Tip:
Highlight text to annotate it
X
Excelsior, dit is de shuttle Sturgeon.
Coördinaten om aan te meren verzocht.
Begrepen, Sturgeon, je hebt toestemming aan te meren.
Kijk toch niet zo bezorgd.
Als je dat nog een keer zegt
maak ik weer een klerk van je.
Wat staat er voor vandaag in de planning?
Niets meer.
Je hebt alle tijd van de wereld.
Er is aangemeerd, Excelsior.
Begrepen, Sturgeon.
Welkom aan boord.
Alle tijd van de wereld...
Ik meet waterstof-antiwaterstof reactie signalen, kapitein.
Ze lekken ongetwijfeld antimaterie.
Maximale resolutie.
Afstand, Mr Sulu?
29 miljoen kilometer, kapitein.
Ze zijn duidelijk naar de Neutrale Zone afgedreven.
Nog een noodoproep, kapitein.
Ze zeggen snel life-support te verliezen.
Mr Sulu, zet koers om ze te onderscheppen.
Ik wil ons erin en eruit hebben, voordat iemand het door heeft.
Ooit de Kobayashi Maru test ondergaan?
Koers gezet, kapitein.
Volle kracht vooruit.
Begrepen, sir.
We betreden de Romulan Neutrale Zone.
We overtreden nu het verdrag.
Laten we er dan maar geen gras...
Kapitein, er naderen warp veld signalen.
We verlaten lichtsnelheid.
Op het scherm.
Romulan birds-of-prey,
Imperator klasse.
Ik neem een toename van hyperfasische energie waar, kapitein.
in een driehoekspatroon.
Alarmfase rood!
De ruimte.
De laatste grens.
Dit zijn de nieuwe reizen van de Enterprise.
Een missie om nieuwe werelden te ontdekken...
nieuw leven en een andere beschaving te vinden...
en onversaagd naar plekken te gaan waar nog niemand is geweest.
Spock! Wat is er gebeurd?
Het handelsschip is...
vernietigd, kapitein.
Er is niets over.
Zelfs de atomen zijn verscheurd.
- Haal ons hier weg, Sulu. - Ja, sir!
Kapitein, ik ontvang een gecodeerd bericht
tussen de Romulan schepen.
Toevallig in een code
die wij al gekraakt hebben.
Zoals ik verwachtte.
Het handelsschip is vernietigd door een nieuw wapen,
waarschijnlijk een prototype.
Kapitein...
we zijn ontdekt.
De energie neemt weer toe. We hebben enkele seconden voor...
Chekov, vuur op die schepen!
Ik vuur fasers.
Rapporteer schade.
Minimaal, kapitein. Door wisselingen in het zwaarteveld.
Analyse, Spock.
Schilden houden het.
We zijn nu veilig, maar wel opgesloten.
Opgesloten.
Hoe?
We lijken vast te zitten in een hyperdimensionaal veld.
Het veld produceert zwaartegolven...
...rimpelingen in ruimte en tijd.
Een aparte betekenis van "veilig", Mr Spock.
Luitenant Uhura,
stuur een subruimte bericht naar de Romulan Hoge Raad,
in hun codering:
Wapentest een mislukking.
Onze eigen schepen vernietigd.
Kern doorbraak... naderend.
Begrepen, sir.
Misschien kunnen we ze ervan weerhouden
dit nog eens te proberen.
Heel logisch.
Bedankt, Mr Spock.
Jij, Bones en Scotty nu vergaderen.
Mr Sulu, je hebt het roer.
De Kobayashi Maru test
is toch onmogelijk te halen?
Laten we hopen van niet.
Het veld schijnt een
quantum verstoring te maken
waardoor de krachten van atomen veranderen.
Alles erbinnen houdt simpelweg op te bestaan.
En dit gaat met ons gebeuren?
Onze schilden beschermen onsnu.
Maar we verliezen veel energie.
Hoe lang nog? Niet langer dan 20 uur.
Ik weet het niet zeker, het niveau blijft veranderen.
En we kunnen niet onsnappen met maximale warp?
Zonder succes.
Door het veld zijn we gegrepen,
door meerdere dimensies.
Exacte posities zijn nodig
van ze allemaal
om onszelf eruit te halen.
En zonder gegevens over hoe het veld is opgewekt,
heeft de computer geen kans om de route te berekenen.
Heeft de bird-of-prey misschien de gegevens?
