Tip:
Highlight text to annotate it
X
Lizzie: Sorry.
Ik ben een beetje brak.
Het is een druk weekend geweest. Als Lydia haar verjaardag viert, dan doet ze dat uitgebreid.
Mijn naam is Lizzie Bennet en ik heb feest gevierd voor vier nachten achter elkaar!
Ik dacht nooit dat Lydia die 21 werd anders zou zijn
dan haar andere verjaardagen. Ze stond er op naar
Carter’s te gaan,
elke avond,
voor de afgelopen drie avonden. Ik word ook moe! Maar het is niet alsof ik haar
alleen kan laten gaan. Ik bedoel, iemand moet er voor zorgen dat ze niet haar creditcards leeg haalt of
met de verkeerde mensen feest viert.
Ze is mijn zusje. 0:00:42.270,0:00:44.620 Lydia: Hoi! Hoi, hoi, hoi hoi! Hé, hoi.
Dus, het is pas vier dagen na mijn verjaardag en dat betekent dus dat het nog steeds mijn geboorteweek is,
wat natuurlijk betekent dat we naar Carter’s gaan voor meer feest! Whew!
Lizzie: Je weet dat je een daadwerkelijk feestje hebt gehad, toch? Lydia: Ook wel bekend als, het geweldigste feest ooit?
Um ja, natuurlijk weet ik dat, ook al herinner ik me het meeste niet meer, ik was best wel -
Lizzie: Misschien moet je het internet niet alles vertellen over je verjaardagscapriolen.
Lydia: Sinds wanneer ben jij er tegen om dingen aan het internet te vertellen?
Lizzie: Een beetje discretie heeft niemand ooit kwaad gedaan, dat is alles. Lydia: Hoe dan ook, kleed je om, want serieus
wij gaan uit en ik geef veel te veel om je om je zo het huis uit te laten gaan.
Lizzie: Je zou lief tegen mij moeten zijn anders geef ik je je verjaardagscadeautje niet. Lydia: Verjaardagscadeautje?! Mag ik het nu hebben? Alsje- alsjeblieft?
Ik heb drie dagen lang gewacht, alsjeblieft. Alsje- asjeblieft!
Lizzie: Oké, maar jij moet hier blijven. Je mag niet mijn supergeheime verstopplek weten.
Oke, het spijt me dat het zo laat is, maar dan heb je ook wat. Lydia: Jeej, ik wist wel dat je me iets cool zou geven, dankjewel!
Dit is mooi, daar hou ik van. Lizzie: Die is van mij en Jane.
Lydia: Oh mijn God ik vind het prachtig, het is zo mooi, dank je wel Lizzie! Dank je wel Jane! Kijk! Ik mis je! Dank je!
Lizzie: En deze is alleen van mij.
Lydia: ‘Waar heb ik mijn auto gelaten-
Een feestbeest-handleiding tot het worden van een succesvol volwassene.’
(gelach)
Je bent echt goed met fopcadeautjes!
Lizzie: Het is geen fopcadeautje. Lydia: Oh. Um.
Lizzie: Je weet wel, ik dacht – je bent nu 21 en -
en een nieuw jaar is misschien een goed moment voor jou om die nieuwe,
volwassenere Lydia te vinden.
Lydia: Maar volwassen zijn is zo suf, zusje.
Lizzie: Nou, dat hoeft niet per se.
Het heeft ook voordelen om een capabele, verantwoordelijke volwassene te zijn.
Misschien zou het goed voor jou zijn om niet zo…
levendig te zijn.
De hele tijd.
Lydia: Levendig.
Lizzie: Ja! Ik denk dat dat een goed woord voor jou is. Levendig!
Lydia: Waarom?
Omdat Darcy het gebruikte?
Toen hij het had over hoe gruwelijk ik en mama wel niet zijn? Lizzie: Nee, nee – ik – niet – niet op de zelfde – Nee.
Lydia: En dus moet jij het er ook mee eens zijn dat ik iedereen in verlegenheid breng en
het duidelijk is dat ik nooit nadenk voor ik iets zeg, ik bedoel, dat is wat Caroline over mij zei, of niet soms?
Lizzie: Natuurlijk niet!
Ik – ik bedoel, ja dat is -
dat is wat Caroline zei over jou, Maar dat is niet -
Zo zie ik jou niet.
Ik – soms geven mensen vluchtige oordelen en…
en ook al zijn ze niet helemaal correct, het kan handig zijn om
te begrijpen hoe mensen tot die conclusies zijn gekomen zodat
je de manier waarop die mensen je zien kunt veranderen! Als je dat wilt.
Lydia: Dus je wilt dat ik verander?
Lizzie: Nou ja, iedereen moet veranderen, Lydia, dat hoort bij het opgroeien. Dat is niet altijd een slecht iets.
Lydia: Juist ja. Juist. Je hebt ook vast en zeker papa een boek gegeven
over het beter onderhouden van onze financiën.
Heeft mama er een gekregen over het zich niet bemoeien met de levens van haar dochters?
Lizzie: Dat is niet hetzelfde! Lydia: En Jane dan? Nog enkele woorden van wijsheid voor onze geliefde oudere zus?
Nee. Niets.
Alleen ik dus.
Weet je, je haat Darcy.
En Caroline.
Lizzie: Ik zeg niet dat ze gelijk hebben! Ik – Lydia: Je staat aan hun kant, tegen mij.
Ik ben je verrek -
Lizzie: Dat is niet hoe ik het bedoelde -
Dat bedoelde ik niet!
Lydia: Ja.. Ik denk dat ik wel weet wat je bedoelde. Bedankt.
Lizzie: Uh, eh-
Het was niet gemeen bedoeld.
Lydia, als je dit ziet, het was niet gemeen bedoeld!
Ik hou van Lydia!
Maar ik – ik maak me zorgen om haar. En ja, oké, het is klote dat Darcy en Caroline mijn familie gebruikten
om Bing te doen vertrekken. Maar ik zeg niet dat ze gelijk hadden of dat het
Lydia’s schuld is. Maar ik – ik …
Ik weet het niet,
het is gewoon klote. We leven in een erg kritische wereld en onze levens zijn erg openbaar op dit moment, wat
deels mijn schuld is maar
ik wil niet dat Lydia’s
reputatie in de toekomst deuren voor haar sluit en dat moet ze zich realiseren.
Ze is geen kind meer! Ik bedoelde het goed. Dat telt toch, of niet?