Tip:
Highlight text to annotate it
X
Hallo iedereen! Vandaag is een veelbelovende dag in het Bennet-huishouden.
Vandaag is de dag dat pap zijn krant eindelijk neerlegt en zijn modeltrein
bovenhaalt. Dit is niet zo maar een trein die in een cirkel rond de kerstboom rijdt, nee,
dit is extreem. Blijkbaar reisde mijn grootvader als tiener over het spoor en gaf
hij de obsessie door.
Hij liet mijn vader de hele treinset na, die groter is dan mijn kamer
en het werd sindsdien alleen maar erger. 0:00:25.069,0:00:29.589 Lydia: Paps nieuwe treinfluitje is aangekomen. Lizzie: Pap heeft een nieuw treinfluitje? Lydia: Oké, pap, we zijn er klaar voor!
Lizzie: Waarom heb je een koptelefoon op? Lydia: Oh, je kan best je oren even dichtdoen.
*zeer luid treinfluitje* Lizzie: Oh mijn god dat is zo luid, je zou me waarschuwen, Je zou me- je zou me. Waarom zei je niets?
Mijn naam is Lizzie Bennet en ik denk dat ik doof ben geworden!
Pap heeft zichzelf overtroffen dit jaar. Lydia: Niet te geloven dat je niets wist van zijn nieuwe treinfluitje.
dat is het enige waarover hij praatte de laatste maanden.
Lizzie: Ik ben lang weggeweest. Lydia: Oh, dat is juist, ik vergeet steeds dat
je niet op je kamer leeft, als de eenzame en verloren ziel
die je bent.
Maar, pap belooft dat hij zijn trein niet gaat opzetten voor hij en mam terugkomen van oom Phils
Hanukkah-feest in Sacramento,
dat pas donderdag is.
Wat betekent dat ze woensdagavond weg zijn.
Woensdag. Deze woensdag!
Lizzie: Is het vreemd om een Hanukkah-feest te geven midden in de week?
Lydia: Niet vreemder dan een verjaardagsfeest in het midden van de week.
Je bent het vergeten, niet? Lizzie: Nee, helemaal niet. Je bent jarig. Joepie!
Lydia: Euh, in December verjaren is niet leuk, iedereen vergeet het.
Lizzie: Dat was je rechtvaardiging om ons je halve verjaardag te doen vieren, tijdens je schooltijd.
Lydia: Ik heb zomerkledij nodig als cadeau. Maar dit is de grote 21. Ik kan niet geloven dat je dat bent vergeten!
Lizzie: Ja, 21.
We gaan uit om je verjaardag op Amerikaanse wijze te vieren,
door naar een bar te gaan en voor een keer je echte identiteitskaart te laten zien.
Lydia: Nee...
Zo gaan we alle dagen erna vieren.
Hoorde je me niet toen ik zei dat mam en pap woensdagavond weggaan? we gaan het meest tofste feest ooit geven!
Lizzie: Ik weet niet, zijn we niet te oud om stiekem feestjes te geven wanneer onze ouders weg zijn? Lydia: We zijn daar nooit te oud voor, nooit.
En het is geen geheim. Mam en pap hebben gezegd dat ik wat mensen mag uitnodigen. Oooooh.
Lizzie: Wie sms je?
Lydia: Iedereen die is uitgenodigd. Onze nicht Mary natuurlijk, haar mag ik niet vergeten.
En dan Harriet, die mijn vierde beste vriendin is sinds het begin van het semester.
Alle jongens van economie, de knapperds, niet de slimmerds. Het is jammer dat Jane weg moest voor haar werk.
En, natuurlijk, het hele mannelijke volleybalteam. Lizzie: Dat zijn niet een paar mensen.
Lydia: En verzonden.
Lizzie: Kunnen we over dat volleybalteam praten?
Lydia: Ze zijn zo knap en het gaat zo tof worden!
Gelukkige verjaardag aan mij.
Wees jaloers ongelovige, oude, nerdy zus.
Lizzie: Daar gaat het niet om.
Is ze meer Lydia dan ze was of heeft mijn afwezigheid mijn zuster-meter in de war gebracht?
Oké, tijd om het aan een hogere macht over te laten.
Dat ging niet zoals verwacht.
Het lijkt alsof pap het goed vindt dat Lydia een feest geeft. Ik zie geen probleem in een feestje,
anders houdt ze er nooit over op, nu weet ik tenminste dat ze
thuis is en dat jij een oogje in het zeil houdt,
om te zien dat niemand mijn kamer ingaat terwijl ik er niet ben. Geef me nu
de miniatuurbrug maar. Dus nu moet ik
ook babysitten!
Ik voorspel een weekend van opruimen en het invullen van schadeclaims.
Wat weet ik er van?
Misschien gedraagt Lydia zich wel eens volwassen en houdt ze het lawaai op minimum.
Zoals Jane al zei
ze is volwassen. En met een beetje voorbereiding kunnen we het huis wel Lydia-proof maken.
Tape op de ramen, versterk alle ondersteunende structuren van het huis en verwijder alle onverdraaglijke dansmuziek van Lydia.
Ik ben gewoon blij dat ik weet wat te verwachten,
Ik hou niet van verrassingen.
*trein fluit* Jezus dat is luid, waarom waarschuwt niemand mij, mijn god.