Tip:
Highlight text to annotate it
X
HOOFDSTUK XIV EEN JONGE Rajah
De hei was verborgen in de mist toen het morgen werd en de regen was niet gestopt
bakken naar beneden. Er zou geen gaan de deur uit.
Martha was het zo druk dat Maria niet de gelegenheid om met haar te praten hadden, maar in de
's Middags vroeg ze haar te komen en met haar gaan zitten in de kinderkamer.
Ze kwam brengen van de kous was ze altijd breien toen ze niets te doen
anders. 'Wat is er met u? "Vroeg ze als
zodra ze ging zitten.
'Tha' ziet eruit alsof tha'd somethin 'te zeggen. "" Ik heb.
Ik heb ontdekt wat het huilen was, "zei Mary.
Martha liet haar breiwerk vallen op haar knie en keek haar met verschrikte ogen.
'Tha' is niet! "Riep ze uit. "Nooit!"
"Ik hoorde het in de nacht," Mary ging.
"En ik stond op en liep om te zien waar het vandaan kwam.
Het was Colin. Ik vond hem. "
Martha's gezicht werd rood van schrik.
"Eh! Miss Mary! "Zei ze half huilend. "Tha" moet niet hebben gedaan - tha '
mag niet! Tha'll me in de problemen.
Ik heb nooit verteld dat u niks over hem - maar tha'll mij in de problemen.
Ik zal mijn plaats te verliezen, en wat zal moeder doen! "
"Je zult niet je plaats te verliezen," zei Mary.
"Hij was blij dat ik kwam. We praatten en praatten en hij zei dat hij was
blij dat ik gekomen. "" Was hij dan? "riep Martha.
"Kunst tha 'zeker?
Tha 'niet weet wat hij is net als wanneer er iets plaagt hem.
Hij is een grote jongen te huilen als een baby, maar als hij in een passie die hij zal eerlijk schreeuwen gewoon om
schrikken ons.
Hij kent ons durven bellen met onze ziel van ons. "
"Hij was niet boos," zei Mary. "Ik vroeg hem of ik zou weggaan en hij
deed me blijven.
Hij vroeg me vragen en ik zat op een grote poef en sprak met hem over India en
over het roodborstje en de tuinen. Hij wilde me niet laten gaan.
Hij liet me zien van zijn moeder foto.
Voordat ik liet hem zong ik hem in slaap. "Martha vrij hijgde met verbazing.
"Ik kan nauwelijks geloven dat jou! 'Protesteerde ze.
"Het is alsof tha'd liep rechtstreeks in het hol van een leeuw.
Als hij had als hij is het meest keren dat hij zou hebben geworpen zich in een van zijn
driftbuien en wekte th 'huis.
Hij zal niet toestaan dat onbekenden naar hem kijken. "" Hij liet me naar hem kijken.
Ik keek hem de hele tijd en hij keek me aan.
We staarden, "zei Mary.
'Ik weet niet wat te doen! "Riep opgewonden Martha.
"Als mevrouw Medlock erachter komt, zal ze denken dat ik brak orders en vertelde u, en ik zal
terug gepakt naar moeder. "
"Hij is niet van plan om mevrouw Medlock er iets aan te nog te vertellen.
Het is een soort van geheime net in het begin, "zei Mary stevig vast.
"En hij zegt dat iedereen verplicht is om te doen wat hij wil. '
'Ja, dat is waar genoeg - slechte jongen th' "zuchtte Martha, veegde haar voorhoofd met haar
schort.
"Hij zegt mevrouw Medlock moet. En hij wil dat ik te komen en praat met hem
elke dag. En je bent om mij te vertellen wanneer hij wil mij. "
"! Me ', zei Martha,' ik zal mijn plaats te verliezen - ik zal het zeker!"
"Je kunt niet als je doet wat hij wil dat je doet en iedereen is bevolen om te gehoorzamen
hem, "Mary stelde.
"Is tha 'zeggen,' riep Martha met wijd open ogen," dat hij was leuk om jou! "
"Ik denk dat hij me bijna leuk vond," antwoordde Mary.
"Dan tha 'moet hem hebben betoverd!" Besloten Martha, het tekenen van een lange adem.