Als de computer onbeschadigd is...
maar we kunnen er niet op afstand bij.
En met die enorme veld schommelingen,
vertrouw ik de transporter voor geen meter.
Een shuttle dan.
Wordt die niet vernietigd?
We kunnen de schilden verlengen
om het te beschermen.
Mr Sulu.
Ja, sir?
We hebben een knap staaltje vliegwerk nodig
als we hieruit willen komen,
met wat extra dimensionale coördinaten erbij.
Kun je dat aan?
Wanneer kan ik beginnen?
Kapiteins logboek, Stardate 6283.6.
De Enterprise is gevangen als een vlieg in barnsteen,
in een warboel van dimensies.
Onze enige hoop is het ophalen van gegevens
van een Romulan bird-of-prey
die ons de weg kan helpen vinden naar normale ruimte.
Ik heb luitenant Sulu
gevraagd een shuttle te vliegen naar het verlaten schip,
met een expert op het gebied van Romulan computer technologie.
Sorry, sorry.
Je weet dat er haast bij is heh.
Ik kreeg dit verdraaide ding niet aan.
Lisa Chandris, computer technologie, alien coderingen.
Hikaru Sulu, stuurman.
Ik zag je op de brug, toen ik aan boord kwam
en mij meldde bij de kapitein.
Ik kwam hier drie dagen geleden aan ofzo,
toen jullie aanmeerden bij Altair IV.
Je gaat in ieder geval knallend van start.
Zorg goed voor ze, Mr Scott.
Wat was dat?
Zwaartegolf.
Als je inschrijft voor ruimte missie
dan vragen ze eerst
of je last hebt van ruimteziekte.
Ik heb gelogen.
We zijn zo weer terug met de gegevens.
Als de schilden het houden,
en die bird-of-prey niet uiteen valt
met ons erbij.
Dat is eigenlijk alles.
En dat zit je niet dwars?
Het motiveert me.
Het spijt me als we te ver van de stoeprand geparkeerd staan, Doctor.
Je bent een echte cowboy.
Pas op. Zwartekracht is wisselend.
De computer zit op een aparte stroomgroep,
dus ik zou in principe...
Ok, we zijn online.
Nu hoeven we alleen nog de juiste gegevens te vinden
op het wapen systeem.
Ah, gevonden.
Maar natuurlijk!
Snap je er iets van?
Ja, maar het is ingewikkeld.
Mooi.
Dan is alle moeite niet voor niets geweest.
Ik bedoel... bijna niets...
Spock?
Zwaartegolven, kapitein.
Ze nemen toe in kracht.
Ze kunnen de reactor kern van de bird-of-prey's ontregelen.
Sulu! Jij en Chandris ga daar nu weg!
Enterprise! Kunnen jullie ons horen? Enterprise!
Bird-of-prey reactor kern in kritieke toestand!
Scotty! Hou de schilden om dat schip verlengd.
en beam Sulu en Chandris terug!
Ik doen mijn best, kapitein.
Spock! Bones!
Zwaartegolven maken het verdomd lastig om ze te pakken te krijgen.
Het schip is ontploft!
Mega subruimte verstoringen.
Ik kan ze niet vast houden!
Wacht. Er is een signaal.
Er zit er een in de patroon buffer.
Lijkt Sulu te zijn, maar er klopt iets niet.
Ik laat je niet ontsnappen.
Je kalmeert jezelf nu, sir.
Je kalmeert.
En ziet dat je ons kent.
Kapitein Kirk...
Dr. McCoy...
Bones.
Jullie zijn hetzelfde...
Hoe kan dat?
Lichamelijk is hij Sulu, maar...
Jim... hij is 30 jaar ouder.
Mr Sulu, je bent korter dan een minuut weggeweest.
Het Romulan schip was in kritieke toestand
en we probeerden jullie terug te beamen...
Mijn hemel!
Ze is daar helemaal alleen!
Je moet haar halen!
Je moet haar hierheen halen!
We zijn Dr. Chandris kwijtgeraakt.
Niet Lisa! Lisa is dood!
Ze is al 15 jaar dood.
Kapitein!
Ik ontvang een ander signaal, erg zwak...
Dr. Chandris?
Het lijkt er niet op.
Iets anders.
Sluit het in!
Ik werk beter als je stopt te schreeuwen en
te zwaaien met je mes!
Je kunt je goed verbergen...
maar je kunt echt niet ontsnappen.
Alana, wees niet ***.
Haal haar terug!
