Tip:
Highlight text to annotate it
X
Gilliver: Hallo en welkom
bij de masterclass voor cello van het YouTube
Symfonie Orkest.
Mijn naam is Rebecca Gilliver en ik speel eerste cello
in het London Symphony Orchestra.
We beginnen, heel toepasselijk,
met 'William Tell',
omdat een concert hier meestal mee begint.
Dat is voor elke eerste cellist
echt een heel spannend moment.
Je begint helemaal alleen te spelen,
en de eerste twee maten speel je echt alleen,
maar maak je geen zorgen, want in de derde maat,
volgt er een mooi koor van je collega's
wanneer alle andere cello's invallen
en met jou een prachtige harmonie spelen.
Dus, ook al voel je je in een auditie
tijdens die eerste maten ontzettend eenzaam,
je moet maar gewoon denken aan de harmonie
die achter jou zal weerklinken
wanneer je het stuk tijdens een concert speelt
en dat zal je inspireren en moed geven.
Ik zal nu het begin spelen, helemaal alleen.
[Ouverture van William Tell van Rossini]
Omdat we niet veel tijd hebben,
speel ik niet alle noten,
maar dit moet je tijdens een auditie wel doen
en je moet er dan voor zorgen dat ze precies de juiste lengte hebben
en tot op het einde prachtig klinken.
We gaan dus verder vanaf de derde inval
van de eerste cello.
Hier volgt een fantastisch moment
want de derde cello speelt dit...
[speelt muziek]
en dan val jij in...
[speelt muziek]
en dan speelt iedereen mee.
Er zijn drie combinaties van Gis die zich herhalen.
Ze worden vier keer herhaald.
[speelt muziek]
Die combinaties van Gis komen dus vier keer terug
en elke keer is er een andere harmonie
voor de andere cello's. Daarom moet je een manier van spelen kiezen
die bij hun harmonie aansluit.
De eerste keer is dit gewoon een mooie...
[speelt muziek]
E majeur.
De tweede keer is een beetje anders...
[speelt muziek]
zodat de harmonie er meer bij betrokken wordt.
De derde keer wordt met pianissimo aangeduid
en nu wordt de harmonie nog mooier.
[speelt muziek]
En tot slot de laatste keer.
[speelt muziek]
Je speelt dus telkens die Gissen.
Je moet deze harmonieën in je hoofd horen
en een manier van spelen kiezen, maakt niet uit welke manier,
die bij deze harmonieën past.
En nu de trillers. Ik ga ze nu niet spelen omdat
we niet genoeg tijd hebben, maar
in een auditie moet je ze wel helemaal spelen.
Onderbreek de maat niet.
En tot slot is het de positieverandering op het einde
die voor parels van zweet zorgt
op het voorhoofd van elke eerste cellist.
Hm, ik speelde dit stuk een keer
met het World Orchestra for Peace,
en daar was de cellist Sandro Laffranchini,
die de eerste cello speelt in La Scala.
Hij moet het stuk wel tien keer hebben gespeeld
tijdens repetities en concerten, en elke keer
speelde hij die eerste positieverandering helemaal perfect.
En ik was zo onder de indruk dat ik hem vroeg:
'Wat is jouw geheim, Sandro?'
En hij dacht even na en zei:
'Net voor de verandering
denk ik aan iets totaal anders.'
En daar kan veel over worden gezegd.
Als je je de hele tijd zorgen maakt over
waar je hand naartoe gaat...
[speelt muziek]
Ja, dat zou goed kunnen komen, maar als je je echt zorgen maakt,
kan het ook mislukken.
Blijf dus oefenen.
Je moet die positieverandering eindeloos blijven
oefenen
en dan, als je dat punt bereikt,
denk dan misschien aan je strijkstok of gewoon aan de muziek zelf
en maak je geen zorgen over de verandering.
Het is niet het einde van de wereld als je een fout maakt,
al voelt dat voor jou misschien zo aan.
De tweede symfonie van Brahms, het tweede deel,
hier speelt uitsluitend de fantastische cello.
Het LSO gebruikt dit fragment voortdurend.
We gebruiken het voor elke auditie voor het gewone volk
omdat
het veel zegt over de manier waarop je speelt,
zowel mentaal als technisch en emotioneel.