'Bedoel je Magic? "Vroeg Mary. "Ik heb gehoord over Magic in India, maar ik
kan het niet gehaald.
Ik ging gewoon naar zijn kamer en ik was zo verbaasd hem te zien Ik stond op en staarde.
En toen draaide hij zich om en staarde me aan. En hij dacht dat ik een spook of een droom en
Ik dacht misschien dat hij was.
En het was zo raar dat er alleen samen in het midden van de nacht en niet
kennis over elkaar. En we begonnen om elkaar vragen te stellen.
En toen ik hem vroeg of ik moet weggaan zei hij dat ik mag het niet. "
'Th' s werelds comin 'om een eind! "Hijgde Martha.
"Wat is er met hem?" Vroeg Mary.
"Niemand weet het zeker, en zeker, 'zei Martha.
"De heer Craven ging zijn hoofd af als toen hij geboren werd.
Th 'artsen dachten dat hij zou moeten worden gezet in een' sylum.
Het was omdat mevrouw Craven stierf zoals ik zei het toch.
Hij zou niet ingesteld ogen op baby-th '.
Hij net ijlde en zei dat het zou nog een bochel, zoals hem en het zou beter sterven. "
"Is Colin een bochel?" Mary gevraagd.
"Hij zag er niet uit als een."
"Hij is nog niet", zei Martha. 'Maar hij begon helemaal verkeerd.
Moeder zei dat er genoeg problemen en woedt in huis th 'aan een kind te stellen
verkeerd.
Ze was *** dat zijn rug zwak was een 'ze hebben altijd al takin' zorg van het -
keepin 'hem Lyin' naar beneden en niet lettin 'hem lopen.
Zodra ze hem dragen van een brace, maar hij tobde dus hij was ronduit ziek.
Dan is een grote dokter kwam om hem te zien een 'maakte ze het af te nemen.
Hij sprak met andere arts th 'nogal ruw - op een beleefde manier.
Hij zei dat er zou te veel medicijn geweest en te veel lettin 'hem zijn eigen weg. "
"Ik denk dat Hij is een heel verwend jongetje, 'zei Mary.
"Hij is th 'ergste jonge NOWT als altijd was!", Zegt Martha.
"Ik zal niet zeggen als hij niet ziek geweest een goed iets.
Hij heeft een hoest 'verkouden dat bijna doodde hem twee of drie keer.
Nadat hij had reumatische koorts een 'nadat hij had tyfus.
Eh! Mrs Medlock kreeg een schrik toen.
Hij had uit zijn hoofd een 'zij was talkin' to th 'verpleegster, thinkin' hij niet
weet nothin ', een' zei ze, 'Hij zal sterven, dit keer zeker genoeg, een' best iets voor hem
een 'voor iedereen.'
Een 'keek ze hem aan een' daar was hij met zijn grote ogen open, starin 'aan haar als
verstandig als ze was zichzelf.
Ze wist niet wha'd gebeuren, maar hij keek haar een 'zegt:' Je geeft me wat
water een 'stop talkin'. '"" Denk je dat hij zal sterven? "vroeg Mary.
"Moeder zegt dat er geen enkele reden waarom een kind moeten leven dat er geen verse lucht krijgt
een "doet niet nothin ', maar liggen op zijn rug een' read prentenboeken een 'neem je medicijnen.
Hij zwak en heeft een hekel aan th 'problemen o' bein 'gehaald o' deuren, een 'hij koud wordt, zodat
hij zegt dat het makkelijk maakt hem ziek. "Mary zat en keek naar het vuur.
"Ik vraag me af, 'zei ze langzaam," als het niet zou hem goed doen om uit te gaan in een tuin en
kijk dingen groeien. Het deed me goed. "
"Een van de ergste past th 'die hij ooit had", zei Martha, "was een keer dat ze namen hem uit
waar de rozen is bij de fontein.
Hij had readin 'in een paper over mensen gettin' somethin 'noemde hij' stond koud 'een'
Hij begon te niezen een ', zei hij kreeg het een' dan een nieuwe tuinman als niet ste weten '
regels aangenomen door een 'keek hem nieuwsgierig.