Ik heb haar patroon in de matrix.
Ze kan geen kant op.
Maar ze zal hier ook nog niet echt arriveren.
Ik moet een soort stase kamer bouwen om haar hier te houden.
Om mee te beginnen.
Je noemt haar Alana. Wie is ze?
Zij is mijn dochter.
Status.
Schilden maximaal, sir.
We gebruiken alle energie, behalve dat van life-support.
Het werkt, maar we kunnen geen kant op.
Begrepen.
Rapporteer, commandant.
Sulu, vertel ons wat je weet.
Lisa en ik waren op de bird-of-prey.
Ze stond op ontploffen toen de transporter ons greep.
We kwamen niet op de Enterprise terecht,
maar op een planeet.
Duidelijk met een vorm van beschaving,
aan je uitgebreide.... uitrusting te zien.
Een dode wereld, Mr Spock.
Door ziekte al eeuwen vergaan.
Enkel nog ruïnes,
wat er nog over was...
van een kanalen systeem...
eindeloze woestijnen.
Er waren wilde dieren, fruit.
We konden overleven.
En op een gegeven moment, jij en Chandris...
Op een zeker punt moet je een leven beginnen
in plaats van wachten tot er een begint.
Wat voor jou 30 jaar was
was voor ons 30 seconden.
Interessant.
De zwaartegolven schijnen te reageren,
op het multi dimensionale veld,
waardoor jij en Dr Chandris
in een snellere tijdsstroom terecht kwamen
misschien een heel ander universum.
Mr Sulu,
het schip wordt uit elkaar getrokken
binnen een paar uur.
We hebben de gegevens nodig
die jij en dr Chandris op het schip vonden.
De tricorder ligt nog op Caliban.
We moesten de planeet een naampje geven.
Het leek passend.
Het komt van Shakespeare...
"De Storm".
Sulu, kun je iets herinneren
van die Romulan gegevens?
Het is zo lang geleden.
Ik...
Nee.
Toen de tricorder er bijna mee ophield,
probeerde ik de gegevens te onthouden.
Maar na maanden...
jaren...
Lisa dacht... dat jullie dood waren.
Maar ik zei, "Je weet niet wie James Kirk is.
Hij weet altijd aan de dood te ontsnappen.
Hij zal een manier vinden."
Die manier ben jij, Sulu.
We hebben de gegevens nodig.
Kapitein...
Kirk hier.
Als jullie beste heren
je even los kunnen rukken van jullie werk...
Ik wil jullie iemand voorstellen.
Vader!
Het is goed, Alana.
Waarom is ze nog steeds doorzichtig?
Meer kan ik niet doen, kapitein.
Een deel van haar staat nog in contact
met die verlaten planeet waar jullie verbleven.
Ze zit in een soort quantum besluiteloosheid;
deels in ons universum,
deels in het parallelle universum.
Dat is onmogelijk.
Deze gebeurtenissen moeten we vastleggen op een chip.
Het kan veel betekenen voor de wetenschop.
Welkom op de Enterprise.
Ze zijn gekomen.
Ze zijn voor ons gekomen.
Zoals je altijd hebt gezegd.
Kapitein, we hebben dringende zaken af te handelen.
Begrepen, Mr Spock.
Zodra we los komen van dit hyper ruimte ding,
zouden we genoeg energie moeten hebben
om je hier helemaal heen te halen.
Helaas kun je,
alleen hier verblijven.
We zullen later een introductie voor je regelen.
juffrouw...
Sulu?
Alana, alstublieft.
- U bent kapitein Kirk, toch? - Hoe weet je dat?
Mijn vader heeft u omschreven als indrukwekkend...
...en hij had gelijk.
Het spijt me, kapitein...
Je hoeft je niet te excuseren.
Mr Sulu, we hebben je in de ziekenboeg nodig.
Ik zal hem niet te lang bezig houden.
Een genoegen je te ontmoeten.
Bones, Spock, jullie gaan mee.
Ik ben snel weer terug.
De mensen zijn hier heel vlug.
Ja, dat is waar.
U bent Montgomery Scott, toch?
Mijn vader heeft ook over u verteld.
Wat heeft hij dan wel niet gezegd?
Dat hij uw lever niet zou willen zijn.
Fijn dat hij weer terug is.
En om zijn fijne dochter te ontmoeten.
Ondanks dat je niet bewust
de hyperruimte coördinaten herinnert,
zitten ze nog steeds in je hoofd.
