik ben veel sterker dan ik dacht.
En ik ben echt blij dat ik er woon. Lizzie: Echt waar? Jane: Ja.
Ik woon in een nieuwe stad, ik hou van mijn werk en mijn collega’s zijn cool en geïnteresseerd in leuke dingen.
Ik laat me niet definiëren door een mislukte relatie.
Lizzie: Weet je, nieuwe Jane klinkt echt te gek. Jane: Dat is ze ook.
Omdat ze veel plezier beleeft in haar nieuwe leven.
Lizzie: Niet het soort plezier dat we hier beleven:
*** cranberrytaart met sperziebonen.
Lydia’s laatste plannetjes!
Jane: Lizzie…
Wat ga je doen wanneer je je master beëindigt?
Wat ga je dan doen?
Lizzie: Dat weet ik nog niet.
Het kan wat tijd vragen om dat te ontdekken.
Jane: Ik begrijp het.
Je maakt je zorgen over mij, alleen in de grote stad, maar
ik ben bezorgd dat je te *** bent om thuis weg te gaan.
Lizzie: Euh... Ik was net twee maanden weg.
Jane: Charlotte bezoeken is niet hetzelfde als weggaan.
Toen Ricky Collins je die job aanbood deze zomer, waarom weigerde je?
Lizzie: Omdat het verschrikkelijk was?
Omdat ik mijn studie wil afmaken.
Omdat weggaan voor een baan die ik haat in een enge, nieuwe plek me alleen ongelukkig zou maken.
Jane: A-ha!
Zie je, je zei enge.
Kan geen klein deel van je toegeven dat
een onderdeel van de reden waarom je nee zei, was omdat je *** bent?
Lizzie: Goed dan.
Een heel klein deel van mij was misschien
nerveus om het huis te verlaten voor ik er klaar voor was.
Jane: En nu?
Lizzie: Wat nu?
Jane: Wat houdt je hier?
Lizzie: Je maakt een grapje?
Ik ben hier nodig.
Mam heeft iemand nodig om gek tegen te doen en Lydia heeft mijn realiteitsbesef nodig
en pap heeft hulp nodig bij het opzetten van zijn modeltrein.
Er zijn vele kleine boompjes en figuurtjes.
Jane: Laat pap omgaan met *** gekheid.
Dat is zijn taak, ik ben er zeker van dat dat ergens in zijn gelofte staat.
En Lydia,
dat komt wel in orde.
Ze is volwassen.
Misschien is het tijd dat jij eens iets nieuws doet.
Ik wil dat je er tenminste over nadenkt.
Lizzie: Nieuwe Jane stelt moeilijke vragen.
Ik mis de oude Jane. Ze maakte knutselwerkjes en snickerdoodles, en vroeg me nooit om na te denken over mijn leven.
Jane: Geen zorgen.
De oude Jane zal terug zijn voor kerstmis met snick-
kaneelkoekjes.
Dat is pap.
Ik moet gaan.
Nieuwe Jane heeft een nieuw leven te leiden.
Lizzie: Oké, nieuwe Jane,
jij wint.
Ik zal erover nadenken.