Hij wierp zich in een passie een 'hij zei dat hij keek naar hem, omdat hij ging
een bochel. Hij riep zichzelf in een koorts een "ziek was
de hele nacht. "
"Als hij ooit boos op mij, ik nooit ga en hem terug te zien," zei Mary.
'Hij zal u zijn als hij dat wil u,' zei Martha.
'Tha' kunnen net zo goed weten, dat bij th 'beginnen. "
Al snel daarna een bel en ze rolde haar breiwerk.
"Ik durf te zeggen th 'verpleegster wil dat ik bij hem blijven een beetje,' zei ze.
"Ik hoop dat hij in een goed humeur."
Ze was uit de kamer ongeveer tien minuten en toen kwam ze terug met een verbaasd
expressie. "Nou, tha 'heeft hem behekst," zei ze.
"Hij is op zijn sofa met zijn prentenboeken.
Hij zei tegen de verpleegster om weg te blijven tot zes.
Ik ben te wachten in de volgende kamer.
Th 'minuut was ze verdwenen dat hij mij belde om hem een' zegt, 'Ik wil Mary Lennox om te komen en
met me praten, en onthoud je bent geen een te vertellen. '
Je kunt beter gaan zo snel als je kunt. "
Maria was best bereid om snel te gaan. Ze wilde niet Colin te zien zo veel als
Ze wilde Dickon zien, maar ze wilde hem heel veel.
Er was een felle brand in de haard toen ze zijn kamer, en in het daglicht
Ze zag dat het inderdaad een heel mooie kamer.
Er waren rijke kleuren in de tapijten en gordijnen en foto's en boeken over de
muren die het er gloeiend en comfortabel gemaakt, zelfs in weerwil van de grijze lucht
en vallende regen.
Colin leek een beetje zoals een foto zelf. Hij was gehuld in een fluwelen ochtendjas
en zat tegen een grote brokaten kussen. Hij had een rode vlek op beide wangen.
"Kom binnen," zei hij.
"Ik heb nagedacht over je hele ochtend." "Ik heb eens nagedacht over jou ook,"
antwoordde Mary. "Je weet niet hoe *** Martha is.
Ze zegt dat mevrouw Medlock zal denken dat ze vertelde me over jou en dan zal ze worden verzonden
weg. 'Hij fronste.
"Ga en vertel haar om hier te komen", zei hij.
"Ze is in de volgende kamer." Mary ging en bracht haar terug.
Slechte Martha schudde in haar schoenen. Colin was nog steeds fronsen.
"Heb je te doen wat ik wil of je niet hebt? 'Eiste hij.
"Ik moet doen wat je wilt, meneer," Martha haperde, draaien heel rood.
"Heeft Medlock te doen wat ik wil?"
"Iedereen heeft, meneer," zei Martha. "Nou, dan, als ik om u te Miss brengen
Mary voor mij, hoe kan Medlock sturen je weg als ze vindt het uit? '
"Please haar niet te laten, meneer," smeekte Martha.
"Ik zal haar weg te sturen als ze durft een woord te zeggen over zo'n ding," zei Meester
Craven groots.
"Ze zou dat niet willen, ik kan je vertellen." "Dank u, meneer," dobbert een buiging, "Ik wil
naar mijn plicht doen, meneer. "" Wat ik wil is je plicht ", zei Colin meer
groots stil.
"Ik zal voor je zorgen. Nu weg gaan. "
Toen de deur achter Martha, Colin vond Mary kijken naar hem alsof hij
had haar af.
"Waarom kijk je me zo aan?" Vroeg hij haar.
"Wat denk je?" "Ik denk aan twee dingen."
"Wat zijn ze?
Ga zitten en vertel me. "" Dit is de eerste, "zei Mary, zitplaatsen
zich op de grote kruk. "Eenmaal in India zag ik een jongen die een radja.
Hij had robijnen en smaragden en diamanten geplakt over hem heen.
Hij sprak tot zijn volk, net zoals u sprak Martha.
Iedereen moest alles wat hij vertelde hen doen - in een minuut.