Dus... De beruchte Vulcan gedachtesmelting.
Ik zeg niet dat het zonder risico's is.
Wat is dat wel in het leven?
Stuur je me niet eerst snoep en bloemen?
Ik begrijp het niet.
Nee, dat dacht ik al.
Mijn gedachten naar jouw gedachten...
Sulu, ontspan. Verzet je niet.
Mijn verstand naar jouw verstand.
Ja...
Onze gedachten smelten samen, worden één...
Ja...
Het Romulan schip.
Dr Chandris...
Alana...
Een kind...
tien jaar oud...
Wat... Wat is...
zand... beweegt...
Komt omhoog...
Alana!
Zand duivel! Slagtanden! Stekels!
Het heeft haar!
Te ver! Te ver! Ik kan niet...!
Jim! Verhoogde lichaams- signalen!
Lisa! Ze doodt het!
Ze hakt het in stukken!
Maar het steekt haar... steekt haar!
-Lisa! -Lisa!
Je hebt haar gered...
Je hebt onze dochter gered...
Ze heeft me gehoord...
Ik weet dat ze me hoorde...
Epinefrine niveau buiten proporties.
Bloeddruk veel te hoog.
Je moet het stoppen!
Stop het nu, voordat we ze beide kwijt zijn!
Spock! Sluit het af!
Spock!
De gegevens?
Te diep.
Het lijkt me duidelijk dat we iets anders moeten verzinnen.
Hoe gaat het met hem?
Hij slaapt.
Hij heeft tijd nodig om te herstellen.
Mijn hemel, Jim, wat heeft hij meegemaakt...
Je medeleven
is misschien goed bedoeld, dokter,
maar het verandert niet
dat het schip wordt vernietigd
Als we die gegevens niet snel krijgen.
Hoe kan jouw groene bloed zo koud zijn?
Dr McCoy...
Bones, we hebben een alternatief nodig.
Er zijn drug, slaapmiddelen.
Die werken misschien.
Normaal gesproken zou ik dat niet adviseren.
Dit zijn geen normale omstandigheden.
Doe het.
Ze zijn niet gebruikelijk.
Het duurt even om ze in een formule te brengen.
Ondertussen wil ik met plan B verder gaan.
Ik wist niet dat we een plan B hadden.
Ik neem aan dat je die snel hebt.
Begrepen.
Kapitein, wat zou je doen voordat je me kende?
Ik zorgde altijd dat plan A werkte.
Ah.
Als we toch bezig zijn,
misschien kun je een scheer- en knipbeurt regelen,
en een uniform voor hem opritselen.
Dat is het minste wat we kunnen doen.
Zou ik niet doen.
Wat hem betreft,
eindigde zijn loopbaan 30 jaar geleden.
Hij is niet meer wie hij was.
Ik begrijp het.
Kapitein Kirk naar de brug!
Kirk hier.
De zwaartewisselingen
nemen sneller toe dan verwacht, kapitein.
De tijd begint te dringen.
Begrepen. Alarmfase Geel. Kirk uit.
Als we eruit willen komen,
hebben we de man die hij ooit was nodig.
Kapitein, ik heb de wisselingen in de gaten gehouden.
En?
Er is een mogelijkheid
dat we een materie-antimaterie omkeer stoot
kunnen maken om ons te bevrijden,
het veld zal misschien imploderen.
En het schip kan ook imploderen.
Onze berekeningen moeten heel precies zijn.
Hoe lang hebben we?
14 uur, 32 minuten en 24...
Dan raad ik aan dat snel uit te zoeken.
Geneens een kamer met uitzicht.
Ik zou bij de leiding gaan klagen.
Vader, het is prachtig.
Je hebt niet veel gezien.
Dat maakt niet uit.
We zijn er.
Had moeder dit maar kunnen zien.
Ze zou er alles voor over hebben gehad, Alana.
Dit is nog maar het begin.
Scotty zal snel vlees en bloed van je maken, let maar op.
En dan...
Centauri III, De Valles Marineris op Mars,
San Francisco
al de plekken waar ik je over verteld heb.
We zullen ze uitrollen als een rode loper.
Je kunt overal heen,
alles doen.
Het hele universum
ligt in het verschiet.
Sorry voor de onderbreking.
Dr McCoy staat klaar voor je.
Ik ben snel terug.
Kapitein...
Ik verwacht dat je je gedraagt.
Je vader heeft altijd een apart gevoel voor humor gehad.