Ik benader het fragment altijd met dezelfde twee vragen.
Ten eerste: wat bedoelde Brahms met 'poco forte'?
Dit is namelijk een erg tegenstrijdige aanduiding
en Brahms gebruikt deze heel vaak.
Even terloops, ik weet niet of iemand anders dit weet,
maar misschien kan iemand op YouTube mij vertellen wat hij ermee bedoelt.
En dan erken ik schuld.
Hoe dan ook, wat betekent deze aanduiding?
Hij bedoelde duidelijk niet forte.
Het is geen groot, brutaal forte-geluid.
Het is ook niet piano
en ook niet het compromitterende mezzo forte.
Ik denk dat het antwoord misschien in de aanduiding espressivo ligt,
die erna komt.
De noot moet...
Er moet echt opzettelijke uitdrukking achter schuilgaan
en ik kan me inbeelden dat Brahms zijn hoofd brak
over hoe hij zou uitdrukken wat hij wilde.
Daarom moeten wij dit ook doen als we het stuk benaderen.
Dit brengt me tot een andere vraag:
welke stokvoering kun je hier het best gebruiken?
En als je naar een auditie komt,
heb je misschien je stokvoering in het stuk aangegeven.
Het is altijd het beste om je stokvoering daar al aan te duiden.
Maar je moet ook flexibel zijn.
De stukken van LSO zijn al zo vaak veranderd
dat de aantekeningen bijna verdwenen zijn.
Hm, vandaag gebruik ik een verdeelde stokvoering.
Dat is een beetje een compromis,
maar volgens mij geeft het een beter geluid.
Hm, het belangrijkste
in dit stuk is volgens mij het geluid.
Je krijgt nooit een verwrongen, hard geluid,
maar wel een ongelofelijk warm en, hm, wat is het juiste woord?
Een soort begeleide warme toon.
Ik speel alleen het begin.
[speelt muziek]
Je kan dit natuurlijk ook spelen,
als het tempo een beetje hoger ligt,
met een gelijke stokvoering.
[speelt muziek]
Het is echt de moeite om te oefenen met één strijkstok,
een verdeelde stokvoering, enkele lange strijkstokken, enkele verdeelde.
Wees altijd flexibel.
Goed, het moeilijkste hiervan, het technische aspect,
is de verandering naar de B.
Zorg ervoor dat je hand echt klaar is
voor die eerste B.
[speelt muziek]
En dat, wanneer je daar bent,
je linkerhand echt in balans is op de noot
en je de noot een mooi...
[speelt muziek]
warm vibrato kunt geven.
Het loont echt de moeite om te oefenen
waar je op de cello wilt zijn...
[speelt muziek]
voordat je je zorgen maakt over hoe je er komt,
zodat je weet in welke positie je wilt spelen.
De achtsten in de derde maat verschillen erg
van die in de zesde maat.
Het is duidelijk poco forte in de derde maat
en piano in de zesde maat,
zodat er een groot verschil in uitdrukking ontstaat.
Maar de derde maat is ook parlando.
De achtsten...
[speelt muziek]
Hoewel het in de zesde maat heel erg legato is...
[speelt muziek]
zodat je strijkstok heel erg vloeiend is.
Net zoals bij de stokvoering
is je vingerzetting je eigen keuze.
Je kunt beslissen om langs de snaar op en neer te bewegen of om
van de ene naar de andere vinger rollen.
Dit is helemaal je eigen keuze.
Ik hou er in dit stuk persoonlijk erg van om van de ene naar de
andere vinger te rollen omdat ik de intervallen veelzeggender vind,
maar het is ook mooi om expressief te zijn
met de vreemde, hm, de vreemde overgang.
Goed, nu ga ik het stuk gewoon spelen.
Hm, wat zeker ook erg belangrijk is,
is dat het aanvoelt als één enorm lange frase,
dus ga ik proberen dit te bereiken.
[speelt muziek]
Zo, hiermee zijn we aan het einde van deze masterclass beland.
Ik hoop dat je ervan hebt genoten
en dat je iets nuttigs hebt bijgeleerd.
Veel succes met je auditie.
Ik kijk ernaar uit om ze allemaal te horen
en ik hoop dat je van het hele proces zult genieten.
Hartelijk dank.