Ik denk dat ze zou zijn vermoord als ze niet hadden. "
"Ik zal je me op dit moment vertellen over radja's," zei hij, "maar zeg mij eerst
wat het tweede ding was. "" Ik dacht, 'zei Maria, "hoe verschillende
je bent van Dickon. "
"Wie is Dickon?" Zei hij. "Wat een rare naam!"
Ze zou net zo goed hem te vertellen, ze dacht dat ze kon over Dickon praten zonder vermelding
de geheime tuin.
Ze had graag horen Martha praten over hem.
Trouwens, ze verlangde om te praten over hem. Het lijkt om hem dichterbij.
"Hij is Martha's broer.
Hij is twaalf jaar oud, "legde ze uit. "Hij is niet als iemand anders in de wereld.
Hij kan charme vossen en eekhoorns en vogels net als de inboorlingen in India charme slangen.
Hij speelt een heel zacht deuntje op een pijp en ze komen luisteren. "
Er waren enkele grote boeken op een tafel aan zijn zijde en hij sleurde een plotseling in de richting van
hem.
"Er is een foto van een slangenbezweerder in deze," riep hij uit.
"Kom kijken."
Het boek was een prachtige een met prachtige gekleurde illustraties en wendde hij zich tot een
van hen. "Kan hij dat doen?" Vroeg hij gretig.
"Hij speelde op zijn pijp en zij luisterden," Maria uit.
"Maar hij doet het niet noemen Magic. Hij zegt dat het komt doordat hij woont op de hei
zo veel en hij weet hun wegen.
Hij zegt dat hij voelt soms alsof hij een vogel of een konijn zichzelf, hij houdt ze zo.
Ik denk dat hij vroeg het roodborstje vragen. Het leek alsof ze praten met elkaar
in zachte tjilpt. "
Colin lag weer op zijn kussen en zijn ogen werden groter en groter en de vlekken op zijn
wangen verbrand. "Vertel me wat meer over hem," zei hij.
"Hij weet alles over eieren en nesten," Mary ging.
"En hij weet waar vossen en dassen en otters leven.
Hij houdt ze geheim, zodat andere jongens niet vinden hun gaten en schrikken ze.
Hij weet over alles wat groeit en leeft op de hei. "
"Heeft hij net als de hei?" Zei Colin.
'Hoe kan hij als het zo'n grote, kale, sombere plaats?'
"Het is de mooiste plek," protesteerde Mary.
"Duizenden van mooie dingen groeien er op en er zijn duizenden kleine wezens alle
bezig met het bouwen nesten en het maken van gaten en holen en chippering of zingen of
piepen naar elkaar.
Ze zijn zo druk en met een dergelijke plezier onder de aarde of in de bomen of heide.
Het is hun wereld. "" Hoe weet u al dat weet? ", Zegt Colin,
te draaien op zijn elleboog te kijken naar haar.
"Ik heb er nog nooit een keer, echt, 'zei Mary opeens herinneren.
"Ik heb alleen reed over het in het donker. Ik dacht dat het afschuwelijk was.
Martha vertelde me erover en daarna Dickon.
Wanneer Dickon praat erover je het gevoel alsof je zag dingen en hoorde hen en als u
stonden in de heide met de zon schijnt en de gaspeldoorn ruiken honing -
en al vol met bijen en vlinders. "
"Je nooit iets te zien of u ziek bent, 'zei Colin onrustig.
Hij zag eruit als een persoon die luistert naar een nieuw geluid in de verte en zich afvragen wat het
werd.
"Je kunt niet als je verblijf in een kamer", zei Mary.
"Ik kon niet gaan op de hei", zei hij in een boos toon.
Mary zweeg een minuut en toen ze zei iets vet.
"Je zou kunnen - eens." Hij bewoog alsof hij geschrokken.
"Ga op de hei!
Hoe kon ik? Ik ga sterven. "
"Hoe weet je dat? 'Zei Mary unsympathetically.
Ze hield niet van de manier waarop hij had van praten over doodgaan.
Ze voelde zich niet erg sympathiek. Ze voelde zich eerder alsof hij bijna schepte
over.
"Oh, ik heb het ooit gehoord sinds ik herinner me," antwoordde hij boos.
"Ze zijn altijd gefluisterd over en denken ik niet opmerken.