Je staat goed bekend, kapitein Kirk.
Zeg maar Jim.
En wat heeft hij precies over mij verteld?
Hoe eenzaam je was.
Hij heeft je verteld dat ik eenzaam was?
Dat is het nadeel van bevel.
Het was meer.
Het was iets wat je met je meedraagt...
een afstand...
Altijd een andere meid op elke wereld,
alleen op dat moment van belang.
Er was er een anders dan de rest.
Haar naam... Edith.
Sommige dingen ken je beter vergeten.
Ik praat niet over het verleden
en je vader had dat ook niet moeten doen.
Ik doe je pijn.
Het spijt me.
Ik ben niet goed met mensen.
Weinig ervaring.
Het is gewoon... hij dacht jullie nooit meer te zien.
Het leven neemt ons zelden naar waar we willen gaan.
Jim...
Ik begrijp eenzaamheid.
Je moet herinneringen niet verbannen.
Ze maken deel uit van ons.
Ze zijn alles wat ik van mijn moeder heb.
Kende je haar?
Ze was maar net aan boord.
Ik heb haar een paar keer gezien.
Je zou haar leuk gevonden hebben.
Ze was grappig...
en dapper.
Dat weet ik.
Ze stierf om jou te redden.
Zonder aarzeling.
Zo sterk zal ik nooit zijn.
Nou...
We weten pas waar we toe in staat zijn...
...als het moment daar is.
Kaptain, als ik even mag...
Excuseer mij.
Sensor scans van het externe hyperveld
bewijzen dat een materie-antimaterie implosie te riskant is
om het schip te bevrijden.
Wat raad je aan?
Het veld om juffrouw Sulu
is misschien een kleinere versie van het veld.
Als ik wat metingen zou mogen nemen...
Mr Spock wil wat dingen op je testen.
Doet het pijn?
Nee.
Ik had toch wel ja gezegd.
Ik zie je later.
Hoe beginnen we?
We zijn al begonnen.
Een farmaceutische cocktail komt eraan.
Ik zweer je, op dit soort momenten, voel ik me eerder een barman dan een dok...
Sorry, ik wilde niet...
Oh, het is al goed.
De enige foto die ik van haar had was...
Ik begrijp het.
Ga maar liggen.
Je zal je een beetje duizelig gaan voelen...
Moet ik niet terug tellen van honderd?
Zeg gewoon wat er in je opkomt.
Als alles wat je kent van je af wordt gepakt,
gedumpt wordt, in de wildernis
moet je een leven opbouwen vanuit het niets,
met je blote handen...
...er is maar een ding waarmee je kunt overleven.
Voor dit alles,
Was ik cariere aan het maken naar kapitein.
Vrienden waren voor vrije tijd...
hobbies een afleiding.
Familie?
Bestond niet voor mij.
Maar toen...
door de lange nachten,
Zaten we in de kristallen torens...
luisterend hoe de wind over de dode zee raast...
kijkend naar de twee manen...
verhalen delen die we ons herinnerden,
avonturen die we meemaakten...
Ik was misschien verloren...
...maar ik was thuis.
Zoiets wordt door enkele gevonden...
die hebben geluk.
Mag ik wat vragen, Mr Spock?
Als dat je niet afleidt.
Ik ben niet snel afgeleid, juffrouw Sulu.
Wat zou je willen weten?
Voorbij die deur...
zijn honderden mensen.
En ik heb er in mijn hele leven nog maar zes ontmoet
vier in de laatste twee uur.
Mijn vader vertelde mij dat jij de enige van jouw soort bent op dit schip.
Vraag je je ooit af hoe mensen over je denken,
of wat ze zien?
Ze zien precies dat wat je bent
een unieke welbespraakte charmante jonge vrouw.
- Maar ik ben zo anders. - We zijn allemaal uniek.
Je moet toegeven dat sommigen veel unieker zijn dan anderen.
Het is grammaticaal fout "uniek" heeft geen trappen van vergelijking.
Desalniettemin, heb je gelijk.
Sommigen zijn dat.
Je hebt mijn vraag nog steeds niet beantwoord.
Ik onderga de druk van mijn levenwijze,
omdat ik dat liever heb dan isolement...
...en omdat beoordelingen kan tolereren
beter dan zonder consequenties te zijn.
De scan is voltooid.
Ik moet de gegevens naar Mr Scott brengen.
Dus, ben ik uniek Mr Spock?
Dat ben je zeker, juffrouw Sulu.
Kirk aan ziekenboeg.
Hoe gaat het, Bones?
Jim, ik heb elke neurale meta- mnemoniek geprobeerd die we hebben.
En?
Verspreide stukje, niets wat we kunnen gebruiken.
Meer kan ik hem niet geven, dat kan hij niet aan.
Het spijt me, Jim.
Hoe is plan B, Mr Spock?
De scans van juffrouw Sulu
zouden de omkeer stoot mogelijk kunnen maken.
Zodra Mr Scott zijn aanpassingen heeft gedaan,
kunnen we beginnen.
Dan denk ik dat je je daar maar op moet storten.
Wat is er mis?
Jim... Alana Sulu's atoomstructuur
is verbonden aan het hyperveld.
We kunnen er niet zeker van zijn dat ze met ons mee gaat.
Scotty zegt dat hij haar op tijd binnen kan halen.
Tijd hebben we niet, kapitein,
en we hebben misschien niet genoeg energie voor zo'n poging.
Weet je dat zeker?
Er zijn een paar variabelen in de scans.
Het is aannemelijker dat ze op het schip blijft.
Maar toch...
Bedankt, Mr Spock.
Moeten we juffrouw Sulu of haar vader informeren?
Nee... nog niet.
Maar ik neem aan dat je er alles aan doet om de kansen te vergroten.
- Uiteraard. - Tot dan...
kun je iets doen om het haar gemakkelijker te maken?
Hang jij hier nog steeds rond?
Heb je niets beters te doen dan
geintjes maken over een makkelijk doelwit?
Het duurt nog even voor de implosie poging.
Ik dacht, laat ik eens langs gaan met een verrassing.
Een verrassing?
Mr Scott moest wat verveelde technici bezig houden.
Zin in een wandeling?
Hoe heet dit?
Dek 12, het is niet zo bijzonder.
Het is perfect.
Dit.
Wat?
Het mooiste moment van mijn leven.
Weinig mensen herkennen zo'n moment als ze het tegenkomen.
Des te beter om het op te merken.
Er komen er nog veel meer.
Het staat je goed.
Uhura...
Dat is lang geleden.
Mijn hemel...
Wat?
Je bent jonger dan mijn dochter.
Ja, ik heb over haar gehoord.
Ze lijkt me geweldig.
Ze lijkt op haar moeder.
Uhura naar de brug.
Begrepen.
Ik zie je snel weer, ok?
Uhura.
Laat het niet allemaal aan je voorbij gaan.
Als je je zeebenen terug hebt,
kun je gaan.
Bedankt, dokter.
Die zijn niet echt nodig.
Dat weet ik.
Brug.
Dit is een turbolift.
Het beweegt horizontaal en verticaal door het schip.
Je doet wonderen en je weet het niet eens.
Ik begin het te begrijpen.
Alana!
Alana!
We hadden dit niet op Caliban.
De naam die je ouders aan de planeet gaven
weet je je waar het vandaan komt?
Mijn moeder speelde in een stuk van "De Storm"
toen ze klein was.
Ze wist alles uit haar hoofd.
De tovenaar en zijn knappe dochter,
gestrand op een eiland totdat een schip ze komt redden.
"Een moedig schip dat zonder twijfel
een aantal nobele wezens bezit..."
We speelden het steeds weer.
Met Sulu als Prospero...
en jij als Miranda?
Liever Ariel... die kon vliegen.
En waar wil je graag naartoe, Ariel?
Waar zou je me willen brengen, Jim?
Ja?
We staan klaar om de implosie te starten, kapitein.
Ik ben er zo.
Kirk uit.
Nog een wonder nodig?
Je moet helaas weer terug naar de stase kamer, voor de veiligheid.
Dat apparaat brengt je daarheen.
Oh...
Je zult snel de brug zien, dat beloof ik.
Daar hou ik je aan.
Waar was je?
Jim heeft me een rondleiding gegeven.
"Jim"?
Ben je jaloers, vader?
Status, Mr Spock.
Klaar voor de start, kapitein.
Dit is misschien zo'n zeldzaam moment
waarbij we uit een benarde situatie komen
met wat speling.
Alle deks, hier spreekt de kapitein.
We gaan een plasma-antiplasma stoot uitvoeren,
om het schip te bevrijden.
Hou je vast.
Als je klaar bent, Mr DeSalle.
Ja, sir.
Ontploffing in vijf... vier...
drie... twee...
een.