Zij willen zou ik ook. "
Mary voelde wel integendeel. Ze kneep haar lippen op elkaar.
"Als ze willen ik wil," zei ze, "Ik zou niet.
Wie wil zou je? '
"De bedienden - en natuurlijk Dr Graven, omdat hij zou krijgen Misselthwaite en worden
rijk in plaats van arm. Hij durft te zeggen, maar hij ziet er altijd
vrolijk als ik nog erger.
Toen ik tyfus had zijn gezicht gekregen heel vet.
Ik denk dat mijn vader wil het ook,. "" Ik geloof niet dat hij doet, 'zei Mary vrij
hardnekkig.
Dat maakte Colin te draaien en weer naar haar kijken. 'Denk je niet? "Zei hij.
En dan lag hij weer op zijn kussen en was nog steeds, alsof hij denkt.
En er was nogal een lange stilte.
Misschien waren ze beiden denken vreemde dingen kinderen meestal niet
te denken.
"Ik hou van de grote arts uit Londen, omdat hij hen de ijzeren ding
uit, "zei Mary ten slotte" Heeft hij zeggen dat je gaat sterven? "
"Nee".
'Wat zei hij? "" Hij heeft niet fluisteren, "antwoordde Colin.
"Misschien wist hij haatte ik fluisteren. Ik hoorde hem zeggen een ding heel hardop.
Hij zei: 'De jongen zouden leven, als hij zou maken tot zijn geest aan.
Zet hem in de humor. "Het klonk alsof hij in een bui."
"Ik zal je vertellen wie zou je in de humor, misschien," zei Mary reflecterend.
Ze had het gevoel alsof ze zou willen dat dit ding om te worden beslecht een of andere manier.
"Ik geloof Dickon zou doen.
Hij is altijd te praten over live dingen. Hij praat nooit over dode dingen of dingen
die ziek zijn.
Hij is altijd op zoek in de lucht om vogels vliegen te kijken - of kijken neer op de aarde
om iets te zien groeien. Hij heeft zo'n ronde blauwe ogen en ze zijn zo
wijd open met kijken over.
En hij lacht zo'n groot lachen met zijn brede mond - en zijn wangen zijn zo rood - als
rood als kersen. "
Ze trok haar ontlasting dichter bij de bank en haar uitdrukking nogal veranderd bij de
herinnering aan de brede gebogen mond en wijd open ogen.
"Zie hier," zei ze.
"Laat ons praten over doodgaan, ik hou er niet van.
Laten we praten over het leven. Laten we praten en praten over Dickon.
En dan zullen we kijken naar je foto's. "
Het was het beste wat ze kon hebben gezegd.
Om te praten over Dickon bedoeld om te praten over de hei en over het huisje en de
veertien mensen die in het leefde op zestien shilling per week - en de kinderen die kreeg
vet op de hei gras als de wilde pony's.
En over de moeder van Dickon's - en het springtouw - en de hei met de zon op
het - en over lichtgroene wijst op uit de zwarte zode steken.
En het was allemaal zo levendig dat Maria sprak meer dan ze ooit had gesproken - en
Colin zowel praatte en luisterde als hij had ook nooit eerder gedaan.
En ze allebei begonnen te lachen meer dan woordjes als kinderen zullen wanneer ze gelukkig zijn
bij elkaar.
En ze lachten, zodat op het eind waren ze net zoveel lawaai maken als ze
zijn twee gewone gezonde natuurlijke tien-jaar-oude wezens - in plaats van een harde, weinig,
liefdeloos meisje en een ziekelijke jongen die geloofde dat hij ging sterven.
Ze vermaakten zich zo veel dat ze de foto's vergeten en ze vergaten
de tijd.
Ze waren heel hard lachen dan Ben Weatherstaff en zijn Robin, en Colin
was eigenlijk zitten alsof hij vergeten was over zijn zwakke rug, toen hij
Plotseling herinnerde iets.
"Weet je er is een ding dat we nooit eens aan gedacht," zei hij.
"We zijn neven en nichten."
Het leek zo raar dat ze zo veel gepraat en nooit bedacht dit eenvoudige zaak
dat ze lachten meer dan ooit, want ze had gekregen in de humor om te lachen
alles.
En in het midden van de pret de deur open en liep in de dr. Craven en juffrouw Medlock.
Dr. Craven begon in eigenlijke alarm en mevrouw Medlock viel bijna terug, omdat hij had
per ongeluk botste tegen haar.
"Lieve hemel," riep een slechte mevrouw Medlock met haar ogen bijna begint uit haar
hoofd. "Goede Heer!"
"Wat is dit?", Zei Dr Graven, naar voren komen.
'Wat betekent het? "Toen Maria werd herinnerd aan de jongen Rajah
opnieuw.
Colin antwoordde alsof noch de arts noch alarm mevrouw Medlock de terreur van de
geringste gevolg.
Hij was zo weinig gestoord of *** als een oudere kat en de hond was liep
de kamer. "Dit is mijn nichtje, Mary Lennox," zei hij.
"Ik vroeg haar te komen en voor mij praten.
Ik hou van haar. Ze moet komen en met me praten wanneer ik
te sturen voor haar. "Dr Craven zich verwijtend aan mevrouw
"Oh, meneer" hijgde ze. 'Ik weet niet hoe het is gebeurd.
Er is geen een dienaar op de plaats tha'd durven te praten -. Ze hebben allemaal hun orders "
"Niemand vertelde haar niets, 'zei Colin.
"Ze hoorde me huilen en vond me zelf. Ik ben blij dat ze kwam.
Doe niet zo raar, Medlock. "
Mary zag dat Dr Graven niet kijken blij, maar het was heel duidelijk dat hij
durft niet tegen zijn patiënt. Hij zat bij Colin en voelde zijn pols.
"Ik ben *** dat er te veel opwinding geweest.
Opwinding is niet goed voor je, mijn jongen, "zei hij.
"Ik zou worden opgewekt als ze weggehouden," antwoordde Colin, zijn ogen beginnen te kijken
gevaarlijk sprankelend. "Ik ben beter.
Ze maakt me beter.
De verpleegkundige moet brengen haar thee met de mijne. We zullen samen thee. "
Mevr. Medlock en Dr Graven keken elkaar aan in een onrustige manier, maar er was
kennelijk niets aan worden gedaan.
"Hij ziet er iets beter, meneer," waagde juffrouw Medlock.
"Maar" - denken de zaak over - "hij zag er beter vanmorgen voordat ze kwam
de kamer. "
"Ze kwam in de kamer gisteravond. Ze bleef bij me een lange tijd.
Ze zong een Hindoestaanse lied voor mij en het maakte me gaan slapen, 'zei Colin.
"Ik was beter toen ik wakker op.
Ik wilde mijn ontbijt. Ik wil mijn thee nu.
Vertel verpleegster, Medlock. "Dr Graven bleef niet erg lang.
Hij sprak met de verpleegkundige om een paar minuten toen ze de kamer in en zei een paar
woorden van waarschuwing aan Colin.
Hij moet niet te veel praten, hij moet niet vergeten dat hij ziek was, hij mag niet vergeten
dat hij was heel snel moe.
Mary dacht dat er leek een aantal ongemakkelijke dingen die hij was niet
te vergeten.
Colin keek kribbig en hield zijn vreemde zwarte wimpers ogen gefixeerd op dr. Craven's
gezicht. "Ik wil het vergeten," zei hij ten slotte.
"Ze maakt me vergeten.
Daarom wil ik haar. "Dr Graven niet gelukkig uit toen hij wegging
de kamer. Hij gaf een verbaasd blik op het kleine meisje
zittend op de grote kruk.
Ze was uitgegroeid tot een stijf, stil kind weer zo snel als hij binnenkwam en hij kon niet zien
wat de aantrekkingskracht was.
De jongen zag er inderdaad helderder, echter - en hij zuchtte nogal zwaar als hij
ging de gang.
"Ze zijn me altijd wil om dingen te eten wanneer ik wil niet, 'zei Colin, zoals de
verpleegkundige bracht in de thee en zet hem op de tafel bij de bank.
"Nu, als je eet zal ik doen.
Die muffins zien er zo mooi en warm. Vertel me over radja's. "