Alana!
Spock! Wat gebeurt er?
Onbekend, kapitein.
Computer, analyseer de uitkomst van de implosie.
Bezig.
Volgens analyse tijds verstoring veroorzaakt
door de implosie.
Volgens mijn berekeningen was dit een mogelijk gevolg,
maar niet op deze schaal.
Wat betekent het, Spock.
Het betekent, dokter, dat we nog steeds vast zitten,
maar in plaats van uren, hebben we nu nog 32 minuten
tot de schilden het begeven.
Sulu aan McCoy! Spoedgeval!
Kapiteins logboek, het vervolg.
Nu we Sulu's geheugen niet meer kunnen te helpen.
en onze tijd korter is
door de implosie,
kunnen we geen kant meer op
zoals de Enterprise, die ook geen kant op kan.
Het is echt niets.
Ik was gewoon een beetje duizelig.
Ze maakt het nu goed,
voor zover ik dat kan beoordelen.
Juffrouw Sulu's moleculaire structuur
is inderdaad verbonden met het hyperveld om het schip.
Als we haar niet volledig los kunnen koppelen
voor de volgende implosie...
Een tweede implosie is niet mogelijk.
En zonder de juiste coördinaten...
Heren, laten we
iets origineels verzinnen,
want we ga niet aftellen
tot het schip is vernietigd.
Kapitein,
als Mr Scott de coördinaten van Caliban kan bekijken,
misschien is het haalbaar iedereen daarheen te beamen.
Het schip heeft er niets aan, maar...
de bemanning wordt gered.
Dan zijn we gestrand.
Maar in leven.
En leven daar is niet zo heel erg.
Maar als we de schilden laten zakken...
Dat hoeft misschien niet,
we hebben te maken met hogere dimensies.
Mr Scott.
Ja, kapitein.
Dr McCoy, als ik de gegevens op je tricorder mag bestuderen...
Ga je gang.
Hoe voel je je?
Een idioot.
Vertel eens, kun je thuis gasten ontvangen?
Kirk hier.
Kapitein, kun je naar boven komen?
We kunnen de energiegolf niet namaken
die Sulu naar Caliban bracht.
Het was een kans van een op een miljoen.
Niemand van ons kaan daarheen beamen?
Maar ik heb iets anders gevonden.
Sulu's originele transporteer patroon.
Dankzij tijdsverstoring is het bewaard.
Je bedoelt dat we hem kunnen herstellen?
Zoals hij was,
toen we hem van de bird-of-prey beamde.
Theoretisch is het mogelijk.
25 minuten tot de schilden het begeven.
Haal hem hierheen.
We zouden het verouderings proces terug kunnen draaien
door je in je huidige vorm
door de patroon buffer te halen.
Dit herstelt je eerder opgeslagen vorm.
Ja, Ik snap het.
Ik begrijp het niet.
Jullie gaan hem 30 verloren jaren terug geven?
Nee, die nemen we hem af.
Ik word weer de man die ik was
voordat je moeder en ik werden getransporteerd.
Voor zover ik zal weten,
heeft het leven dat we daar hadden nooit plaatsgevonden.
Maar de Romulan navigatie gegevens
staan dan nog vers in je geheugen,
en daarmee kun je ons hier veilig uit vliegen.
De herinneringen zullen verdwijnen.
Ik zou je niet kennen.
20 minuten tot de schilden het begeven.
Zo gemakkelijk kom je niet van me af.
Ik zal er zijn om je te wijzen
op alle koppige dingen die je gedaan hebt.
Als het niet anders kan...
Kapitein.
Het spijt me, Jim.
Alana?
Ik dacht dat alleen de implosie gevaarlijk was.
Ik heb Dr McCoy's medische gegevens bekeken,
naast mijn eigen scans
van juffrouw Sulu en het hyperveld.
Ze moeten opschieten.
Ik wil mijn uniform nog niet ruilen
voor een lijkwade.
Ik heb haar medische scans bekeken.
Er is geen twijfel, Jim.
Gaan we het haar vertellen?
We vertellen het ze allebei.
Kapitein, wat is er?
Je atomen, je moleculen,
alles wat je bent
is verbonden aan Caliban door het hyperveld.
Daarom verloor je bewustzijn.
En als we onszelf weten te bevrijden,
zullen onze warp motoren zorgen
dat het veld instort...
...en alles dat verbonden is vernietigt.
Mijn hemel, weet je wat je zegt?!
Ja.
Je moet haar volledig naar de Enterprise beamen!
Nu!
Niet mogelijk.
Ze is een met het universum dat haar geschapen heeft.
Kun je mij dan terug beamen?
Nee.
Maar als we onszelf niet los kunnen breken,
dan is er een kans van 92.3%
dat het veld intact blijft,
en je terugkeert naar Caliban.
Zij zal leven.
Maar 430 zullen sterven.
Er moet een andere oplossing zijn.
Ik kan niet zeggen wat je moet doen.
Maar alleen jij hebt de juiste coördinaten
en de vliegvaardigheden om het schip te redden.
Het kan me niet schelen wie er dood gaat... zij blijft leven!
Nu niet, Mr Spock.
Vader...
Dit kan ik je niet laten doen.
Alana...
Zelfs als Mr Spock gelijk heeft en ik het overleef
wat voor leven heb ik dan?
Hoe kan ik terug naar die dode planeet...
Hoe kan ik ermee leven, als jullie
allemaal dood zijn door mijn schuld?
Ik weet niet of er een hiernamaals is,
Ik weet niet waar we heen gaan als we sterven...
...maar als, vader...
...het maakt niet uit hoe lang we leven,
maar hoe we leven...
...Laat mijn leven betekenis hebben.
Doe het, verdomme!
Activeer.
"Het spel is uit."
"En onze acteurs,
"zoals ik voorspelde,
"waren allen geesten...
"die in de lucht versmolten...
"in het niets...
Wij zijn het soort dingen..."
"Waar dromen van gemaakt worden..."
Tien minuten tot de schilden het begeven.
Hij is in diepe shock.
We hebben hem op de brug nodig.
Wat kun je hem geven?
Twee cc cordrazine.
Meer kan hij niet hebben.
Breng hem naar zijn positie, snel.
Jim.
Een momentje.
Mijn vader zei dat je indrukwekkend bent.
Alana, Ik...
Jouw schip heeft je nodig.
Is er nog iets dat je wenst?
Twee minuten tot de schilden het begeven.
Hij is jong.
en knap.
hyperdimensionale coördinaten ingevoerd.
Kunstmatige zwaartekracht aangetast.
Life support systemen op noodstroom.
Begrepen.
Een minuut tot de schilden het begeven.
Tien seconden tot de schilden het begeven.
Negen...
Acht...
Zeven...
Zes...
Warp aandrijving geactiveerd. Hou vast!
We zijn vrij!
Vrij.
Rustig aan.
Hoe voel je je?
Nog niet helemaal de oude.
Kapitein...
Ze zeggen dat ik je aangevallen heb,
geprobeerd je kwaad te doen.
Onder verzachtende omstandigheden.
Ik heb dit bekeken.
Het is alsof het iemand anders overkomt.
Alana...
Mijn dochter.
Het leven dat ik had...
Er is niets.
Gecondoleerd.
Heb je haar leren kennen?
Ja.
Ze was...
Ze was uniek.
Ze heeft alles uit het leven gehaald in de tijd die ze had...
en stond het af voor liefde.
Als grafschrift...
bestaat er een mooiere?
Oh, Hemel.
Kon ik het me maar herinneren.
Mr Sulu,
toen ik de gegevens uit je gedachten probeerde te halen,
toen onze gedachten waren verenigd...
heb ik die jaren met je meegeleefd.
Wat bedoel je?
Ze kunnen weer van jou zijn.
Maar met de herinnering...
komt ook het verdriet.
Prima.
Alana?
Alana...
Kapitein?
Kapitein Sulu?
Ja, vaandrig?
Uw gasten hebben de shuttle verlaten, kapitein.
Begeleid hen naar mijn readyroom.
Ja, sir.
Rand, je hebt het bevel.
Ja, kapitein.
Kapitein?
Ja?
Je bent een man met veel geluk.
"Wij zijn het soort dingen, waar dromen van gemaakt worden..."
"en ons korte leventje wordt afgerond met een slaapje..."
Praat je met jezelf, vader?
Ik moet maar wat beter op je gaan letten.
Demora.
Zeg je kleindochter eens gedag.
zo mooi.
Het hele universum ligt in het verschiet.
En ik heb gedaan wat je vroeg
met haar naam.
Maar... Ik begrijp het niet.
Wie is Alana?
Je had een zus.
Nederlandse ondertitels door: Robin Hiert - Fan Trek Productions